biyolojik abiler (Ara Verildi)

2

İnşallah beğenirsiniz. Beğenmediğiniz yerler varsa eleştiriye açığım
Lütfen oy vermeden gweçmeyinnnnn
Medya: patron
İyi okumalaarrrr

🌻🌻🌻🌻🌻🌻
Karşımdaki kadının gözleri dolarken kaya bey buruk bir tebessüm etti.

"Güneşi doğduğu hafta kaybettik" onlara mahcupça bakıp "üzgünüm." Dedim ve oturduğum yerden kalkıp doktor beyin yönlendirmesiyle önüde perde olan sedyeye oturdum.

Doktor iğneyi çıkardı ve koluma bir kumaş bağladı o sırada perdenin arkasından babama baktım. Her iğne olduğumda elimi tutardı ama gelmemişti.

"İğneden korkar mısın?"Dedi doktor bey abi. Ona başımı salladım. Ben gözlerimi sıkıca kapattım daha bir şey hissetmeden "bitti" demesiyle kalktım.

"Al bu da  senin ödülün." Dedi  gülümseyerek vişne suyu uzatırken. Ona gülümsedim "teşekkür ederim" diyip eski yerime oturdum.

Ben meyve suyumu içerken kaya beyin de kanını almışlardı."sonuçlar iki gün içinde çıkar iyi  günler"diyip ciktı odadan doktor.

Kaya  beyin eşi oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi elini koluma koyup "kızım biz bu iki gün içinde seni tanımak istiyoruz. Yarın beraber bir şeyler yapalım mı?"

Kafamı iki yana sallayıp "belki sizin kızınız değil ben. O yüzden istemiyorum."

Kadın iç çekip kolumdaki elini çekti."gençliğime o kadar benziyorsun ki, senin benim kızım olduğuna eminim. Şimdi olmasa da iki gün sonra tanışırız biz de." Gülümseyip kaya beye döndü ve görüşürüz diyip odadan çıktılar.

Odadan çıkmalarıyla annem konuştu "no puedo enviar a mi hija Me esforcé mucho para que María fuera tan hermosa
"Kızımı göndermem Maria'yı bu kadar güzel yapmak için çok uğraştım"

Tabiki de annemin tek derdi zengin arkadaşları. Sırf onlara hava atmak için uğraşıyor. Bir keresinde beni 1 kilo aldığım için iki gün aç bırakmıştı.

Onlara hayal kırıklığına bakıp "¿De verdad estás pensando en esto ahora mismo?"
"Şu an gerçekten bunu mu düşünüyorsun?"
Dedim.

"¿No soy tu chica y no te importa?"
"Ben senin kızın değilim ve bu senin umrunda değil mi?" Dedim

annem bana pişmanlıkla baktı ve hiç bir şey söylemeden odadan çıktı.

Gerçekten onlara İnanamıyorum. Bende odadan çıktım hastane bahçesine inip arabaya gittim.
🌻🌻🌻🌻🌻🌻

"Evet dna testine göre maria %99.9 kaya asaferoğlu'nun kızı."

Tamam sakinim bunu zaten tahmin ediyoduk. Ama yine de bi ihtimal umudum vardı ve nasıl böyle bir karışıklık olabilir. 17 yıl yalan yanlış bir hayat yaşamıştım.
Yok bişey yok bisey yok bişey yok bi-şey-yok -bi-şey-yok

Sizi dava edicem. Nasıl olur böyle karışma ben anlamıyor." Diye bağırdım

"Biz kızımızı kimseye vermiyoruz." Dedi annem, yani üvey annem.

"Bakın gerçekten çok üzgünüz ama bu hatayı düzeltmez ve maria 18 yaşından küçük dava açılırsa kolaylıkla alabilirler."

Sinirden ağlicam. Tamam ailemle çok iyi anlaşamıyoruz ama onlarla büyüdüm ve yabancı bir ülkede tanımadığım bir ailenin evine yerleşmek biraz korkutucu. Kendi düşüncelerime sinirlenip kafamı iki yana salladım, asla onlarla yaşamıyacağım

🌻🌻🌻🌻🌻
Ne demişler asla asla deme.
Şu an ne mi yapıyorum asaferoğluların evine gidiyorum test günün üzerinden 3 gün geçti ve dün akşam otel odamıza polisler geldi ve eğer 1 gün içerisinde onlara gitmezsem polis zoruyla götüreceklerini ve aileme çocuk kaçakçılığından dava açılacağını söylemişlerdi.

Taksiden indim ve patronu da indirdim. Onlar için köpek sorun olurmuydu bilmiyorum ama pek de umrumda değildi ne de olsa beni buraya gelmeye zorunda bıraktılar.

Taksici abinin elinden bavulları alıp kaldırıma geçtim ve önümdeki büyük villaya baktım.

Tamam bizimde durumumuz iyidi ama bu kadar büyük bir evde yaşamıyoruz.

Çantamdan sigara ve çakmak çıkarıp yaktım ve duvara yaslanıp babam sandığım ama babam olmayan babama vardığıma dair mesaj attım.

Sigaram bitinginde söndürüp izmariti ı çöpe attım. Patronun tasmasını koluma takip iki elimle bavulları yürütüp kapıya vardım.

Kapıyı çaldım ve kapıyı 25 lerinde bir adam açtı

Bir süre bana bakıp bekledi"Buyurun kime bakmıştınız." Dedi sabırsız bir tavırla .

"Ben maría. Asaferoğlu'ların evi değil mi burası?"
Dedim ve arkadan "oğlum kimmiş?" Diyen kaya beyin sesi geldi ve oğlunu kapının önünden itekleyip beni gördü

"Kızım hoş geldin gelsene içeri." Dedi ve bavulumun birini aldı. Patronu görünce kaşlarını havalandı. "Bu köpek annen için çok iyi olmayacak gibi" dedi ve diğer bavulumu da alıp oğluna döndü.

"Bunları maría nın odasına çıkar"dedi ve benim içeri geçmemizle kapıyı kapattı.

"Isırmaz dimi?" Dedi kaşlarıyla patronu gösterirken.

Ona gülümsedim, kafamı iki yana sallayıp "ısırmaz" dedim ve onu takip etmeye başladım.

Salon olduğunu tahmin ettiğim yere gelince koltuklarda oturan 3 erkeği ve biyolojik annemi gördüm

Biyolojik annem patronu görmesiyle bir çığlık attı ve koltuğun üzerine çıktı.

Onun bağirmasiyla patron da havlamaya başlamıştı onu sakinleştirip biyolojik anneme döndüm "isirmaz ve saldirmiyor"
Dedim.

Onun da sakinleşmesiyle koltuklara oturduk. Kaya bey bana dönüp "ben Kaya zaten biliyorsun babanım." Biyolojik anneme dönüp "karım Kayra annen,ve bunlarda" kapıyı açan çocuğu gösterip "Kaan, ikinci en büyük abin. 25 yaşında doktor" Onun yanındaki daha küçük çocuğu gösterdi "Yalın 22  yaşında hukuk  okuyor." Bu sefer hastanedeki bana benzeyen çocuğugösterdi"Yağız 19 yaşında sınıfta kaldığı için hala lisede"

Huh sonunda bitti ne büyük bir aile ve 3 abim var.

"En büyük abin de şu an yurt dışında"

Bi dakika sanırım bayılıyorum.
Tamam sakinim. Abilerime dönüp gülümsedim. Kaan da hafif tebessüm etti. Yağız da gülümsedi ve göz kırptı. Digerleri hiç bir tepki vermediler bende onuz silkip Kaan beye döndüm

"Bende Maria 17 yaşındayım."bir Süre düşündüm. " bu kadar. Şimdi ben istiyorum dinlenmek biraz. Acaba odama gidebilmek ben" abilerin gülmesiyle onlara baktım kendilerini toparlayıp gülmemeye çalıştılar. Sanırım yanlış bir şey söyledim yine.

Kayra hanım   tebessüm edip beni kaldırdı ve odama götürdü akşam yemeği saatinde çağıracağını söyleyip gitti ve bende odama girip yatağa daldım