biyolojik abiler (Ara Verildi)

16

Medya: Maria Asaferoğlu

Abim arabadan giri gözlü adamın yardımıyla inmesiyle bende indim. adamın adını hala bilmiyorum

Bir şey unutmuş hissine kapladığımda arka koltuğa bakıp hiç bir şey düşünmediğimi gördüm.

Onlar eve yavaş yavaş yürürken gri gözlü adamın telefonu çaldı.

"Efendim yavuz." Dedi gri gözlü adam. Bir süre telefondaki kişiyi dinledikten sonra geliyorum diyip kapattı.

Kapıya geldiğinizde abime döndü ve "amirim bir kaç evrak işi çıktı ve biri köpeğini kapıda bırakıp girmiş ama köpeği hâlâ alan olmamış gitmem gerekiyor." Dedi.

Aklıma patronu orda unuttuğum geldiğinde abime dönüp.

"Abi şey ben sanirm patronu orda unuttu" dedim.

Kapıyı çaldım "ben hemen gidip alıp gel sorun çıkmıyor." Dedim.

Annem kapıyı açmıştı "Kaan gelirken uğrar." Dedi abim.

"Patron ben gelmeyince durmaz abi." Dedim.

Annem abimi görünce hemen içeri geçmesini söyleyip endişeli bir şekilde içeri girdi abim ona sadece bıçağın sıyırdığıni anlatmaya çalışırken onlara gittim ben diye bağırıp kapıyı kapattım ve gri gözlü adama döndüm.

"Ehe, şey beni bırakabilir sen mi?" Dedim.

Kafasını sallayıp konuşmadan arabasına yöneldi.

Ben de bu sefer ön koltuğa oturdum ve kapımı kapattım. Arabaya çalıştırıp evin bahçesinden çıkardıktan sonra bana bir bakış atıp "kemerini takar mısın?" Dedi.

Kemerini takip ona döndüm. "Adin ne bu arada?" Dedim.

"Demir." Dedi kısaca insan bir senin ismin ne falan der.

"Ben de maria. Menun oldum."

Dudağı hafif kıvrılır gibi oldu. "Memnun demek istedin galiba." Dedi

"Ay hep karıştırıyor ben pardon." Dedim ve utanıp önüme döndüm.

"Yabancısın galiba, ispanyol musun?" Dedi.

Nerden tahmin ettiğini anlamadığım için bakışlarımı tekrar yüzüne çıkarttım.
"Nasi anladın?"Dedim.

Birkaç saniye bakışlarını yoldan ayırıp gözlerime çevirdi. Bakışlarında yine o anlamlandıramadığım garip ifade vardı. Sanki gözlerimin en derinine bakıyor oralarda bir şeyler arıyor gibiydi.

"Tahmin sadece." Dedi ve bakışlarını tekrar yola çevirdi.

Bundan sonraki yolculuğumuz boyunca hiç konuşmamıştık emniyete geldiğimizde arabayı parketmesiyle ona teşekkür edip arabadan indim.

Yazardan

Demir, maria arabadan indikten sonra bir süre izledi mariayı. Onu tanımamasına üzülse mi sevinse mi bilememişti.

İlk başta o olduğuna emin olamamıştı ama ismini söylediğinde anlamıstı, çocukken babasının işlerinde dolayı ispanyaya gidip gelirlerdi, orda anne ve babasının sürekli gittiği sıkıcı davetlerine birinde tanışmışlardı.

Demirin kafası karışmıştı, marianın anne babasını tanıyordu ama daha demin Kartal amirine abu demişti.

Maria'dan

Patronu alıp eve gelmiştim. Odamda biraz patronla oynadıktan sonra canım sıkıldığı için birkaç saattir telefonda takılıyordum.

İnternette gördügüm bir videoyla bunu kartal abimin üzerinde deneyebileceğimi düşüşünüp yataktan kalktım ve odamdan çıktım.

İlk önce odasına gidip kapısını tıkladım, herhangi bir ses gelmemesine kapıyı yavaşça araldım. Boş odayla karşılaşmamla kapıyı kapatıp merdivenleri indim.

Salondan gelen seslerle salona gidim. Kartal abim Yağız abim ve annem oturmuş sohbet ediyorlardı.

Salondan içeriye girmemle bakışları beni buldu, Kartal abimin yanına oturup ona döndüm.

"Abicim senden bir şey istiyor ben."Dedim gözlerimi kırpıştırarak.

Elini omzuma atıp "işte bakalım."Dedi.

"Ben bişey gördüm deneyebilir mi sende." Dedim.

Kaşlarını çatıp "ne yapacağım." Dedi

"Sen birşey yapmicak." Dedim ve oturduğu koltuğun arkasına geçtim.

"Neydi ya." Diyip bir süre kelimeleri hatırlamaya çalıştım.

Her şeyi hatırladığıma kanaat getirince onlara baktım Yağız abim bizi vodeoya çekiyordu.

İki elimi başının üstünde havaya kaldırdım
"Sağdan sola." Dedim ve sözlerle birlikte kollarımı da hareket ettirdim.

"Üsten alta, önden arkaya, donaaat" dedim.

Kartal abim uzaylıymısim gibi bana bakıyordu. "İnternette abinizin kısmeti kapat yazıyordu." Dedim ve sevimliler gülümsemeye çalıştım.

Yağız abimin kahkaha atmasıyla, daha doğrusu anırmasıyla birlikte Kartal abim ona döndü ve gözlerini kısarak ona dıkşın dıkşın etti, bakışlarıyla yani.