biyolojik abiler (Ara Verildi)

11

Hola canlarrr umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Bartu ve Yağız koşmaya başladıklarında Yağız da beni kolumdan çekip koşmamı  sağladı.

Polisler peşimizden gelirken bir süre koştuk. Bartu Yağız ve borayı kaybetmiştik çünkü onlar başka bir sokağa gitmişti. Yokuş aşağıya doğru inerken bir anda ayağımın  kaymasıyla  aşağıya doğru yuvarlanmaya başladım.

Sağ ayağım sol ayağımın altında kalıp ezildiği için dudaklarımdan acı bir nida koptu. Polisin bir Yalını tutarken diğeri de beni tutup kaldırmıştı ama sağ ayağımın üstüne basamamıştım.

Yalın "düştü basamıyor ayağının üzerine bırakın kucağıma alıyım. O bu durumdayken kaçacak haliniz yok." Dedi sert bir şekilde.

Polisler birkaç saniye bakıştıktan sonra yalının beni kucağına almasına izin verdiler.

Yalın bir kolu bacağımdan bir kolunu sırtımdan geçirmesiyle ayağım hareket ettiği için gözümden bir kaç damla yaş süzüldü.

"Tamam geçti anlık bir acı bu"dedi

Ona kafa sallayıp polis abilere döndüm.

"Köpeğim orda kaldı onu da almak miyiz" dedim.

Kabul etmeleriyle yön değiştirip oraya gittik.
Patron beni görmesiyle havlamaya başlamıştı. "Oğlum yok bir şey sakin." Dedim. Patronun sakinleşmesiyle polis bey abi onu çözdü ve polis arabalarının oraya geldik.

Yağızlar da yakalanmıştı, beni Yalının kucağında görmeleriyle bize doğru gelmeye çalıştılar ama polisler izin vermedi.

"Yalın abi ne oldu Maria'ya" dedi Yağız.

" Yokuştan yuvarlandı ayağının üzerine düştü basmıyor."
Dedi beni ve polis arabasına bindirip kendi de bindi.

Emniyete gelmemizle Yalın beni tekrar kucağına aldı. Polisler çok ciddi bir yaralanma olmadığı için hastaneye gidilmesine izin vermemiştiler. Benim abarttığımı düşünüyordular.

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Yaklaşık Yarım saattir nezerhathanede bekliyorduk. Polis bey sabaha kadar burda kalacağımızı söylemişti Yalında Kartal abime  haber vermiş onun bizi çıkaracağını söylemişti.

Ayağım çok ağrıyordu bırak üstüne basmayı , hareket ettirmeyi,  dokunamıyorum bile.

Biraz sonra nezerhathanenin kapısı açılmış içeri Kartal abim girmişti.

Tabi kartalın gelmesiyle bizimkiler ayaklanmıştı ama ben ayağa kalkamıyorum.

Kartal abim diğerlerine bakıp "sizinle sonra görüşeceğiz."Diyip kapıyı açtı ve benim yanıma geldi.

Kaşlarını çatıp "yoksa sakatlanan sen misin?" Dedi.

Ona kafamı salladım. Önüme eğilip "neresi?" Dedi.

Bacağımı göstermemle zaten bol paca olan pantolonumu dizime kadar sıyırdı. Bacağım şişmiş ve Morarmaya başlamıştı.

Abim diğer polislere dönüp "LAN MADEM SAKATLANDIĞINI BİLİYORSUNUZ NİYE HASTANEYE YA DA REVİRE GÖTÜRMEDİNİZ." Dedi.

Onun sesiyle irkildiğimi görünce bana dönüp "şttt korkma güzelim."Dedi ve beni kucağına alıp çıkardı.

Bende zaten ayağımın acısını düşündüğüm için kafamı boynununa gömüp gözlerimi kapattım.

Beni kucağından indirip bir yere oturtmasıyla  gözlerimi açıp nerde olduğumuza baktım.

Revire gelmiştik. Abim doktora neyim olduğunu anlattı. Doktor eline iğne alıp bana yaklaşmasıyla abimin elini tutup sıktım.

"Korkma güzelim hemen bitecek zaten" dedi

Doktor iğneyi yapıp sağ ayağımı alçıya aldı.

Doktorun işini bitirmesiyle revirin kapısından gelen Kaanı gördüm.

"Ne olmuş iyi mi Maria abi?"Dedi Kartal abime.

"Duvar boyamışlar sonra da kaçmaya çalışmışlar tabi Maria da kaçmaya çalışırken yokuştan yuvarlanıp düşmüş. Sen şimdi Maianın yanında kal buradaki işi bitince getir benim odama. Ben şu itlerin cezasını veriyim." Dedi.

Kartalın revirden çıkmasıyla Kaan abimde gelip sedyeye oturdu. Doktor çıkmıştı biz de ağrı kesici serumun bitmesini bekleyecektik.

Kaan elini saçıma atıp beni göğsüne yasladı. "Çok canın yanıyor mu güzelliğim." Dedi.

Ona kafamı iki yana sallayarak cevap verdim. Bir süre daha göğüsünde soluklandıktan sonra serumun bitmesiyle iğneyi çıkarıp  beni kucağına almış  revirden çıkmıştık.

"Abi çok uykum var" dedim. Hem günün yorgunluğu hem ağrı kesicinin etkisiyle.

"Abisinin gülü, uyu kucağımda" diyip saçımın üstünden öptü.

Ona yine kafa sallayıp göğsüne daha da sokuldum.

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Gözlerimi açtığımda arabada Kaanın abimin  kucağımdaydım yanınızda da patron oturuyordu, Kartal abim de arabayı kullanıyordu.

"Diğerleri nerde?" Dedim boğuk ve çatallı sesimle.

"Onlar hala emniyeteler" dedi Kaan abim.

"Ama niye?" Dedim Kartal abime bakarak.

"Çünkü bir ceza çekmeleri gerekiyor küçüğüm." Dedi.

"Ama bende orda olmam lazım." Dedim çünkü bu haksızlıktı.

Kartal abim sert bir soluk bıraktı  "hayır güzelim, zaten bu boya işi ve kaçma işinin onların başının altından çıktığını tahmin etmek zor değil. Ayrıca, eğer hemen sinirlerim yatışmadan çıkarlarsa benden daha ağır bir ceza alırlar ve bu haltları yedikleri yetmiyor gibi bir de seni onlara emanet ettk şu haline bir bak." Dedi.

Ona diyecek bir şey bulamamamla daha doğrusu beni dinlemeyeceğini anlamamla susup tekrar kafamı koyup uyumaya karar vermiştim. Yoksa bu ağrıdan ağlayacaktım.

🌻🌻🌻🌻🌻🌻