𝗕𝗿𝗼𝗸𝗲𝗻

t h i r t y two

Νιώθω πνιγμένη.
Παγιδευμένη.
Και καθορισμένη.

Ακουμπάω το κεφάλι μου στα σίδερα του κρεβατιού.
Βλέπω την γυμνή του πλάτη.
Είναι κοντά μου και είναι καλά. Βάζω μια μακριά μπλούζα και βγαίνω έξω.

Ανάβω ένα τσιγάρο.
Κοιτάζω τον ουρανό. Είναι τέλειος. Τα αστέρια είναι χιλιάδες.
Ανάβω κι άλλο τσιγάρο.
Βλέπω τον Τζακσον όρθιο.
Φοράει μόνο μια φόρμα.
Έρχεται έξω με τσιγάρα στο χέρι του.

"Έτσι μας κατάντησαν" λέει και αναστενάζω.

"Τι έχεις?" Αναρωτιέται. "Αχ Τζακσον" λέω βουρκωμένη.

"Πάμε μέσα να μιλήσουμε εδώ μπορεί να μας δει κανας μπάσταρδος"

Με πιάνει από το χέρι, παίρνει τα πακέτα με τα τσιγάρα μας και μπαίνουμε μέσα.

Με βάζει στην αγκαλιά του και λυγμοί φεύγουν από το στόμα μου.

Με εγκλωβίζουν τα χέρια του στην αγκαλιά του. Κλαίω με λυγμούς.
Το κεφάλι μπροστά στο στήθος του και το μόνο που μας χωρίζει είναι τα χέρια μου που είναι μπροστά στο πρόσωπο μου.
Μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

"Πως τα κάναμε έτσι?" Αναρωτιέται. Μου σκουπίζει τα δάκρυα μου. Νιώθω τα πόδια μου να με αφήνουν. Με κρατάει.

"Δ-δε μπορώ Τζακ" λέω και απομακρύνομαι. "Δε μπορώ να μείνω μακριά σου. Όσο και αν προσπάθησα. Δε θα τα καταφέρω ποτέ" Λέω κάνοντας βόλτες στο δωμάτιο κλαίγοντας.

"Κέις," αναφωνεί το όνομα μου και κάθομαι στο πάτωμα. Με τα χέρια στηριγμένα στα γόνατα μου.

"Όχι απλά δε μπορώ. Δε θέλω" κουλουριάζομαι.
"Θα του μιλήσω. Θα προσπαθήσω" λέει αλλά πετάγομαι.

"Όχι δεν θα κάνεις τίποτα που θα σε κάνει να κινδυνεύσεις το κατάλαβες?" Λέω έντρομη.

"Ορκισου το μου" λέω έντονα με δάκρυα στα μάτια.

"Δεν ορκίζομαι τίποτα" αρνείται. Ανασαίνω βαριά.

"Άν κάνεις καμία μαλακια και πάθεις κάτι στο ορκίζομαι θ-"

"Σσσς. Ηρέμησε Κέισι μου" με βάζει στην αγκαλιά του και ξεσπάω σε κλάματα ακόμη πιο έντονα.

"Κέισι. Σταματά θα πάθεις τίποτα" λέει έντονα.

"Μη κάνεις κακό στον εαυτό σου" ψιθυρίζω παρακαλώντας τον.

"Δεν θα κάνω" με αγκαλιάζει. Με αγκαλιάζει σφικτά.

"Μη φύγεις και εσυ ρε Τζακσον γαμωτο" λέω βουρκωμένη. Με βάζει στην αγκαλιά του. Δεν απάντησε. Δεν μπορούσε να απαντήσει. Δεν ήταν στο χέρι του.