DEVOURED BY THE DEVIL (COMPLETED)

FORTY-SIX

(THIS IS UNEDITED PLEASE EXPECT WRONG GRAMMARS AND ERRORS!)

NAPANGIWI AKO nang sinubukan kong gumalaw at bumangon sa kinahihigaan. Ramdam na ramdam ko pa ang paghapdi ng pagkababae ko nang makatayo ako. I slowly took some small steps while my legs are apart.

I walk awkwardly because of my soring flesh down there. Sa tingin ko, ang parteng iyon ng katawan ko ang natorture ng maigi kagabi. Marahas akong napabuga ng hangin habang paika-ika akong humahakbang.

Binalingan ko ang pinto ng banyo kung saan ngayon naliligo si Zeref. Dapat makabihis na ako bago pa man siya lumabas.

Lumipat ang tingin ko sa cellphone ko na nasa sahig and then I suddenly remember about Lily. Shocks! Hindi ko nga pala siya natawagan kanina.

Kahit na sumasakit pa'rin ang katawan ko ay pinilit kong yumuko upang kunin ang cellphone ko sa sahig. I immediately dialed Lily's number and call her. Ilang ring lang ay sumagot agad ito.

"Ma'am Messaila?"

"Lily...uhm sorry kung hindi ako nakapasok ngayon diyan m-may importante pa akong pinuntahan, is...everything okay there?"

"Everything is okay naman po ma'am, may iilan lang po kayong mga papeles at offers na irereview, pero don't worry po, sinabihan ko na po ang mga kliyente na bukas niyo nalang aasikasuhin iyon, about sa boutique naman po, everything is in smooth, wala pong naging problema simula kaninang umaga ma'am," mahabang litanya nito sa akin.

I sigh in relief. Good thing I have a very dependable secretary like Lily, she can manage my boutique well even if I'm not around. "Thank you Lily, don't worry papasok nalang ako bukas."

"Okay po ma'am, ingat po kayo diyan. See you tomorrow po."

"Thank you again Lily, tumawag lang ako para i-check kayo." And after that I ended the call.

Dumako naman ang atensiyon ko sa mga text ni Marlon sa akin. Napabuntong hininga ako saka inilapag ang cellphone ko sa side table, maybe I'll call him later, sa ngayon, I have to wash myself first dahil medyo nakaramdam na ako ng panglalagkit sa katawan. At isa pa....

I heard my stomach growling.

"You hungry."

Pabalikwas akong lumingon sa aking likuran. Ni hindi ko namalayan na napunta na pala siya sa likuran ko, mga ilang dangkal lang ang layo ni Zeref sa akin kaya amoy na amoy ko ang mabangong sabon na ginamit niya.

It's amazing how manly he smells even though he used my personal soap. Kahit na ginamit nito ang sabon ko, hindi pa'rin nawawala ang natural niyang amoy. It's still the same as he smells before. The smell that I always admired by him.

Tumikhim ako atsaka nag-iwas ng tingin sa kaniya. "A-Are you done using the bathroom?" I asked without looking at him.

"Hmmm yeah," he answered.

"O-Okay...papasok na ako sa loob ng banyo," sabi ko saka humakbang upang sana ay lampasan siya but unfortunately I ended up myself on his arms nang ma out balance ako dahil sa kirot na nararamdaman ko sa pagitan ng aking hita.

Nagkasalubong ang aming mga mata, I can see the concern in his sharp eyes. Concern huh? Kailan pa kaya ito tinubuan ng concern sa katawan? Maybe namamalikmata lang ako.

"I-I c-can do it-"

"No," he cut me off. "I'll take you inside."

"Huh? No-wait!" Hindi na ako nakaangal pa nang bigla niya nalang akong binuhat papasok sa loob nang banyo atsaka maingat na pina-upo sa nakasiradong inidoro.