I Want You To Be My Last

Part 55. Last Meet

Nov. 13, 2021 last meet
Hinde ko na papahabain pa.. After comeback, bumalik kami ulit sa dati na puro away, sumbatan, at puro sakit..

Nagkataon na magkikita kami ng mga classmate ko, at magkikita din kami after the activity na ipapasa na namin.

Sa park; 10:00am
Mylene: nandito na kami jona, nasaan kana?
Jona: Nandito na ko sa may upuan
Lovee: kanina ka pa ba nandito?
Jona: oo kanina pa..

Sinimulan na namin ang mga dapat simulan dahil marami rin kaming tatapusin pagkatapos nito, tambakan na rin kami ng activity, project at assessment. Totoo nga, sabi nila college life is not easy its sacrifice for your dreams... Agad naman natapos yung mga gagawin namin at nag picture na muna kami saglit. Di na ko sumabay sa kanila, dahil mag kikita ata sila ng mga kaibigan nila pupunta ng Robinson, inaya din naman nila ako, kaso mag kikita din kami ni Zgem. Kaya pwdi naman next time mag kikita parin naman kami. After ng final exam amd for completion of clearance...

11:30 am nag kita kami Zgem, sabi ko sa park na lang kami magkita, sabj nya nasa Graceland daw sya pero wala naman sya dun, baka kasi tinataguan nya na naman ako gaya ng ginawa nya sakin dati nung bago palang kami at hinde pa nag lalockdown. Nag lalakad na ako, para hanapin sya pero wala sya dun. Sabi nya bumaba daw sya sa park at hinatid sya ng papa nya, pero malapit na ko sa Graceland na sinasabi nya.

Zgem: Nasaan kana?
Jona: nandito ako, may cr ba dito? Naiihi na ko?
Zgem: Dun na lang tayo mag cr sa KFC
Pero hinanapan din naman kami ng id for fully vaccinated. Ehhh hinde pa ko fully vaccinated, fist dose pala lang ako. Hinamatay kasi ako nung first dose siguro nabigla lang yung katawan ko at di ko na rin naman kinaya dahil simula bata may history na ko na may infection ako sa dugo. Pinapasok lang kami para mag cr. Agad naman kaming lumabas.

Pumunta kami sa Milktea shop, dun kami tumambay. Habang nakaupo kami naisip ko na, "magtatagal pa kaya kami nito?" Ang dami ng nagbago, ang dami ng nawala, ang dami ng uras at panahon ang nasasayang, at ang dami ng pagkakataon ang nasasayang. Pero paulit ulit ka lang namang sinasaktan at binasura.

Habang umorder sya ng milktea, hiniram ko yung phone nya.
Jona: nag uusap pa ba kayo ng kaibigan mo?
Zgem: hinde na, diba? Naka ignored na sya sakin. Wala na kong babalikan
Jona: Talaga ba? Wala na? O baka wala lang sa harap ko?

I have a biggiest trauma for the past. Iniwan mo ko mg dahil sa kaibigan mo, binabaliwala mo ko ng dahil sa kanila, binasura mo ko habang pinapahalagan kita. Pinaramdam mo sakin nung gaano yun kahalaga sayo, wag kang mag alala darating ang araw na makakaya ko rin na mawala ka, pangako hinde na ako babalik pa. Pinagbigyan kita, pero hinde ibig sabihin na kinalimutan ko na lahat, binigyan kita ng chance para ayusin hinde para saktan ng paulit ulit, ganun na ba talaga ako katanga? Wag kang mag alala, hinde na ikaw, ayaw ko na...
Hinde mo na ako kailangan sisihan, kung wala ka ng babalikan sa mga kaibigan mo, dahil una palang alam ko naman na sila ang pinili mo at hinde ako...

Nag video ako, dahil subra ko ng inenjoy lahat dahil alam kong huli na to. Huli na tong araw na makakasama mo ko...

Hinde na talaga ako masaya, kahit anung enjoy ang gawin ko, dahil nandun parin ako sa kung saan ako iniwan, at sa paulit ulit na sakit. Bakit parang wala lang? Wala lang lahat kung bakit nya ko iniwan? Hinde ko naman na talaga kailangan pang ipilit pa, dahil ang kapal naman ng mukha kong ipagpilitan ko pa ang sarili ko sa taong di naman talaga ako ang gusto, yes! Sirang sira na talaga ang tiwala ko, tiwala na binigay ko ng buo pero paulit ulit nyang dinudurog hanggang sa tuluyan na ngang nag laho na...

It's ok, it's a last meet that you'll see me .

Zgem: tara sa bagong municipal
Jona: Ang layo naman kung lalakarin natin.
Zgem: Exercise na rin yan..
Jona: Sige...

Subrang nakakapagod, dahil ang layo na rin .. ang sakit ng paa ko sa kakalakad, hanggang sa pag uwi ko ng bahay ang sakit mg katawan ko, pero siguro ok lang din last na rin naman, ito na rin yung buwan na hininge ko sa kanya na tatlong buwan, na pag wala pang nangyari at di pa kami maayos, aalis na ako ..

Minsan mas mabuting mag desisyun kung tama pa ba ang patutunguhan o baka naman wala ng mapupuntahan. Hinde lahat ng naka in a relationship masaya yung iba napililitan na lang..

Bakit, ganito na ba talaga sya kahalaga sakin? Ganito na ba talaga ako kasaya sa kanya kahit paulit ulit na kong nasasaktan? Ganun ko na ba talaga sya kamahal na kahit ginagawa na akong tanga paulit ulit ko parin pinagbibigyan? Kalukuhan na to Jona! Wake up!!!

Pagkatapos namin pumunta sa bagong munisipyo, kumain na muna kami ng strict food sa labas at dumiretso na kami sa 7/11 para don na kumain. Nag ikot ikot na muna kami at pagkatapos nun, umuwi na rin kami, sinundo sya ng papa nya...

Zgem: uuwi kana, o may pupuntahan ka pa?
Jona: wala na, uuwi na rin ako.
Zgem: hintayin mo na si papa, mag mano ka lang?
Jona: sige.

Hinintay lang namin yung papa nya at umuwi na rin ako... Ganun lang kabilis yung araw na yun, kita na wala ng kilig at saya... Parang kaibigan na lang talaga kami, parang not in a relationship na, may iba ng pinapahalagan, its ok if im not enough, ginawa ko na lahat ng best ko. Wala na sakin yung problema. Alam ko sa sarili ko na di na rin ako tatagal sa taong to. Siguro nga ganun nun, pag paulit ulit kang sinasaktan, magiging manhid ka na lang sa lahat ..

Pag paulit ulit kang nag papatawad, paulit ulit nawawala ang pag
mamahal...