Paying Off

Chapter 10

I swear! Hindi na ako manunuod muli ng 365 Days na kasama si Kevin — baka kung ano pang mangyari sa aming dalawa. Sh*t.

"Wala kang trabaho?" I ask trying my best to act cool despite what happened last night. Hindi kasi naka-suot ng working attire si Kevin at tanging white shirt at board short lang ang suot nya. "Pack your things after we're done eating. May pupuntahan tayo," he said whispering the last part on my ears which send shivers to my body and kiss my cheeks. Jusko naman, ang aga-aga, ang landi-landi na ni Kevin. To be honest, after what happened last night, naging awkward ang atmosphere sa aming dalawa ni Kevin. Naging tahimik kami lalo at yung popcorn na imbis hawak nya - inilagay na nya sa gitna naming dalawa. Opo, ganun po ka awkward kagabi.

"Saan?" tanong ko para naman alam ko kung anong damit ang dadalhin ko at gaano ka dami. Baka good for 3 days, joke. Pero totoo nga, malay natin baka party pupuntahan namin tapos pang beach dala ko, o di kaya, beach pala punta namin pero naka pang gown ako, oh diba? Mabuti na yung matanong tayo para di tayo ma out of place sa pupuntahan natin. "Secret. But! just bring comfortable clothes, good for 2 days," he said and wink at me. Ay! Okay, so kahit pala mag tanong na ako, wala pa din akong mapapala. Pero, at least, comfortable clothes daw dadalhin ko - so di kami pupunta ng party. At two days? Are we going on a date? Yieee sana naman o baka late honeymoon ang gagawin namin. Kasi, to tell you guys, after ng kasal namin, dumiretso agad kami ng bahay — na parang walang kasalang nangyari. Hindi nga rin kami pumunta sa reception kasi he said na masama daw pakiramdam nya. I am starting to get excited of where we are going.

----
Gaya ng sabi nya kanina, I went upstairs to pack my things na dadalhin ko sa 2 days out of town char naming dalawa. Kahit wala akong idea, pero malakas ang kutob ko na may dagat ang pupuntahan namin kaya yung mga dinala ko ay sleeveless and shorts. Nag-lagay din ako sa bag ng dress - pang awra natin.

"Okay na to?" I ask him ng makalabas na ako sa kwarto. I only bring 1 sports bag para lagyan ng gamit ko — hindi nga ako sure kung sobrang dami ba neto o kulang. "It's fine," he assures and smiles sabay kuha ng bag na nasa balikat ko and intertwined our hands at sabay na lumabas ng bahay. He even open the front door to let me in bago nya ito sinara sabay open ng trunk para ilagay ang dala kong bag. Kanina ko pa gustong mag-tanong uli kung saan ba talaga kami pupunta kasi baka on the second time around — sasabihin na nya sa akin ang totoo pero hindi ako maka hanap ng tyempo. Mamaya nalang.

"Fasten your seatbelt," he said kaya I snap back from reality at agad na ikinabit ang seatbelt ko. He start driving para mailabas ang kotse sa gate at ng mailabas na nya ito, bumaba naman sya to close it. 2 days pa naman daw kaming wala kaya dapat siguradong naka close talaga ang gate at ang mga pinto at windows ng bahay. Well may CCTV camera naman at every night, may nag rorondang guard sa buong village kaya safe pa rin — hindi rin basta-basta nakakapasok agad ang taong hindi taga rito sa village. "You can sleep first, medyo mahaba-habang byahe pa ang gagawin natin bago tayo makarating dun," he said and start driving. "Saan ba kasi tayo pupunta?" nag babaka-sakaling tanong ko na sana sagutin na nya ngayon this time. "Secret," my bad — wala pala akong sagot na mapapala.

Naging tahimik ang byahe namin. Naka-tingin lamang ako sa labas ng window para mas lalong ma appreciate ang nature. For 2 years, this is the first time na nakapag-road trip ulit ako. Nakulong na ako sa bahay matapos kaming ikasal ni Kevin. Sometimes, nakakapunta ako ng mall pero para mag grocery lamang. Yung gala - kapag inaaya lang ako ni Mikael pero, patakas nga lang. Watching the beautiful facade that we pass through, made me feel sleepy an ---.