Kevin's P.O.V
I guide Dr. Sanchez papasok sa loob ng bahay. Di agad kami napansin nila Andrea kaya naman I clear my throat to get their attention at agad naman nilang binaling ang tingin sa amin.
"Andrea, si Dr. Sanchez, his here to check you," sabi ko at agad naman syang tumayo para batiin si doc — gayun din si Kent.
"Magandang gabi po," Andrea greeted.
"Magandang gabi din," doc Sanchez greets back and guides him to take a sit.
"Papa, pwede po ba pumunta muna ako sa entertainment room para mag laro at mag usap kayo?" bulong sa akin ng aking anak making me smile and nod my head.
"Let's start checking you, Andrea?" naka-ngiting sabi ni doc at agad na sinimulan ang mga physical assessment nya kay Andrea and afterwards he start asking her about her family history na halatang di nya alam ang sagot at di din sya sigurado sa mga ito.
"It's fine Andrea, natanong ko lang kasi parte ito ng mga tinatanong ng doctor sa kanilang pasyente. No pressure at walang tama o mali tungkol dito ha kaya wag kang mag alala," natapos na lahat ang assessment nya. Agad na binaling ni doc ang tingin nya sa akin telling me that we can't talk fully when Andrea's around. Agad ko naman din itong nakuha dahil sa ngiti nya kaya kung okay lng bang kunan nya ng kape si doc sa kusina at agad din naman syang umoo.
"Kevin, I know that you're aware of your wife's situation, right?" bungad nya ng wala na si Andrea sa sala.
"She's suffering from temporary memory loss na naging sanhi nung panahong nalagay sya sa disgrasya. The only thing that we can do right now is to do things that can trigger her lost memory but you should be careful about it Kevin,"
"I don't know anything kung ano talagang totoong nangyari sa inyong dalawa but make sure that you'll do it little by little para dahan-dahan nya ding ma cope-up ito. Don't do sudden actions and just go with the flow,"
"Eto na po yung kape," rinig naming sabi ni Andrea kaya agad akong napa-lingon sa gawi nya sabay tingin kay doc na naka-ngiti lang din ngayon.
"Nice timing. Mas okay ng malaman mo din kung anong mga gamot ang kailangan mong inomin lalong-lalo na't your suffering from sudden headache at pagkahilo na nahahantong sa pagkawala ng malay mo diba," doc said.
"Kung sumakit ang ulo mo Andrea, drink this indomethacin for your headache para mawala ang sakit neto. Wag ka din mag papaiwan ng ikaw lang most especially kung sasakit ang ulo mo kasi baka bigla kang mawalan ng malay at baka mapano ka pa."
"Kaya Kevin, take good care of your wife. Always look after her, okay?" bilin ni doc and take a sip on his coffee. "Masarap," doc compliment making me smile and look at Andrea na halatang nahihiya sa sinabi ni doc.
Nag kwentohan muna kami sa mga bagay-bagay habang inuubos nya ang kape nya.
"I have to go para makapag pahinga na din kayo," he said at agad na tumayo. Sumunod naman din kami ni Andrea at sinabayan sya sa pag lakad hanggang sa marating namin ang main door.
"Ingat doc!" I said as soon as he enters his car.
Mabuti nalang at dumating na si Karlo kaya di ko na kailangang pumunta pa sa may gate.
"Sir! Ma'am! On duty na me!" sigaw nya sabay kaway kaya I raise my hands to gesture him 'okay' at agad na ipinatong ang isang kamay sa balikat ni Andrea.
"Rinig mo sabi ni doc diba? Dapat parati akong nasa tabi mo para alagaan ka and keep his prescription followed always. Pati tong binigay nyang bagong gamot para may mainom ka kapag sumakit ulo mo," I said and kiss her temple.
"Puntaha na natin si Kent. Nasa entertainment room sya," agad naman naming tinungo ang entertainment room para mapuntahan si Kent na siguro sayang-saya na ngayon kakalaro.
Tahimik lang kaming nag-lalakad dalawa papuntang taas habang yung kamay ko ay nakaakbay parin sa kanya para naman mas lalo syang mapalapit sa akin. Bubulagain ko na sana si Kent ng makita kong nakapatay ang malaking screen kung saan sya nag lalaro kanina kaya agad na kumunot ang noo ko at dahan-dahang inilibot ang aking mata para hanapin sya.
"Tulog na yun," I heard Andrea said.
"Baka nasa sofa," she said kaya naman I remove my hand on her at agad naman nyang tinungo ang sofa.
Tahimik lamang akong nakasunod sa kanya and she's right — tulog nga si Kent sa sofa. Probably mother's instinct?
"Akala ko mag lalaro sya."
"Sinabi nya lang nya yun, anong oras na din. Mga ganitong oras dapat tulog na sila dun sa charity home," she said while carefully brushing Kent's brows.
"Anong oras pala sila pinapatulog dun?" I ask while watching them carefully ng makapa ko ang cellphone ko sa aking bulsa.
Dahan-dahan ko itong kinuha at siniguradong naka off ang capture sound para makuhaan sila ng litrato dalawa.
"7 dapat nasa kwarto na sila para kapag 8 na tulog na silang lahat," she said making me nod.
Dati, when I was a child, I remember that I keep on asking my mom to extend my sleep for me to play longer but look at my son now — nasanay syang matulog ng maaga which is good for his growth.
"Ilagay na natin sya sa kwarto nya," I told her sabay lapit sa kanila but before I can bend to get him in the sofa — Andrea stops me.
"Dito nalang," she said but I insist.
"No. May na prepare na din naman akong kwarto nya," sabi ko dahilan para wala na syang magawa but to let me carry Kent.
This room is Andrea's room before. Alam nyo naman diba kung gaano ako ka gago dati. Matagal ko na tong pinaayos tong kwartong to. Noong panahong naliwanagan na kaming lahat — those times na I thought everything will come into pieces — everything changed.
Nung time na nagkaayos na kami ni Andrea, I wanted to surprise her on renovating her room para gawing nursery room eto. Pinamadali ko pa ang designer ko nun to sketch and have plans para magawa agad ang renovation ng kwarto pero things didn't go well.
Andrea went missing and was nowhere to be found.
I hired the top investigators in the field but still failed to find her. I thought it will only last for weeks or months but it took years — 6 years to be exact.
"Okay lang bang dito sya ilagay? Parang walag gumagamit ng kwarto eh," I heard her talk making me snapback into reality.
"Yeah, para sa kanya naman talaga to," I said. Mabuti nalang I plan ahead kaya yung dating pang nursery room - napalitan ng bagong theme which can suite to his age.
"Sige, dito nalang din ako matutulog," she said matapos kong ilapag si Kent sa higaan. Nope! Ibang usapan na yan.
"Kent will stay here and you will stay in my room," sabi ko and give my goodnight kiss to my son.
"Pero,"
"No but's Andrea," I said sabay hila sa kanya.
----
A/N:
Don't forget to FOLLOW and hit the VOTE button. Also, you can read my other stories while waiting for an update. Thank you!
YOU ARE READING
Paying Off
RomancePaano kung kinasal ka nga sa taong mahal mo; pero, di naman ikaw ang mahal? Mas worst, ikaw pa ang pinag-bibintangan nila sa bagay na di mo naman ginawa. Dalawang taon, dalawang taon na ang nakalipas ng ikasal si Andrea sa asawa nyang si Kevin, dala...
