Forced Marriage (Completed)

EPILOGUE

Drake's POV

I really felt bad for leaving my wife and our unborn babies but I have to go to abroad also.

Mananaig sa akin ang makasama ang pamilya ko kung tutuusin pero may masamang balita sa isa sa mga branches ng kompanya namin. I can't let our company down just like that.

Magagawan naman iyon ng paraan atsaka handa ako noon pa na darating iyong araw na papalpak ang kompanya, pero ngayon ayoko na mangyari. I just can't let my kids feel how dad and I work so hard for this company.

How lolo started it, pawis at dugo niya, and I don't want to end it up. The company is important as it is lolo's only left memory to us.

We landed and everything went so fast, may nasunog sa pinakamataas na bahagi ng building nalang at naagapan kaagad, ipapaayos nalang iyon pero alam kong tatagal at bababa ang rate ng kompanya pero ang importante ay ligtas ang mga tao.

We had a meeting with the board members and we made our final decision to fix the building as soon as possible, iyong mga papeles na nawala at nasunog ay naging abo na pero buti nalang mayroong copies sa computer sa ibaba iyong ibang documents ay wala na talaga kaya kailangang gumawa muli.

"Drake!" I stopped walking when I heard someone called me. I looked at her flatly. Her smile grew bigger as she walks toward me. "It's nice to see you here."

Dad patted my shoulder. "I'll wait for you inside your office." Hinintay niyang makaalis nang tuluyan si dad bago ako binalingan ng babae sa harapan ko.

Akma siyang hahawak sa braso ko ngunit umiwas ako. "Look, what do you need?" Kunti nalang ang pagtitimpi kong natira ngayon, isama mo pa ito.

She sighed. "I...ahm...are you busy?"

"Of course." Tumingin ako sa relo ko at bago nag-angat ng tingin sakanya. This is Joy, isa sa mga babae na umamin sa akin na gusto ako.

"Can I talk to you... For a minute?" Pigil niya sa akin nong tumalikod ako sakanya.

"If these is about the company, then fine. What is it?" I look at her coldly.

She's playing with her nails, it means she's nervous but I didn't mind it. Nag-angat siya nang tingin at namumula ang mga mata. "Uhm... These past few months, I can't stop thinking of you."

Napanganga ako, nagulat parin ako kahit alam ko na sinabi niya iyon noon pa man. "Pamilyado akong tao, Joy. Mahal ko ang asawa ko at ang magiging mga anak namin. Sinabi ko na noon pa dahil ayaw kitang umasa na hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa'yo."

Umiling-iling siya at lumuha. "I know...I-I just cannot accept it until now kung bakit ayaw mo sa akin?"

"Nothing's wrong with you." Somehow I pity her but she has to realize that I am not the man for her, she deserves someone who will run for her and not the other way around.

"Maganda naman ako diba?" Tumango ako. Maganda siya, madaming nanliligaw diyan, at galing sa mayamang pamilya pero iba talaga pag ang asawa ko ang usapan.

Higit si Kishi sa mga babaeng nakakasalamuha ko. Siya lang ang lahat-lahat ko at hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung hahanap pa ako nang kapalit niya. Wala iyon sa isip ko, mahal na mahal ko iyon at mamahalin hanggang sa pagtanda.