​ေမာင္​့ သဲ ငယ္​ .. [ Complete ]

One Side Love .. [U]

" မင်း နဲ့ ဂျုံ အင် နဲ့က သူငယ်ချင်း ..
မြဲမြဲမှတ်ထား မင်း လုံးဝ ဂျုံ အင် ကို ချစ်လို့မရဘူး ..
ကြားလား အို ဆယ် ဟွန်း "

" ဟုတ် .. ဟုတ်ကဲ့ မားမား "

အပြုံးနုနုနှင့် လေပြေလေးသွေးပြီး ဆယ် နှစ် သား
အရွယ်ကတည်းက မားမားရိုက်သွင်းပေးထားတဲ့
အတွေး ။

ထိုအချိန်ကစ၍ က်တော်ဟာ မားမား၏တားမြစ်ချက်ကို
ကျော်လွန်၍ မောင့် အား ပိုခင်တွယ်လာခဲ့သည် ။

ဂျုံ အင့် ဆီက သဲငယ်အခေါ်ခံရဖို့
က်တော် ဂျုံ အင် အား မောင် ခေါ်ဖို့
သို့တည်းမဟုတ် မောင်သဘောကျတဲ့ ဆံပင်အရှည်ထားဖို့

ဂျုံ အင် နှင့်ပတ်သတ်ပြီး က်တော် နဲ့ မားမား ခဏခဏ
ပြသာနာတက်ဖူး၏ ။

လက်ရှိလည်း မားမားကို အာခံကာ တစ်ဖက်သတ်အချစ်
နှင့် ဂျုံ အင့် အပေါ် အချစ်တိုးနေဆဲ ။

" သဲ ငယ် .. ဆိုင် ကယ် ပြန် စီးနေတာလား "

ကျောင်းဂိတ်ဝတွင် က်တော်မလာမချင်း စိတ်ရှည်ရှည်
စောင့်ပေးတက်သည့် မောင့် ကို တစ်ချက်တောင်
ပြန်မကြည့်ဘဲ ကျောင်းဝင်းထဲသာ တစ်ခါတည်း
မောင်းဝင်သြားတော့ ခပ်သဲ့သဲ့ ကျန်ရစ်ခဲ့သော
စကားလုံး ဝိုးတိုးဝါးတားမ်ားက မသဲကြဲသော်ငြား
မနေ့ကကိစ္စကို စိတ်ဆိုးနေသေးတာလားဟူသော
စကားကလြဲ အခြားမရှိနိုင်ပါ ။

ဆိုင်ကယ်ထားပြီး အတန်းသြားရာ လမ်းတစ်လျှောက်အထိ
က်တော့်ဘေးနားတွင် မောင် မပါသေး ။

တစ်ခါတစ်လေ က်တော် တွေးဖူးသည် ။
တစ်ချိန်ကျရင် သူငယ်ချင်း အမည်ခံလေးတောင်
မရွိတော့ဘဲ မောင် ဟာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ လက်ကို
ဆုတ်ကိုင်ပြီး က်တော့် ဘေးနားကနေထွက်သွားခဲ့သည်
ဆိုလျှင် လိုမျိုးတွေပေါ့ ။

သံယောဇဉ်ဖျက် ကျောခိုင်းသွားတာမျိုးမဟုတ်ပေမဲ့
အရင်းနှီးဆုံးလူတစ်ယောက်အနေနှင့်တော့ က်တော်
ဖက်တွယ်ခွင့်ရှိတော့မည်မဟုတ် ။

" သဲငယ် .. ဟွန်း ငယ် ရေ "

မောသံရောသော မောင့်အခေါ်ကို က်တော်လှည့်မကြည့်
သည်တိုင် ပုံမှန်ခြေလှမ်းကို အတော်လေးနေွးအောင်
လျှောက်ပြီး ဖော်မပြချင်သော က်တော့်၏ခပ်ချေချေစိတ်က
အများအမြင် သွေးအေးသယောင် လူတစ်ယောက်
အဖြစ်သာ ။