Κεφάλαιο 3

56 11 26
                                    

Εντάξει, είχα μπροστά μου μια φωτογραφία του πατέρα μου και ήταν σαν να έπεφτε ο κόσμος πάνω μου.

Δεν θυμάμαι καν να την έχω ξαναδεί. Θα μπορούσε να έχει τραβηχτεί στο πανεπιστήμιο όπου εργαζόταν. Έμοιαζε ακριβώς όπως τον θυμόμουν πολύ πριν αρρωστήσει και πεθάνει. Φυσιολογικό βάρος, καστανά μαλλιά στην εντέλεια χτενισμένα, σκουρόχρωμο δέρμα. Δυνατός, φιλοσοφημένος, καλλιεργημένος, ανιδιοτελής άνθρωπος. Ένα πρότυπο. Το παράδειγμα αυτού που πάντα ήθελα να γίνω ως ενήλικας.

Κοίταξα τον Αλ, ελπίζοντας για μια εξήγηση.

«Ήξερες τον πατέρα μου;» ρώτησα ψιθυριστά, έκπληκτη και σοκαρισμένη.

Ο Αλ ανέπνεε βαριά, σιωπηλός. Κρατιόταν απ' τον καναπέ και με τα δύο του χέρια, τόσο σφιχτά που οι φλέβες έσκαγαν από τις βρώμικες αρθρώσεις του μέχρι το αντιβράχιο του.

«Ήρθες για να τον ψάξεις;» ρώτησα αφού απάντηση δεν πήρα.

Τίποτα.

«Απάντησέ μου!» Φώναξα απότομα, τσαλακώνοντας το χαρτί.

Ο Νάθαν έβαλε τα χέρια του στους ώμους μου για να με καθησυχάσει.

«Έι, χωρίς να ταράζεσαι», με προειδοποίησε.

«Μα εσύ ήσουν αυτός που ήταν αναστατωμένος πριν!» Ξεφύσησα.

«Ναι, αλλά εσύ όταν ταράζεσαι, γίνεται χειρότερη», έγνεψε απαλά, προσπαθώντας ακόμα να με ηρεμήσει.

Πήρα μια ανάσα. Αλήθεια, ήμουν χειρότερη αν έχανα την ψυχραιμία μου. Προσπάθησα ξανά.

«Ήσουν ένας από τους μαθητές του;» ρώτησα τον Αλ με πιο ήρεμο τόνο.

Αλλά ούτε σε αυτό απάντησε, και παρά τις προσπάθειές μου, άρχισα να απελπίζομαι με τη σιωπή του.

Όταν ζούσε, ο πατέρας μου εργαζόταν ως καθηγητής φιλοσοφίας σε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο. Το πρόβλημα ήταν ότι συνέχισα να αναστατώνομαι όταν έβρισκα πράγματα του. Η μητέρα τα είχε βγάλει και τα είχε δωρίσει όλα, και όλο αυτό το διάστημα ένιωθα σαν να τον είχα ξεπεράσει, αλλά τώρα όλα έμοιαζαν να επιστρέφουν σε μένα και, επιπλέον, δεν μπορούσα ούτε το αγόρι να θυμηθώ.

Περισσότερες επιπλοκές για σένα, Μάντισον Κλέι.

Σηκώθηκα και απομακρύνθηκα από τον καναπέ. Δεν μπορούσα. Μόνη δεν μπορούσα. Έβαλα τη φωτογραφία στην τσέπη και έτριψα τα μάτια μου απογοητευμένη.

«Κοίτα», αναστέναξε ο Νάθαν, παρεμβαίνοντας στην συζήτηση για να μιλήσει στον Αλ. «Δεν ξέρω αν αυτό που θες είναι να μην μιλήσεις ή κάτι άλλο, αλλά αν δεν συνεργαστείς, δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να καλέσουμε την αστυνομία, είτε το θέλεις είτε όχι».

Το κλειδί του μυστηρίου Where stories live. Discover now