SINIRIN KORUYUCULARI

6.BÖLÜM: "KÂBUS"

Bölüm Playlist:

James Arthur - Train Wreck

Trees Of Eternity - Black Ocean

6.BÖLÜM: "KÂBUS"

Bütün yaralar zaman içinde düzeliyordu bir şekilde. Kesikler dikiliyordu, iyileşiyordu. Kurşun çıkarılıyordu, iyileşiyordu. Kiminin de solundaydı yarası. Annesi öpüyordu, iyileşiyordu.

İzi kalıyordu belki ama iyileşiyordu. Baktıkça hatırlıyordu belki ama iyileşiyordu.

Düzelmeyen yaralar ise öldürüyordu bir zaman sonra. Ama öldürüyordu. Ya düzeliyordu ya öldürüyordu. Süründürmüyordu.

Ve bazı yaralar vardı süründürüyordu. Ne düzeliyordu ne de öldürüyordu, yalnızca acı çektiriyordu. Asla geçmeyecek bir acı. Sonu olmayan bir acı.

Sonsuz acı.

Benim yaram da solumdaydı, annemin öpmesine rağmen geçmeyen yaram. Annemin öpücüğüyle açılan yaram. Sonsuz acım.

Kesik olsaydı, dikilirdi. Kurşun olsaydı, çıkarılırdı. Ama geçerdi. Geçerdi değil mi?

Peki anneler tarafından açılan yaralar? Onlar nasıl geçecekti?

Panzehirim olması gerekirken zehirim olmuştu.

Yaşama sebebim olması gerekirken ecelim olmuştu.

Annem olması gerekirken düşmanım olmuştu.

Ve ondan bana kalan tek şey. Sonsuz yara. Sonsuz acı. Sonsuz iz. Bütün kötü anılarımın sonsuz başlangıçlarıydı.

Annem ve babam dışında beni kıranlar listesinde artık Mories'de vardı. Dün gerçekleşen bir yemin, öğrendiğim acı gerçekler ve aldığım ölüm tehdidinin ardından bir de hiç tanımadığım, ama bana düşman olan bir adam tarafından kırılmıştı kalbim.

Bir günde her şey ne kadar çok üst üste gelebilirse o kadar çok gelmişti. Öğrendiği hangi gerçeği sindireceğini şaşıran beynim bir de kalbimin kırgınlığıyla başa çıkmaya çalışıyordu.

Dün olan onca şeyden sonra beni düşündüren yalnızca üç şey vardı.

Birincisi Lorenzia'lar ve Corbinian'lar arasındaki sorunun ne olduğu.

İkincisi Dux'ların neden onca zaman ortaya çıkmayıp çıkmayıp da ben Vadi'ye geldiğimde çıkması.

Üçüncüsü ise arkadaşlarım dışında babamla aramda olan sorunları kimse bilmezken, Mories'in nereden öğrendiği.

Mories saçma sapan konuşmasının ardından abisinin odasından çıkıp gitmişti. Ben ne diyeceğimi bilemeyerek şaşkınca kaldığım için Lider Corbinian bana acımış olmalı ki eve gidip dinlenmemi, antremana yarın başlacayacağımı söylemişti.

Ben Ballint'in odasından çıktıktan sonra eve gelmek üzere Merkez'in önünde duran arabalara doğru yönelmiştim. Bahçede gördüğüm muhafızdan arkadaşlarımın diğer muhafızlarla birlikte antremanda olduğunu öğrenmiştim.

Flavus'un arabasına doğru yönelirken bahçeden hızla çıkan başka bir araba çarpmıştı gözüme; Mories'in arabası ve yanında Novella. Şaşırmadığım bu manzaranın ardından bir süre baktıktan sonra bende Flavus'un arabasının şoför koltuğuna oturmuş ve eve gelmiştim.

Geldiğimde duş alıp hemen yatmıştım, ta ki şimdiye kadar. Muhtemelen Ballint'den bir şeyler olduğunu öğrenen arkadaşlarım ise üzerime gelmeyerek beni yalnız bırakmayı tercih etmişlerdi.