All My Life - Omegaverse - Mpreg

Dönüm Noktası

MErhaba <3<3<3<3<3 

Sizi seviyorum, umarım beğenirsiniz, iyi okumalarrr <3<3<3<3<3<3<3

Şu an saat on ikiye yaklaşıyordu. Bazı bağlantılarımı kullanarak Baekhyun'un nerede kaldığını öğrenmiş ve gece geç saatte yola çıkmıştım.

İki saat yol geldikten sonra nihayet demir tellerle çevrili araziyi bulabilmiştim

İçeriye gizlice sızmalıydım ama güvenlik tahmin ettiğimden daha sıkıydı. Hele ki gelirken gördüğüm güvenlik kameraları zamanımı daraltıyordu çünkü yolda aracımı izleyen kameralar vardı. Plakam fark edildiği andan itibaren en fazla yarım saatim olacaktı ki dönüşü de hesaba katarsam hemen şimdi Baekhyun'u almam gerekiyordu.

Hangi odada veya kaçıncı katta kaldığını bilmiyordum bu yüzden içeriden girmek tehlikeli olurdu. Mecburen duvarı tırmanmam gerekiyordu. Eğer şanslıysam arka bahçeye bakan odalardan birinde olurdu, eğer değilsem de boş odalardan birini bulup içeri girmem gerekecekti.

Vakit kaybetmeden arabayı arka bahçeye çektim ve ağaçların altına park ettim. Kapüşonumu geçirip hızla arabadan inip demirlere yakın bir ağaca tırmandım. Biraz yükseğe çıktıktan sonra demirlerin ardına atladım.

İşte içerideydim.

Çalıların arasından ilerleyerek büyük eve yaklaştım. Sadece iki odanın ışığı yanıyordu ve altı pencere vardı. İkişerli olmak üzere dağılmıştı katlara. Giriştekileri kontrol ettiğimde mutfak olduğunu gördüm, kimse yoktu.

Birinci kattaki pencereye atladım. Biri oturma odasıydı diğeri ise boş ve ışık yanan bir oda. Şanslıysam Baekhyun yukarıdakilerden birindeydi.

Ses çıkarmamaya çalışarak ikinci kata tırmandım. Işık yanan odanın penceresinden bakmak için kafamı uzatmıştım ama perdeler kapalıydı. Diğerine baktığımda ise yatakta küçücük olmuş ve arkası dönük bir beden gördüm.

B-bu, o olabilir miydi?

Hızla pencerenin camını tıklattım. Önce hiçbir hareketlilik olmamıştı ama sonra biraz daha sert tıklatınca arkası dönük beden kıpırdandı.

Onu uyandırmadan içeri giremezdim çünkü camlar sadece içeriden açılıyordu ama abimin bana verdiği çakıyı hatırladım.

Şu an ne kadar zor olsa da cebimden çıkarıp pencereyi zorlamaya başladım. Biraz uğraştıktan sonra nihayet açılmıştı pencere. Kendimi iyice yukarı çekerek içeri girdim ve yatağın öbür tarafına dolandım.

"B-baekhyun?"

Gerçekten oydu, kaşlarını çatmış bir şekilde minicik olmuş ve uyuyordu. Kim bilir neler vardı aklında.

Biraz daldığımı fark edince kendime gelip yatağa oturdum. Onu korkutmadan uyandırmalıydım, biraz omzuna dokundum ve ismini fısıldadım.

"Baekhyun?"

...

"Baekhyun, uyanmalısın."

Sırt üstü döndü ve gözlerini biraz açıp kafasını bana doğru çevirdi.