All My Life - Omegaverse - Mpreg

Telafi Etmek Zor Değildir

Merhabaaa <3<3<3<3<3<3
Yorumlarınızı görmeyi çok özlemişim, hepsine teker teker cevap vermeye çalışıyorum <3<3<3<3<3<3<3
Sık Sık bölüm atmaya çalışıyorum ve üzülerek söylüyorum ki kaos geliyor. Bu yüzden bu bölümler çok fazla geçiş içeriyor.
Sizi seviyorum, umarım beğenirsiniz, iyi okumalarrrrr <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

Baekhyun

Hwanwoog evimizde kalalı iki gün olmuştu ve bu iki gün boyunca da Chanyeol'a karşı tavırlarım devam ediyordu. Abim de henüz evine gidememiş çünkü Sehun hasta olmuştu ve ben de bugün onu ziyarete gidecektim Kyungsoo hyungla birlikte.
"Baekhyun, ben çıkıyorum." Dedi Chanyeol banyodan çıkınca.
"Bana değil, Hwanwoog'a haber verseydin." Dedim pijamalarımı katlarken.
Bana yaklaştığını hissediyordum. Birden kolumdan tutup beni kendine çevirdi.
"Sence de biraz abartmıyor musun?"
"Neyi? Eski sevgilinin evimizde kalmasını mı? Haklısın, isterse temelli de kalabilir." Dedim alayla.
Bu konuda gardımı düşürmeyecektim.
"Baekhyun, evi yandı. Güvenecek başka kimsesi yok."
"Peki ben aynı şeyi yapsam Chanyeol? Eski sevgilimin burada kalmasına izin verir miydin?" Dedim kaşlarımı çatarak.
Vücudunu dikleştirdi, gerilmişti.
"Eğer zor bir durumdaysa, evet."
Alayla güldüm.
"Kendini de beni de kandırma. O, bu evde olduğu sürece benden eski Baekhyun olmamı bekleme."
Kenardaki koltukta duran çantamı aldım ve kapıya yöneldim.
"Nereye?" Dedi arkamdan.
"Önemsiyor musun gerçekten?"

*************************

Çiftin konuşmalarını dinleyen Hwanwoog keyifle gülümsedi ve hızlıca kendi odasına girdi. Elbette evi yanmamıştı veya başkaları tarafından yakılmamıştı. Bilerek çıkarmıştı yangını, sırf Chanyeol'u o insanla baş başa bırakmamak için yapmıştı.
Chanyeol'u geri istiyordu ve bunu başaracaktı da. Bir insan onu mühürleyemeyeceği için alfasının başka bir omegaya ihtiyacı olacaktı eninde sonunda. Eğer Chanyeol'u mühürlemeyi başarabilirse her şey onun olacaktı ve o insan parçası da acı çekecekti.
Ayak sesleri duyunca hemen odasından çıktı ve aşağı indi.
"Baekhyun? Bir yere mi gidiyorsun?" Dedi gülümseyerek.
Arkasından gelen sesi duyunca Baekhyun gözlerini devirdi.
Tam cevap verecekken Chanyeol da gelmişti kapıya.
"Seni bırakayım Baekhyun, arabadayım ben." Dedi ve evden çıktı.
Eşini kaybetmek istemiyordu hele ki bu yanlış anlaşılmalar yüzünden asla.
Chanyeol çıktıktan sonra Baekhyun kendini daha fazla tutamadı ve omegaya döndü.
"Evet, eşimle bir yere gidiyoruz." Dedi ve sahte bir gülümseme takındı suratına.
Elbette istediğini kolay kolay vermeyecekti.

*************************

Baekhyun

Evden çıkar çıkmaz arabaya yöneldim ve bindim. Chanyeol'un neden bunu yaptığını bilmiyordum ama sırf Hwanwoog'a inat olsun diye binmiştim arabaya.
"Beni yolda bırak."
"Hayır, nereye gideceksen birlikte gideceğiz, eğer söylemezsen de tüm gün birlikte gezeriz."
"Sehun'un evine bırak." Dedim sinirle.
Ona karşı hala çok sinirliydim ve kendi duygularıma bu kadar çabuk yenildiğim için kendime de çok sinirliydim.
"Kimler olacak?"
Abimin hasta olduğunu biliyordu ve muhtemelen o yüzden sormamıştı neden gittiğimi.
"Bilmiyorum Chanyeol ve daha fazla konuşmak istemiyorum." Dedim kafamı cama çevirirken.
"Baekhyun, bilmen gereken bir şey var."
Atmosfere ters düşecek bir şekilde gelen ses tonuyla merakla ona döndüm.
"Bir süre evde olamayacağım, konsey bir takım tetkikler yapacak."
"Neden?"
"Seninle mühürlendiğim için kontrole gelecekler, sadece birkaç hazırlık yapmam gerek."
Benimle mühürlendiği için başı beladan kurtulmuyordu. Belki de bir omegayla mühürlenseydi şimdi çok mutlu bir hayatı olabilirdi.
"Geldik."
Bir şey söylemeden arabadan indim ve mavi evin bahçesine girdim. Henüz gitmemişti çünkü lastik sesi duymamıştım. Kapıyı çaldım.
"Hoş geldin Baekhyun." Dedi Kyungsoo hyung.
Kısaca ona gülümseyip içeri girdim.
"Chanyeol gelmeyecek mi?"
"Hayır."
Ayakkabılarımı çıkartıp salona girdim. Herkes buradaydı ve tanımadığım bir kişi daha.
"Baekhyun, bu Heechul, benim liseden arkadaşım." Dedi Kyungsoo hyung.
Gülümseyerek elimi uzattım.
"Merhaba hyung, ben Baekhyun."
O da aynı şekilde elimi tuttu.
"Nihayet meşhur Baekhyun ile tanışabildim. Chanyeol için yaptığın fedakarlık sürümüz için çok önemliydi Baekhyun, teşekkür ederim."
Eşimin adı beni sıkıcı anılara götürse de gülümseyerek teşekkür ettim. Sonra abimin yanına oturdum ve onunla sohbet etmeye başladım.
"Burada rahat mısın abi?"
"Ah, rahatım rahat olmasına da şu Sehun denen çocuk çok konuşuyor." Dedi gözlerini devirerek.
Göz ucuyla Sehun'a baktım, yani çocuk dediği kişi bir alfaydı ve istese hepimizi çiğ çiğ yerdi.
"Biraz fazla olabilir. Seninle ilgilenmiyor mu?"
"İlgileniyor."
Bu kadar mı? Sadece ilgileniyor mu? Abimin yanakları mı kızarmıştı biraz? Sehun'a tekrar döndüm ve onun da yanaklarının kızardığını fark ettim. Abime bakıyordu.
"Acaba benim bilmem gereken bir şeyler mi ol-"
"Asıl sen söyle bakalım. Bir terslik var mı?"
Aniden lafımı kesmesiyle şaşırsam da aklıma doluşan şeyler beni mevcut konudan uzaklaştırmaya yetmişti.
Ona omegadan bahsetmeli miydim emin değildim ama öğrenmesini şimdilik istemiyordum.
"Hayır yok. Her şey güzel gidiyor."
O benim abimdi, altımın bezli olduğu zamanlardan beri beni tanıyordu ve inanmadığına yemin edebilirdim. Sadece şu an için onu huzursuz etmek istemiyordum.
"Eğer bir şeyler varsa ve söylemekten çekiniyorsan çekinme Baekhyun."
Ona cevap verecekken Heechul hyung araya girmişti.

*************************

Akşama kadar herkesle gayet güzel vakit geçirmiştim. Heechul hyung çok kafa birisiydi ve onunla çok fazla eğleniyordum. Dışarıdan bakınca bir omega diyebilirdim onun için ama konuştukça neden alfa olduğunu anlayabiliyordum.
İçinde gerçek bir alfa kişiliği yatıyordu.
Evden ayrılacakken abim Kyungsoo hyungun kalması için ısrar etmiş ve bir şekilde ikna da etmişti. Br şeyler oluyordu bu evde. Yakında kokusu çıkardı.
Heechul hyung da önce Jongin'i eve bırakmıştı ve ardından da beni bırakacaktı.
"Tanışalı çok olmadı Baekhyun ama içindekileri yüzüne çok kolay vuruyorsun."
Yolu izlemeye daldığım için ilk başta anlayamamıştım.
"Efendim hyung?"
"Bir sıkıntın olduğu çok belli ve bunun Chanyeol ile ilgili olduğu da çok belli. Her seferinde konuyu değiştirdin." Dedi gözlerin yoldan ayırmadan.
Daha yeni tanıştığım birisine özelimi anlatmazdım ama Kyungsoo hyungun samimiyetine güveniyordum.
"O kadar mı belliydi?" Dedim çekinerek.
"Hmhm, Chanyeol'un adı her geçtiğinde yüzün asılıyordu. Sana ne olduğunu sormayacağım, sonuçta bu sizin özeliniz ama şunu bilmelisin ki her evde böyle şeyler olur. Tek bir sebep yüzünden eşinle olan bağını koparma."
Gülümseyerek ona döndüm.
"Teşekkürler hyung ama sanırım biraz birikti içimde."
"Seni anlayabiliyorum, sevgilimden ayrılma sebebim buydu. Her şey güzel görünürken ayrıldım çünkü artık bazı şeyleri tolere edemiyordum."
"Aslında, bir başkası yüzünden aramız böyle. Eminim Kyungsoo hyung da farkındadır."
Bu söylediğim onu güldürmüştü.
"Kyungsoo elbette farkında ama o da aranıza girmek istemiyor."
Dakikalar sonra evimin önüne gelmiştik. Telefonumu çıkarıp saate baktım, neredeyse on ikiye geliyordu.
"Bıraktığın için teşekkürler hyung, görüşürüz."
"Görüşürüz Baekhyun."
Tam arabadan inecekken aklıma gelen şeyle ona döndüm.
"Hyung sanırım seninle dertleşmek isteyeceğim. Eğer seni sıkmayacaksam telefon numaranı alabilir miyim?" Dedim utanarak.
Bu konuyu abimle konuşamazdım çünkü elbette objektif olmayacaktı, aynı şekilde Kyungsoo hyung ile de. En azında Heechul hyung daha dostane olabilirdi.
"Elbette, sormana bile kızdım." Dedi gülerek.
Telefonlarımızı aldıktan sonra tekrar vedalaştık ve arabadan indim. Yavaş adımlarla kapıya ilerledim ve anahtarımı çıkarttım. Tam deliğe sokacakken açılan kapıyla şaşırsam da karşıma Chanyeol'u görünce daha çok şaşırmıştım. Hani bazı işleri olacaktı?
"Selam." Dedim ve tek kelime etmeyen eşimin yanından geçerek içeri girdim.
İçerisi karanlıktı, salonun ışığı bile yanmıyordu. Sadece mutfaktan gelen ışıkla aydınlanmıştı ev.
"Bir şey söylemeyecek misin?" Dedim ayakkabılarımı çıkarttıktan sonra.
"Neden bu kadar geç geldin?"
Sesindeki sertlik bana batıyordu çünkü onun verdiği tavizlere karşı benim yaptıklarıma tepki göstermesi hoş değildi.
"Sohbet sardı sadece." Dedim ve merdivenlere yöneldim.
"Kim bıraktı seni?"
"Heechul hyung."
Birbirlerini tanıdıklarını biliyordum ki eşimin anında değişen yüz hatları bunu ispatlıyordu.
"Dönmüş demek. Neden bana haber vermedin, seni alırdım."
İkimiz de odamıza girdikten sonra Chanyeol kapıyı kapattı.
"Rahatsız etmek istemedim."
Üzerimi değiştirecektim ama mühürden sonra belki de ilk defa çekiniyordum eşimden.
"Baekhyun." Dedi ve çenemden tutarak kafamı kaldırdı.
Sanki çok uzun zaman geçmişti gözlerine bakmayalı. Belki de bu kadar içten bakmamıştım günlerdir.
"Bana kırgın olduğunun farkındayım ama ben senin eşinim. Eğer kırgınsan, kızgınsan, öfkeliysen veya her ne ise, sadece gelip söyle bana. Konuş benimle, benden uzaklaşma lütfen. Günlerdir aynı evin içinde küs gibiyiz ve şu an benim yanımda üstünü bile değiştiremiyorsun, eşinin yanında."
Sesindeki pişmanlık ve samimiyet gerçekti ama ben gerçekten çok kırılmıştım. Kolayca da telafi edileceğini sanmıyordum.
"Zaten biliyorsun Chanyeol. Senden bir çözüm bulmanı istemiştim ama bulmadın. Evet kırgınım ve elimde olsa o omegayı saçından tutup evimizden çıkarırdım ama sana saygı duyuyorum. Lütfen sen de benim isteklerime saygı duy."
"Sana söz veriyorum yarın bir alternatif bulacağım ve en kısa zamanda yine baş başa kalacağız. Sadece bana güven, Hwanwoog benim için eski sevgili değil. O benim için sadece sürümdeki bir omega."
Yanağımı okşamaya başladı ve bir elini hızlıca belime sardı.
"Seni ilk gördüğümde kurdum her şeyi biliyordu, sana aşık olacağımı da. Ve biliyor musun, ben de biliyordum."
Yavaşça dudağımı öptü.
"Sana nasıl kapıldığımı farkındaydım ve engel olmak istedim. Şimdi aynı hataya düşmeyeceğim, senin beni sürüklediğin hiçbir şeye karşı koymayacağım güzel eşim."
Ardından ikimizin de özlemle yanıp tutuşan dudakları birleşti. Eşimi özlemiştim, alfamı özlemiştim.