All My Life - Omegaverse - Mpreg

Yabani Ot

Herkese merhabaaa <3<3<3<3<3<3
Beklettiğim için özür dilerim ama maalesef okulum çok yoğundu ve bu yüzden bir süre yazamadım. Şimdi kaldığım yerden devam ediyorum, tam kaos kısmında kalmıştım :)
Umarım yazma becerilerim gitmemiştir, ilk yeni bölümler için affedin <3
Sizi seviyorum, umarım beğenirsiniz, iyi okumalarrrr <3<3<3<3<3<3<3<3<3

Baekhyun

İki gündür ormandaki bu tatlı evimizde kalıyorduk ve çok mutluydum. Yani çoğu şey yoluna girmiş gibi hissediyordum ve Chanyeol'a daha çok güveniyordum. Benimle ilgilenmesi bana güzel şeyler söylemesi çok hoşuma gidiyordu. Sadece hala aklımda Hwanwoog vardı. Onun varlığı beni rahatsız ediyordu.
Yani düşününce kim eşinin eski sevgilisiyle aynı yerde yaşamak isterdi ki? Chanyeol'a güveniyordum, gerçi ne kadar güveniyorum desem de avuçlarımdan kayıp gitmesinden de deli gibi korkuyordum.
"Baekhyun, domatesleri verir misin?"
Küçük mutfakta bizim için öğle yemeği hazırlıyordu alfam. Alfa'm, evet benm Alfa'm.
"Neye gülüyorsun bakayım sen?"
"Huh, ney?"
Alfa'm kelimesine olan ilgim beni uyuşturmuştu sanırım öyleki Chanyeol'un dibime girip elimdeki domatesleri aldığını bile fark etmemiştim.
"Hiç, aklıma bir şey geldi sadece." Dedim gülerek.
Alnımı öpüp tekrar tezgaha döndü ve işine devam etti.
Hwanwoog ile tam olarak ayrılmalarının sebebini bilmiyordum elbette ama belli ki çok güçlü bir ilişkileri vardı. Kim ayrıldıktan sonra böyle samimi kalabilirdi ki?
"Chanyeol?" Dedim merakla.
"Efendim?" Dedi ama işini yapmaya devam ediyordu.
"Neden ayrıldınız?"
Sorumla birlikte elindeki bıçağı bırakıp bana döndü.
"Baekhyun, istedğin her soruya cevap verebilirim ve bundan asla da çekinmem, yalan söylemem ama geçmişi bu kadar merak etmen ve sonra da kafana takmanı istemiyorum. Sonradan üzüleceğin şeyleri duymanı da istemiyorum."
"Merak ediyorum sadece, içimin rahatlaması için."
"Pekala, biz çocukluktan beri birbirimizi tanırdık ve lisede duygularımızın değiştiğini fark ettik. Bir ilişkiye başlamak bizim için kaçınılmaz olmuştu ve ikimiz de istiyorduk bunu. Sonuç olarak sevgili olduk, mutluyduk, iyi anlaşıyorduk falan. Herneyse, Hwanwoog üniversite için başka bir ülkeye gitmek istedi ve benim de onunla gelmemi istedi. Sürünün lideri olarak bunu yapmam imkansızdı, beni seçim yapmak zorunda bıraktı. Böylece ayrıldık."
"Teşekkür ederim anlattığın için."
Gülümseyerek yanıma geldi ve bana kocaman sarıldı.
"Ona karşı içimde herhangi bir şey yok, sakın aklın bunda kalmasın. Sen benim eşimsin ve seni seviyorum."
Ben de onu seviyordum, yani bu hissettiklerime sevgi deniliyorsa. Mükemmel bir tanışmamız olmadı veya birbirimize aşık olmadık bir anda. Zamanla tanıdım Chanyeol'u ve iyi ki de tanıdım.
Geri çekildi ve ellerini beline koydu.
"Şimdi, güzel eşim sofrayı hazırlamak ister mi acaba?"
"Elbette Alfa'm." Dedim ve hızla yanından uzaklaştım.
Bu kelimeye zaafı vardı sanırım çünkü yüzündeki değişimi fark etmemek mümkün değildi.
Ben tabakları dolaptan alırken Chanyeol'un telefonu çaldı. Ben sofrayı hazırlamaya devam ederken telefonu açtı ama açar açmaz yüzü düşmüştü. Hemen yanına gittim.
"Tamam, geliyorum." Dedi ve telefonu kapattı.
"Ne oldu Chanyeol?" Dedim endişeyle, belli ki kötü bir haber almıştı.
"Hwanwoog aradı, evinde yangın çıkmış. Dönmemiz gerek."
"Dur." Dedim kolundan çekerek.
"Kyungsoo hyunga söylememiş mi? Direkt seni mi aramış?"
"Bilmiyorum Baekhyun, sadece çok korkmuş geliyordu sesi."
"Yangın durdurulmuş mu?"
"Evet."
Chanyeol'un bu kadar endişelenmesi sinirlerime dokunmaya başlamıştı. Mecbur değildik.
"Jongin'e söylesek ve ilgilenmesi için birilerini bulabilir. Gitmek zorunda değilsin." Dedim öfkeyle.
"Baekhyun, yangın çıkmış. Bu ciddi bir durum." Dedi ve kıyafetlerini toplamaya başladı."
Sinirlenmiştim. Eski sevgilisi için benimle geçireceği zamanı boşveriyordu!
"Ben gelmiyorum." Dedim sertçe.
Dediklerimi duyar duymaz bana döndü.
"Saçmalama. Şu an önemli olan birisinin hayataı ve benim sürüme ait birinin hayatı."
"Yani seski sevgilinin hayatı?" Dedim alayla gülerek.
Sinirle gözlerini yumdu.
"Baekhyun, bu konuyu uzatma lütfen ve eşyalarını topla."
Onun da sesi sertleşmeye başlamıştı. Demek ki kavga edecektik! Peki!
"Ben, gelmiyorum. Sen de eski sevgilinin yanıan gidebilirsin."
"Geliyorsun ve bu konu tartışmaya açık değil. Eşimi burada tek başına bırakıp gidecek değilim."
"Yan illa gideceğiz?" Dedim sinirle.
"Evet, gideceğiz!"
Sesini yükselterek söyledği son cümleden sonra tekrar eşyalarımızı toplamaya döndü. Bunun için beni kırdığına inanamıyorum. Orada Hwanwoog ile ilgilienebilecek onlarca kişi vardı ama özellikle baş başa kalmak istediğimiz zamanı bulmuştu.