UNTIL WE MEET AGAIN MY STAR

14 1 0
                                    

UNTIL WE MEET AGAIN MY STAR

I sat down on the chair and take a bite on my burger. Recess break at nasa rooftop kami ngayon.

“Naniniwala ka dito?” she asked as she showed the front cover of the book.

“What?” I asked as response. I read the title and shook my head. There's a hint of disappointment on her face.

“Look, god of night and goddess of light created uncounted stars. Sounds fantastic, right?” Zin said. I raised my eyebrow at her.

“Sounds crazy,” I replied shortly. She pouted and cross an arms above her chest.

“What a bad creature you are,” parang nagtatampo nitong saad.

“That's a result of reading fantasies,” i retorted seriously.

“Hoy hindi ah,” she defended. “It's just I like the story,” she added and look away.

“See you tommorow, Zin,” pamamaalam ko at tumayo.

“Hoy cutting class ka nanaman!” pagsasaway nito sa akin pero ’di ko ito pinakinggan. “Hoy Rang! Hintayin mo ako!”

“Don't follow me. You should stalk him again, bye!” I shouted without turning at my back.

Pumunta ako sa likuran ng eskwelahan at nagulat ako nang makita ko si Wave doon. His back leaning on the wall and reading a book. Bahagya pa nitong inayos ang salamin saka binigyan ako nv tingin.

“Cutting classes again?” he asked. I gave him a shrugged. Umakyat ako kahit mataas ang bakod at ginamit ang may kataasang putol na kahoy upang makaakyat. “Be ready for your punishment tommorow,” he added.

“If you were planning to tell it, inform me tommorow para masamahan kita sa principal office,” I said with teasing voice as I jumped down, landed on the bushes of leaves.

Hindi ako nagseseryoso sa pag-aaral ko but my grades is higher than Wave. I'm top student while he's on top two. I do cutting classes, siya naman ay nagsusunog ng kilay matalo lang ako.

Pag-liko ko ng daan may narinig akong ingay na mukhang may nagpupustahan. Agad akong lumapit roon para maki-isyoso. Siniksik ko pa sarili ko para makita kung sino ang pinambabato nila. Akala ko manok ngunit tao ito. Dalawang binata laban sa isang walang kalaban-laban.

Marami na itong pasa dahil pinagtatadyak ito at pinagsusuntok at wala man lang itong ginagawa.

’Di ko alam sinong nag-udyok sa akin na lapitan ito at pumagitna. Makatatanggap sana ako ng suntok pero sinalo ko ito gamit ang kaliwang palad. Nakaramdam ako ng sakit pero tinago ko lamang ito.

Natahimik lahat ng kalalakihan, gulat na gulat sa agad kong pagsulpot.

“Umalis ka sa harapan namin kung ayaw mo makatanggap ng panibagong suntok,” pagbabanta ng kasama niya.

“Suntok nga ng kasama mo nasalo ko tapos pagbabanta mong ’yan sa tingin mo hindi?” tanong ko at may bahid sa tono ko ang paghahamon.

“Hindi mo alam kung anong ginawa ng lalaking ’yan!” sigaw ng isang pumupusta.

“Pero pinagpupustahan n’yo? At wala pang kalaban-laban? Wala ba kayong utak?” matapang na sagot ko dito. Agad nagkaroon ng bulong-bulungan.

“Kung ikaw na lang kaya pumalit sa lalaking ’yan?” saad ng isa na may edad na trenta pataas. Seryoso akong tumingin dito.

Nagkaroon ng sigawan na sila ay sumasang-ayon sa sinabi ng lalaki. Bahagya akong ningisian ng dalawang bumubugbog sa lalaking nakahiga na ngayon sa lupa.

ONE SHOT STORIES Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz