THIRTY DAYS OF CONTACT
“Deshaaaaaa!!!” malakas na sigaw ng boss ko. May nagawa na naman ba akong kasalanan?
“My beers are now ready for your party later, Desh,” secretary said and winked. Iniisip niya siguro na masisisante na ako ngayon dahil sa malakas na sigaw ng boss namin. I shook my head and sigh. I pushed the glass door as I turned left. Nagmadali akong pumunta sa opisina ng boss namin.
Hindi na ako kumatok pa at binuksan na lang ang pintuan. But after I opened it, dozens of paperwork hit my face. May dalawang tao na nakatalikod sa akin at mukhang umiwas sila para ako ang mataan. Who is this two?
“Desha, please take a sit,” my boss said calmly. What happened? Bakit kumalma ang lalaking ito na kanina lang ay papatayin niya na ako sa malakas na sigaw niya at nakarating pa ang sigaw nito sa unang palapag.
“What's this all about?” I asked. Humarap naman ang dalawang nakatalikod kanina. They're wearing formal suit. But it's creepy. Parang mga tauhan ng may matataas na posisyon.
“Maiwan ko na kayo.” What? This is his office! Sino ba ang dalawang ito? Pagkaalis ni Sir Reign ay matalim na tumingin sa akin ang dalawa.
“Anong nalalaman mo?” tanong ng isa.
“Nalalaman ko?” pabalik kong tanong. Nalalaman ko? Anong ibig nilang sabihin doon?
“Anong nalalaman mo?” pag-ulit nitong tanong. May diin na ito ngayon. Sinasabi ba ng dalawang ito?
“Mga nalalaman ko,” sagot ko naman. I stood up and was about to left them but they pointed a sharp thing at my neck. It's a knife. “Woa, wait. I know I'm pretty but that's kitchen knife not a dagger,” dagdag ko. Saan ba nila nakuha 'yang kitchen knife at tiniis nilang dalhin iyan dito?
“Hindi kami nagbibiro, babae. Where's Layibrien? Ano ang alam mo tungkol sa amin?” seryosong tanong ng isa. Wait a minute, who's Layibrien?
“Ilang mikmik nakain ninyo ngayon? Wala sa akin si Layibanban n'yo. Mali lang kayo ng natanungan.” Like the hell I will kidnap that person.
Diniinan ng isa ang kutsilyo sa leeg ko. “Respect the name of our Lord.” Lord? Nagpapatawa ba talaga ang dalawang ito?
“Lord? Fine then. Okay, first I don't know kung sino siya, second just find him everywhere and don't waste your time here kasi hindi ko 'yan kilala. Third, wala akong alam.” Mukhang hindi sila nakumbinsido sa aking sinabi. I took the small piece of paper as I wrote something on it.
Nang mabasa nila ang isang salita na nakalagay sa punit na papel nanlaki ang mga mata nilang dalawa.
“Pain,” I muttered. Parehas silang napaluhod at sumigaw sa sakit. It made me shock after I saw their palm. Mayroon itong mata. “I don't know what information you are pertaining to but I just want to say, thank you. Uuwi na ako.” Patuloy pa rin sila namimilipit sa sakit. Humarap ulit ako at hinawakan ang ulo nilang dalawa. “Rest,” I murmured. Mamaya magigising sila.
I took my bag and left my boss's office. Mabilis na akong bumaba ng building at naglakad na sa madilim na kalsada.
Layibrien. Actually, I heard it somewhere. Hindi ko lang maalala kung saan. I also actually don't know why I have this kind of ability. Whenever I am utter a word like that, everyone will felt pain. Mawawala lang iyon kapag sinabi ko rin. Ginawa ko na lahat ng eksperimento para rito pero hindi rin gumana. My mom said, I was cursed. I am cursed. Someone cursed me. I don't care if someone cursed me or I am really born like this. I still can control it, iyon ang importante.
Nang nasa tapat na ako ng bahay ko, mayroon naman sa 'di kalayuan na naglalakad. It's like a zombie when walking. Nang malapit na ito, nakita ko ang mukha nito. Napaatras ako dahil sa kabuoan nito. Mahaba ang mga kuko at parehas itim ang kamay na umaabot hanggang pulsuhan at may tattoo ang mga braso at sa likod ng leeg. He's actually half naked right now.
Abo at pula ang kulay ng mga mata. I know it's Halloween but it's creepy. Nang matignan ako nito agad niyang hinawakan ang braso ko. Who is this guy?
“I found you,” he murmured but I still heard it. What the hell is he? Pagkatapos niyang sabihin iyon natumba ang katawan nito pero agad kong nasalo kahit may kabigatan.
“Wha-what the hell!” Bitawan ko na kaya ito at iwanan dito sa labas? No, he will probably kill me if I did it. Binuksan ko ang gate ng bahay at sinarado pagkatapos kong makapasok. Pabagsak ko siyang inilagay sa mahabang sofa. Kung buhusan ko kaya ito ng tubig para magising? No, ayaw ko pa mailibing.
Kumuha ako ng tubig at panyo para tanggalin mga pinaglalagay niya sa kamay niya. Nang pinunasan ko ito, hindi natanggal. Inulit ko pa nang inulit dahil akala ko sumobra sa uling at marker ang nasa kamay niya pero walang nangyari. Ang haba ng mga kuko nito at kulay itim din. Kinumutan ko na lang ito at umakyat sa kuwarto ko.
He's not a human. This is the first I saw that kind of creature.
Morning came and I jumped out of my bed. Lumabas ako ng kwarto at nag-ayos ng sarili. Wala akong pasok ngayon sa trabaho kaya mananatili ako rito sa bahay. Bumaba na ako ng hagdan at nakita ko pa rin siya roon, tulog. Umupo ako sa tapat niya at tinignan ito. Naagaw ng atensyon ko ang nasa noo niya.
I saw a small scar on his forehead. Well, it's just a small.
“What are you doing?” Napalayo agad ako ng mukha at gulat na tumingin sa kaniya. His gray and red eyes met my hazel brown eyes. Is this guy is a hybrid or what?
“I was about to slap you hard but looks like gising ka na,” palusot ko. I'm not planning to slap him.
“Who are you? What are you?” I asked. Tumingin lang ito sa akin.
“You have my curse. You keep my power,” wika nito. Hindi kaya, siya ang may gawa nito sa akin?
Tumayo na ako at hinanda ang kakainin namin. Madali ko lang nailuto ang agahan naming dalawa at pinaupo ko na siya sa tapat ko.
“I am the prince in our world.” Pagkasabi niya niyon nabilaukan ako. Agad ko namang kinuha ang tubig sa tabi ko at inimom ito.
“What?” I asked.
“I came here because I have no choice but to ask for your help. You have my curse and it will grow pagkatapos ng linggo. Hindi mo na ito makokontrol pa. I announced the peace in our world but my step brother betrayed. He will take this world under his control,” mahabang dagdag nito. Buong buhay ko nadamay ako sa problema niya?
“I don't care if you're a prince. Get out of my house after this breakfast—”
“YOU want to break the curse right? I'll help you.”
Umayaw ka na Desha. I don't trust him but there's a part of me want to trust him.
“Fine,” I replied in defeat.
“I'm Layibrien, prince of forbidden world,” pagpapakilala nito. Ito pala 'yong Layibanban.
“Two idiot guy finding you last night. I'm Desha.”
“I'll contact them later,” wika nito. “Contract sealed.” Black mark appeared on my wrist. It's like an ancient tattoo. Mayroon din siya sa kamay niya.
“30 days. Pagkatapos ng 30 days na kontrata na ito, malaya ka na sa sumpa. Lahat ay magiging maayos na.” Tumango na lang ako. Bahala siya.
“What are you, anyway?”
“Black elf,” sagot nito.
@derinovem
