Is hij de ware? Ft. Bankzitters

Deel 47 :)

Ik ga achter der aan wrijf over der rug 'Het komt goed Jazz' vertel ik haar. 'Het komt echt goed'.

*Time skip van 2 dagen*

Afgelopen 2 dagen waren zwaar, Jazzmin ging slecht in alle opzichten. Ze is waarschijnlijk gewoon ziek en heeft griep maar daarbij komt ook kijken dat ze mentaal slecht gaat. Ze ligt veel in bed en slaapt dus ook veel, als ze wakker is probeert ze een beetje te eten maar vaak duurt het niet lang of ze hangt weer boven het toilet.
Vandaag moeten we naar het ziekenhuis op controle, ze gaan kijken hoe het gaat met der eetstoornis maar ook wanneer het gips van der arm er af mag. Met der eetstoornis zijn we niet ver gekomen, ze is volgens mij zelf afgevallen wat betekent dat we harder er aan moeten werken. We hebben wel veel gepraat op de momenten dat ze wakker was, gepraat over alles. 

Gisteren kregen we bericht van de politie dat er nog weinig voortgang was is het onderzoek van het ongeluk. Dit omdat de verdachte nog niet is gevonden. In m'n hoofd maal ik veel over wie het kan zijn geweest, alleen ben ik bang dat we dat nooit te weten gaan komen. 

'We moeten zo gaan schat, kom je mee?' vraag ik als ik Jazzmin wakker maak. Over 3 kwartier is de afspraak en dus moeten we zo weg. 'Uhm ja ik kom eraan' zegt ze zacht 'ik ben alvast in de woonkamer' meld ik en hinkel de kamer uit. Thuis probeer ik zoveel mogelijk hinkelend of iets in die richting maar buiten gebruik ik wel m'n rolstoel. Ik heb ook wel krukken maar vind dat zo irritant werken, ook omdat ik natuurlijk m'n knie ni kan buigen. 'Raoul wil jij ons zo brengen naar t ziekenhuis? Jazzmin heeft controle' vraag ik als ik in de keuken een koek pak. 'Ja tuurlijk, hoe laat moeten we weg?' 'Uhm over halfuurtje ongeveer' antwoord ik en ga aan de eettafel zitten 

POV Jazzmin 

Vandaag is de dag dat ik op controle moet in het ziekenhuis, ik ben best bang. Afgelopen dagen gaat het slecht, ik voel me fysiek ook echt slecht. Waarschijnlijk heb ik een griepje, daar wijzen al m'n klachten wel naar. Daardoor eet ik weinig, wat ik niet erg vind, maar de jongens maken zich zorgen. Ze zorgen goed voor me maar zijn best bezorgd. Over een halfuurtje moet ik weg dus ik moet uit bed komen, iets wat ik afgelopen dagen weinig heb gedaan. Ik kleed me om in een simpele outfit, een trainingsbroek en een sweater. Moeite om make-up op te doen of m'n haar leuk te doen ga ik niet aan beginnen. Ik doe m'n haar in een staart en gooi een beetje water over m'n gezicht. 

'Ik ben ready denk ik' zeg ik als ik de woonkamer in kom, Matthy is een koek aan het eten en Raoul kijkt tv. De andere jongens weet ik niet, misschien gewoon bezig op hun kamer. Milo is volgens mij boodschappen aan t halen, die hoorde ik uurtje geleden de deur uitstappen. 'Oke let's go!' zegt Raoul beetje te enthousiast. 

'Mevrouw van der Wal?' hoor ik een arts zeggen als we net in de wachtkamer zitten. 'Ja' zeg ik en samen met Matthy ga ik naar binnen. Raoul blijft wachten in de wachtruimte.  'Hoe is het met je?' vraagt ze met een kleine glimlach, 'uhm weet niet zo goed. Ben beetje ziekjes afgelopen dagen.' Ze knikt en maakt wat aantekeningen op de computer. 'Hoe gaat het met je ribben, je hoofd, je enkel en met je arm?' 'Ja gaat eigenlijk allemaal wel goed, heb minder pijn. Alleen af en toe hoofdpijn.' wederom een knikje als antwoord en ze noteert nog meer. 'We hebben natuurlijk tijdje terug een schema gemaakt om te zorgen dat je op gezond gewicht zou komen. Is het gelukt om dat een beetje vol te houden?' vraagt ze en ik kijk Matthy aan. Het antwoord ik heel simpel. Nee. Nee dat heb ik niet. Maar omdat nou te zeggen is niet makkelijk, ik moet dan misschien weer wegen enzo en dat wil ik niet. Matthy kijkt me terug aan en knikt, ik moet het zeggen. 'Uhm nee eigenlijk liep dat niet zo lekker' 'We hebben in het het begin ons eraan gehouden en haar geholpen maar sinds het ongeluk is dat niet meer gelukt.' vult Matthy aan. Ik knik als teken dat dat klopt en de arts typt mee. 'Oke, ik wil je graag weer even wegen' zegt ze en mijn zenuwen schieten omhoog. Ik sta langzaam op en loop richting het apparaat waar ik een haat naar heb. 

'Je mag er op komen staan' zegt ze me en ik zet voorzichtig beide benen op de weegschaal. 'Nu klopt dit niet helemaal omdat je natuurlijk kleding en gips hebt dus halen we er 1 kilootje er af en dan moet het ongeveer kloppen. Helemaal precies klopt het nooit maar de indicatie is dan redelijk kloppend.' legt ze uit. Gespannen wacht ik totdat de cijfers te zien zijn, die 10 seconden voelen zo lang. 'Je zit nu op een gewicht van 38,7 kg. Dit is 1,3kg minder dan de vorige keer. Je mag komen zitten' zegt ze en ik stap van t rotding af. 'We moeten hier wel iets aan doen, je zit veel te laag en het wordt bijna gevaarlijk. Ik wil voorstellen om te beginnen aan het drinken van Nutridrink. Dit zijn shakes waar een hoop voedingstoffen in zitten en waardoor je sneller wat zal aankomen.' legt ze uit. Het komt best hard binnen, dit zal betekenen dat ik het minder in de hand heb wat ik binnen krijg. 'Je start met 2 op een dag en dan tussendoor proberen wat te eten bij de lunch en avond maaltijd. 1 drankje is je ontbijt en 1 tussen lunch en avond maaltijd in' verteld ze daarna. Ik knik en Matthy zie ik gefocust luisteren. 'Je kan deze sappen ophalen in de winkel hier onder in het ziekenhuis, ze hebben verschillende smaken enzo dus je kan wel variëren. Ik zou nu graag even een foto willen maken van je arm zodat we kunnen kijken hoe dat herstel verloopt'. Ze staat op en ik volg der, we gaan naar een röntgenkamer en er wordt een foto gemaakt van m'n arm. 

'Uw arm is goed in herstel, we willen over drie weekjes het gips gaan verwijderen en een foto maken als laatste check. U mag een afspraak maken online en ik wil je dan ook weer spreken hoe het gaat met de sappen enzo' Ik knik en bedank haar. Ik loop samen met Matthy eerst naar het winkeltje om die gare shakes dingen te kopen en vervolgens lopen we richting Raoul. We stappen de auto weer in. Ik heb nog niks gezegd en ik wil ook niks zeggen.

okeeee dit was deeltje 47! Vanaf aankomende week begint voor mij school weer wat betekent dat ik minder zal plaatsen. Ik hoop dat ik 2 keer in de week iets online kan zetten maar ik beloof niks. Ook ben ik bezig om een 2e boek te beginnen, ik ga die eerst uitwerken hoor en er komt voorlopig nog niks online van dat maar dan weten jullie het alvast. xx mij

27-08-2022