KABANATA 1

163 5 0
                                    

Kabanata 1

LINCOLN POV.

          'YUN NA NGA, DAHIL MEDYO talandi ako. Doon ako sumakay sa angkasan imbes na doon sa loob. Kase naman, ang g'wapo ng driver/sugar daddy, basta ang sarap niya. . . Kausap.

Pinaspas ng hangin ang aking pisngi ng paandarin na niya ang kaniyang tricycle. At dahil si manong driver nga ang nasa unahan, siya ang unang pinapaspas ng hangin. Kaya 'yung hangin na pumapaspas sa mukha ko'y gamit na.

Gayunman, hindi na ako nag-reklamo. In fairness naman kasi. Ang bango ni Manong Driver. Mukhang bagong ligo. Shocks! Choke me daddy.

Huminto si Manong Driver, kase may b'wisit na kumaway na pasahero. Sasakay daw kuno.

Matapos makasakay ng dalawang babae sa loob ng sasakyan ay muli ng pinaandar ni Manong Driver 'yung sasakyan.

"Miss, saan kayo?" tanong nito habang nag-da-drive.

"Sa palengke lang ho, kuya." marteng sagot ng isang babae.

Ewan kung marte 'yung salita niya o naaartehan lang talaga ako. May pa kuya-kuya pa 'yang babaeng 'yan, 'e mukha namang senior na. Kairita!

Habang binabaybay ng aming team ang bulok na kalsada, tsaka naman muling may pumara. Isa 'yong lalaki.

At s'yempre dahil matalas ang aking mga mata. Ay madali niyang nakuha ang atensyon ko.

"Tangina, ang g'wapo. Pakshet!" pagmumura ko pang ganiyan sa'king isip. Kasi naman ang g'wapo niya talaga.

Don't get me wrong, huh? Hindi mababa ang standards ko. Kapag sinabi kong g'wapo it means g'wapo talaga. Kapag sinabi kong pangit-pangit talaga.

At dahil may dalawang kiri na mukhang senior citizen sa loob ng tricycle kaya napag-pasiyahan ng g'wapong lalaki na umupo sa tabi ko, sa may-angkasan.

God! I'm so blessed.

Para akong nalulunod sa kalangitan ng makatabi ko sila pareho.

Ano nga ulit ang sinasakyan ko? Tricycle, 'di ba? Pasaan nga ako? Pakiramdam ko'y trip to heaven ito.

"Saan ka, hijo?" tanong ni Manong Driver.

"Sa, Pilot, ho." sagot ng lalaki na ikina-turn-off ko.

Yes, pakshet na turn-off talaga ako.

Bakit hindi? Ang g'wapo-g'wapo niyang lalaki tapos ang baho-baho ng hininga. Amoy imbornal/patay na daga.

Pigil ko tuloy ang sariling 'wag suminghot ng hangin hangga't hindi pa umaandar ang sasakyan. Takot akong muling maamoy ang mabangong hiningang 'yon, baka jusme! Bago pa ako makarating sa paroroonan ay baka mahimatay na ako.

Gayunman, same pala kami ng pupuntahan ni G'waho. G'wapong mabaho. Same kami ng pupuntahan.

Pilot, is a school name. Not totally school name, parang kinalakihang tawag lang 'yon sa'min. Ang totoong name ng school na 'yon ay. Juan Morente Senior Memorial Pilot School. O kung paiikliin ay J.M.SM.P.S,

Isa 'yong pampublikong paaralan. Elementary school. Yeah.

At kung inyong tatanungin kung bakit doon din ang punta ko. Well, isa ako sa libo or hundred na kabataan na nag-aaral doon. Actually grade six students na ako, malapit na akong grumaduate.

Pagpasensyahan niyo na ang aking mga pananalita. Minor moments. Talagang ganito na ako simula ng makilala ko ang aking mga kaibigan.

Matapos nganga maihatid ng driver ang dalawang kiring babae, ngayon nama'y kaming dalawa na lang ni Gwaho ang ihahatid niya.

Ball To LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon