ZORBA

6.Bölüm

🦋🦋🦋

Hayatın bana öğrettiği en büyük şey hiç-bir an yenilgileri unutmamak oldu çünkü hayat sadece yenilgilerden oluşuyor. Kaybettiğin hayatını elinden alanlar sana hiç acımadan şans vermiyor boğazına takılan koca bir zincir gibi nefes alamıyor sun. korkuyor sun ve bundan sonra peşine takılan kabusların seni hiç rahat bırakmıyor tek düşündüğün ise nasıl kurtulacagin. bunu bilerek veya bilmeyerek zannettiğin yanılgın hissettiğin duygularda ve anladığın bilinçte gördüğün sezgi dir....Bazen sığınmak istersin bir yüreğe anlık mı, omurluk mü ne istediğini bilemezsin ona göre yaşarsın sevgiyle aşkla yana yana ölürsün sevdiğin kalbinin atışını onda hissettiğin adam sana bir ömür verir...anlarsin seni seviyor..geçmişte yaşananlar, gelecekte olacaklar önemsiz dir o an için sığınmak istersin sadece. belki yağmur dinene kadar

Belkide...

sonsuzluğa kadar..

Ben hep bana oynanan oyunun sadece başroluydum kaderimmi yoksa başka bir şey mi onu bilemiyorum sadece yaşıyor um ama bir yandanda kurtulmak istiyorum eziyetlerden baskıdan en çokta içimde hissettiğim o yabancı hislerden...insan aklının alamayacağı kadar tehlikeli oyunlar var bu hayatta kimi bedeninden atacağı organları kimide insanlığını kaybedenler var kullandığı yönde de acımasızlığı kadar gaddar insan lar malesef çok.....peki ben bu okulda daha fazla bu içimi sömüren ler beni her gördüklerinde igrenecek miş gibi bakıp duran insanlar buna devammı edicekler ben bunu her gün kaldırabilir miydim yağız belki her zaman yanımda olmaz tıpkı tuvalette yaşanan ve revirde dağhan denen o çocuğun yaptığı acımasızlık...bacagimin yaralı oldgunu bile bile sıkmıştı orayı ve sarılan yaram tekrar açılmış kanamıştı..bana söylediği sözlerden canım yandığı kadar bu yanında hiç kalır ben ona hiç bir şey yapmamıştım yağızda hiç bir şey yapmadı peki bunlar neden durduk yere bize sataşmislardiki...şimdi bana sarılan kollara şaşkınlık içinde dururken bir yandan burak hocanın benim için bu kadar endişe duyduğunu anlamadım..bana sarıldıgi o saniye içinde nefesim kesilmiş ve burak hoca dan aldığım o güzel ve eşsiz koku beni benden almış ti neler oluyor du bana böyle neden o bana yaklaştı gi zaman böyle heycan lı oluyor um...yağızda bunu görüp benim kadar oda şaşkındı bu duruma..off neden öyle her şeye bir kulp buluyorum bu normal bir şey hocalarda öğrencileri için korkup endişe duyamaazlarmı...burak hoca bana bir süre daha sarılır bir şekilde durum daha çok beni heyecanlandirirken yerimde titremeye sebep oldu...az önce o dağhan denilen çocuk bana yaklaştı gi vakit içimi sadece korku oluşmuş tu ondan çok ürkmüştüm hem canımı yaktı hemde sözleriyle beni ezdi..

Burak hoca hemen geri çekildi ve elleri omuzlarimdan ayrılmayıp yüzüme baktı...bende hala şaşkın hemde heyecan içinde ona baktım yağızda arkada çok durmayıp yanıma gelerek bana baktı ve endişe içinde sordu...

"Abla noldu sana böyle...bu nasıl oldu nasıl düştün...anlat Abla cim biri bir şey mi yaptı sana..."

Ne söylesem hepsi boştu eğer ne oldgunu anlatırsam yağızın başına kötü şeyler gelebilir ben bunu istemiyorum o gruptakiler çok garip insanlar ve bu okulda bize rahat vermicekler....heleki sarışın kızı söylediği şeyler hiç anlam veremediğim şeylerdi..geçen gün bizle alay edip sonra hiç bir şey olmamış gibi sucu bizde buldu....yağız ise buna sakin kalmayarak kızın üzerine gidecekken dağhan denen o çocuk engel olup oda yağızın üstüne gelerek tehditlerini savurdu ee şimdi bizmi suçlu olduk orasını anlamadım kuralları olan birileri böyle mi olur evet okul içindeki kuralları biliyorum ama bu kurallar sadece hocaların kurallari onların değil galiba bu okulun sahipleri oldukları için sözlerininde dinlenmesini doğru buluyor lar fakat bu çok saçma en iyisi onlara bir daha bulasmamak bulasmassak yağızinda başı belaya girmez.....yağıza bu olanlardan bahsetmesem iyi olur..