ZORBA

15.Bölüm..2.Kısım..

İnsanlar neden böylelerdi, Neden ki tek amaçları Alay etmek ve dışlamak..biz bunları hak edecek hiç bir şey yapmamamıza rağmen bizi hor görüyorlar niye sırf zengin oldukları için mi bizi bu halimizle kabul etmek onlar için neden zordu Ben de isterdim güzel bir hayatım olsun Annem Babam yanımda olup onlarla her yere gidebilim..fakat buna da şükür ki ben böyle de mutluyum Allah bir kapıyı kapatıp öteki kapıyı mutlaka açıyor çok şükurki Günüm bir kere güzel geçsin isterken gine dağhan denen o  çocuğun bana attığı alay içeren bakışlarına katlanıyor dum yanında aynı onun gibi bakan aynı zamanda arkadaşım cerenin kolunu hala tutmaya devam eden çağan denen çocuk kimdi bunlar..bu okulun sahibi diye her isteğini yapmak zorunda mı..Ailesi nasıl insanlar bunu bilemezdim Ama benimle sürekli uğraşmaya devam ederse benim artık bu okulda daha fazla durabilme şansım azalırdı..Görmezden gelmeye çalışsam gine de o bir şey bulup yanıma gelebiliyordu daha az önce beden dersinde önümde duran çocukları bile isteye itmisti bunu neden yaptı bilmiyorum ama bilmek te istemem Arkadaşlarım benim kırmızı çizgim olduğu için cereni korumak amaçlı sakince çağanı uyardım Emir ise yanımızda abisine öfkeli bakışlarla bakıyor du...bunu benim için yapmasına gerek yok tu..

"Derhal o elini arkadaşımın kolundan çek..."

Sadece bu cümleyi kurmuştum ona aynı sakinlikle bir tek çağanın gözlerine bakıp bırakmasıni söylemiştim..Tam o sırada çağan cereni bırakmak yerine bize doğru adımlar atıp cerenin korkmuş ve savunmasız anında dibine kadar gelip ona kilitlenmişcesine bakmaya başladı...ben bu hareketine artık dayanamayıp bağırarak..

"Uzak dur arkadaşımdan..bu son uyarım.."

Ceren korkmaya devam etmiş olucak ki benden ayrılmak istemeyip kolunu ondan kurtarmaya çalışıyor du ceren kendini neden savunmuyor du...Emir de o an öfkesine hakim olamayıp çağanın üzerine giderek onu itip güçlü bir yumruk savurarak yere düşmesine sebep oldu...cerenle ben çığlık atıp geriye giderken tekrar onu koruyup kendime çekerek sarıldım...Dağhan tepkisizce izliyor du

Emir sert soluklarla ve aynı zamanda sert sözlerle çağanı uyarmaya başladı..

"Kendine gelmeni öneririm...bir daha arkadaşlarımı rahatsız etmiceksiniz...özellikle de sen abi cennet ve arkadaşlarından uzak durun "

Bu uyarı dağhan içinde geçerliydi...Emirin sözleri üzerine sahte bir tebessüm ile kardeşine yaklaşıp onunla yüz yüze gelip...

"Yoksa ne yaparsın Emir...beni döver misin..vay canına Emir sen bu aralar çok değiştin...ezik arkadaşların buraya gelmeden önce hep bizimle takılıyor dun şimdi noldu...haa yoksa sen bu ezik kız dan hoşlandın mı...ha söylede Bilelim"

Ortaya atılan bu iddia beni şaşırtirken birden emirle göz göze geldim...Ne hayır diyebildi ne de evet...Biz emirle arkadaştık benim onu sevebilcegim tek şey arkadaşlıktan ileriye gidemez di..Emir bir süre daha gözlerime baktıktan sonra kendine gelip abisine dönerek..

"Saçmalama..Neyse bak..arkadaşlarımla uğraşmayın tamam mı..çağana da söyle oda ceren den uzak dursun...Abi siz neden böylesiniz bilmiyorum ama değişmek için zamanınız var..tek işiniz insanlar la alay etmek olmasın..."

Dağhanin alaylı bakan gözleri öfkeye bürünüp burnundan solurcasina önce bana bakıp sonra yanımda ki cerene göz gezdirip...Ellerini yumruk yaparak Emirin göğsüne vurup...tekrar gözlerini ona çevirdi..

"Ben..senin abinim Emir....asıl sen onlardan uzak dur..biz asil bir aileyiz...varoşlarla işimiz olmaz..düşünsene Annem duysa nolur...yapma Emir...bu eziklerle arkadaşlığını bırak..sana önerim bu.."

Dağhan bize varoş demişti...o neydi peki kendini insan sanan zalim canavarın tekiydi..kalpsiz adam tabi ben bunu içimden söyleyip yanımdaki cerene bakıp..