PARANORMAL "AŞK" DÜZENLENİYOR

Davet

🔸▪️▫️🔸

ARKADAŞLAR MERHABA, UMARIM İYİSİNİZDİR.

İYİ OKUMALAR DİLERİM

Olric'e durmadan, baharı göreceğimizi söylüyorum. Sarayın soğuk duvarları arasında geçirdiğimiz günler sona erecek. Bu günlerin sonu gelecek: bunu hissediyorum Olric.

Tutunamayanlar-Oğuz Atay

👒👒👒👒👒👒👒👒

Mutfaktan gelen sesle Ayçin ayağa kalktı. Cihan da peşi sıra geliyordu. Adımları ilerledikçe göğüs kafesi parçalanırcasına çarpıyordu. Seslerin şiddeti gittikçe daha fazla artıyor diğer yandan ise evi buz kesmişti. Sessizliği bozan Cihan olmuştu.

"Acaba polisi falan mı arasak Ayçin? Hırsız girmiş olma olasılığı çok yüksek." Ayçin alaylı bir bakış atıp "Farkındaysan ben bir polisim. Ne saçmalıyorsun salak mısın?" Cihan'a bir an mantıklı gelince susmaya karar vermişti.

Kocaman salonda sessizlik hakimdi şimdi. Mutfağa girdiklerinde ufak çaplı şaşkınlık geçirdiler. Cihan derin bir nefes alarak rahatlamıştı. Komiser adımlarını daha hızlı atarak tüyleri bembeyaz pamuk gibi kabarık, gözleri okyanus gibi parıldayan kediyi kucağına alıp sevmeye başladı. Açık olan camdan içeri girmişti. Ona biraz yemek ve su koyup mutfaktan çıktılar.

"Bende hırsız sanmıştım oysaki minnacık kedi evin içinde bize adrenalin yaşattı iyi mi?" diyerek gülmüştü adam. Komiserde söylediği şey karşısında kahkahaya boğulmuştu birkaç saniyeliğine. Ciddi anlamda küçücük bir kediden ürkmüştüler. Düştükleri durum aşırı trajikomikti.

İkisi de salona geri döndüler Cihan Ayçin'in aksine adımlarını dış kapıya doğru atıyordu.

Komiser duraklayıp "Gidiyor musun?" diye sordu, meraklı bir ses tonunda.

Adam "Evet her şey için çok teşekkür ederim. Adrenalini yüksek bir akşamdı iyi geceler," dedi.

"A evet ayrıca sağ ol rozeti getirdiğin için. Büyük ihtimalle kaybettiğimi düşünecek ve günlerce bunu arayacaktım." Ayçin sözlerini bitirdikten sonra Cihan da güler yüzle karşılık verip evden ayrıldı. Kadın ışıkları kapatıp uyumak için odasına çıktı.

Her tarafın simsiyah olduğu sanki sadece kendisinin var olduğu küçük bir dünyada mahsur kalmıştı. Birisi el feneri ile o küçücük dünyasını aydınlatıyordu. O küçücük ışık ona umut olurcasına bir ay gibi parıldıyordu. Kadın ona yön olan o ışığa doğru ağır adımlarla ilerliyor diğer yandan ise etrafına bakınıyordu. Emin olduğu o yüz simasına doğru koşmaya başladı. O koştukça adamda adımlarını geriye doğru atıyordu. Omuzunda bembeyaz kanatlarıyla tüm asaletiyle duran bir güvercin vardı. Adam sonunda Ayçin'e doğru ilerlemeye başladı. Konuşmak için dudaklarını araladı.

"Özür dilerim Ayçin böyle olsun istemezdim. " Duydukları karşısında şok geçirirken ikinci şoka henüz hazır bile değildi. Yanında aynı siluet belirivermişti. Bunun bakışlarında adlandıramadığı şeyler mevcuttu.

"Bile isteye yaptım sen tam bir aptalsın Komiser!" Bağıra bağıra söylediği cümle bütün hücrelerini esir almıştı. Şu anda zangır zangır titreyen bacakları onu artık taşımakta zorlanıyordu. Gözünde ki yaşlar teker teker düşüp zemini ıslatıyordu. Artık dünyasında bir tek kendisi kalmıştı. Bu saatten sonra kimse kendisini olacaklardan sorumlu tutmayacaktı.