Undercover

11 - Britt

'Ik wist niet dat ik zo belabberd was in koken, sorry daarvoor.' zeg ik tegen Lana nadat we allebei ons eten weg hebben gegooid. Het was echt ranzig. Ik kook thuis ook wel eens, maar dat is meestal gewoon iets simpels. Niet dat pasta pesto echt moeilijk is, maar ik dacht dat het leuk was om de pesto zelf te maken. Leuk was het dus niet.

'Zo slecht was het nou ook weer niet.' zegt ze. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.

'Meid, het was slecht. Je hoeft het niet te ontkennen. Laten we nu maar naar het restaurant hier beneden gaan voordat we te laat komen voor het concert.' We staan op en lopen naar de trap. Lana wilt altijd persé met de trap, dus dan ga ik ook maar met de trap. Ik weet dat de jongens er niet zijn, dus we kunnen waarschijnlijk rustig eten. Nu maar hopen dat Sam niet ineens opduikt.

'Snel eten, we zijn laat. Ik moet ook nog mijn make-up bijwerken en me omkleden én mijn haar doen. Oh jeetje hopelijk lukt het allemaal nog.' Ik word echt te snel gestrest bij dit soort dingen. Gelukkig eet Lana snel haar eten op, nog sneller dan mij. Uiteindelijk zit ik in mijn eentje te eten omdat Lana alvast naar de kamer is gegaan.

Als ik terugkom in de kamer, houdt Lana een shirtje voor zich. Het lijkt er op dat ze niet kan kiezen.

'Nee, die moet je niet doen. Je hebt een heel leuke, die heb je vast wel mee. Ik pak hem wel even' Ik loop naar haar koffer en zoek naar het leuke shirtje. Ik haal een lichtblauw shirtje uit de koffer.

'Deze moet je aan doen! Die staat je echt heel leuk.' zeg ik terwijl ik het shirtje aan haar geef. Ze houdt het shirtje voor zich en knikt daarna instemmend. Ik loop tevreden naar mijn kamer om mezelf daar in een jurkje te hijsen. Nadat ik mijn make-up heb gedaan en mijn haar een beetje heb gefatsoeneerd, kijk ik tevreden in de spiegel. Ik doe mijn schoenen aan en loop naar buiten, waar ik Lana zie wachten.

'Dat viel nog mee, ik had verwacht dat het langer zou duren. Ik heb al een taxi gebeld, die is er over tien minuten.'

Even later zitten we in de taxi naar het concert. Het duurde wat langer dan gedacht, want de taxi was er pas na twintig minuten. Hij zei dat hij het niet kon vinden, maar ik geloof er niks van. Ik merk dat ik al minder zenuwachtig ben als vorige keer.

Als we aankomen zie ik alweer een enorme rij meisjes staan. Vorige keer hoefden we niet in die rij te staan, maar nu dus wel. Ik zucht en sluit aan in de rij. Het valt me op dat er erg veel meisjes nú al hysterisch aan het fangirlen zijn.

'Ook zo'n zin om in de rij te staan?' vraagt Lana die naast me is komen staan.

'Ja joh, leuk.' Ik kijk haar met een verveelde blik aan, wat er voor zorgt dat ze moet lachen.

De rij viel uiteindelijk nog mee, waarschijnlijk omdat Lana en ik de hele tijd spelletjes speelden. We hebben nu een uur in de rij gestaan en de deur gaat eindelijk open. Alle meisjes stormen naar binnen en wurmen zich door de opening van de deur. Lana en ik rennen net zo hard mee en we worden allebei meerdere keren geduwd. Als we net een goed plekje hebben gevonden, komt er een bewaker naar ons toe.

'De jongens wouden dat jullie vooran zouden staan.' zegt hij terwijl hij ons vastpakt en meesleurt door de mensenmassa. Veel meisjes kijken ons met een vuile blik aan. Als we helemaal vooraan staan, laat de man ons los en loopt weg. Ik kijk Lana aan met een verwarde blik.

'Dat was vreemd.' zeg ik.

'Maar wel lief. Ik vind het ook niet zo gek, je hebt gister de hele avond met Ashton gepraat en je had een ontbijtdate met hem. Michael en Calum bedachten zelfs al shipnamen voor jullie. Ik denk dat ze ons wel mogen.'

Michael en Calum hebben shipnamen bedacht voor mij en Ashton?

'Dus ehm.. Wat waren die shipnamen?' vraag ik zo nonchalant mogelijk.