Undercover

19 - Britt

Zuchtend leg ik mijn twee koffers in de achterbak van de auto. We zijn net langs mijn huis gereden en ik heb al mijn spullen ingepakt, waar ik ruim een uur mee bezig was tot ergernis van de jongens en Lana. Lana heeft haar spullen ook al gepakt, waar ze overigens een stuk minder lang over deed dan mij, dus we gaan meteen door naar de plek waar ze de bus hebben geparkeerd. Ze mochten hem niet bij het hotel zetten, want dan zouden de fans meteen weten in welk hotel ze zitten.

'Eindelijk,' zucht Luke. Luke is sinds Michael en Lana terug kwamen al chagrijnig. Ik stuur hem een dodelijke blik en ga naast Lana op de achterbank zitten.

De chauffeur begint te rijden en het blijft stil in de auto, op het zachte geluid van de radio na. Calum heeft zijn hoofd op Michaels borst gelegd, wat er ongelovelijk schattig uit ziet. Ik vind ze echt schattig samen en ik vind het echt vreselijk voor ze dat ze niet samen kunnen zijn. Management is een bitch.

~

'Luke! We gaan eten, word eens wakker!' schreeuwt Ashton terwijl hij Luke zachtjes door elkaar schudt. We zitten ondertussen al een paar uur in de bus en Luke viel vrijwel meteen in slaap toen we gingen rijden. Ashton probeert hem al vijf minuten lang wakker te maken, maar het lukt hem maar niet.

'Wacht maar,' hij loopt weg en komt een paar seconden later terug, met een glas water in zijn hand. Ik grinnik.

Hij houdt het glas dreigend boven zijn hoofd. 'Als je nu niet wakker wordt gooi ik water over je heen vriend,'

Als hij nogsteeds niet reageert, draait Ashton het glas om en Luke schrikt wakker. 'Dude! Was dat echt nodig?' schreeuwt hij. Ik schrik van zijn reactie en Ashton blijkbaar ook, want hij neemt voorzichtig een stap naar achteren. 'Het was maar een grapje hoor,' mompelt hij zachtjes.

'En nu is mijn kussen nat en zit mijn haar niet meer goed, bedankt hè?' Hij loopt boos weg en ik kijk Ashton verbaasd aan. 'Is hij altijd zo?' Ashton zegt niks, maar haalt alleen zijn schouders op. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar de keuken, waar het eten al op ons staat te wachten.

Luke blijft voor de rest van de dag nog in een slechte stemming. Ik heb met Lana en Ashton spelletjes gespeeld en Michael en Calum hebben genoten van de tijd die ze hadden samen. Het is al vijf uur als we aankomen in Brussel en we gaan meteen door naar het hotel. Lana moet bij Michael slapen en ik bij Ashton en daarom moet Calum bij Luke slapen, die volgensmij meteen ging slapen toen ze de kamer in waren. Veel extra slaap heeft Luke niet gehad, want de jongens hebben nog een concert vanavond. De stemming is vanaf vanochtend echt vreselijk, en ik neem mezelf voor om het morgen beter te maken.

~

Ik word wakker door het licht dat door de gordijnen de kamer in schijnt. Gister was het concert en Lana en ik zijn backstage gebleven, want we hadden geen zin in gegil. Na de show zijn we meteen terug gegaan naar het hotel, nog voordat de fans de zaal uit waren. Zodra we er waren zijn we allemaal meteen gaan slapen, we hadden een zware dag achter de rug.

Ik open voorzichtig mijn ogen en zie dat Ashton al weg is, waarschijnlijk bij het ontbijt. Ik stap uit bed en maak me snel klaar om naar het ontbijt te gaan.

Eenmaal aangekomen bij de ontbijtzaal, zie ik alleen Luke en Ashton zitten. Ik glimlach even en haal wat eten. Als ik aanschuif aan tafel komen Lana en Michael net aangelopen. Ik sta meteen op en neem Lana apart.

'Hoe was het? Heb je wel geslapen?' vraag ik.

'Britt, het is Michael maar. Je hoeft je niet zo'n zorgen te maken hoor. Ik heb prima geslapen, het is gewoon allemaal raar,' zucht ze.

'Sorry, ik ben gewoon overbezorgd of zo. Laten we maar gaan eten.' We lopen samen terug en ik begin eindelijk aan mijn ontbijt.

Ik merk dat de vreselijke stemming nogsteeds heerst. Er wordt bijna niks gezegd tijdens het onbijt en als er iets gezegd werd, was het meestal of iemand nog koffie wou of zo. Vanmiddag, als we naar Parijs gaan, ga ik ze opvrolijken, ik weet alleen nog niet hoe.

~

'Guys, hoelaat zijn we in Parijs?' vraag ik vrolijk.

'Uh.. Rond twee of drie uur denk ik. Hoezo?' antwoordt Michael.

'Oh niks hoor. Hoelaat moeten jullie bij de show zijn?'

'Zes uur of zo. Waarom wil je dit allemaal weten?' Hij kijkt me vragen aan, met zijn wenkbrauwen opgetrokken.

'Niks, ik heb gewoon een leuk ideetje. Ik laat jullie wel weer met rust. Toedels!' Ik zwaai nog even voordat ik terug loop naar Ashton en naast hem neerplof.

'Doe je mee met mijn plan om iedereen op te vrolijken?' grijns ik.

'Welk plan?'

'Het is niks groots hoor, maar iedereen is hier zo saai en chagrijnig dus ik dacht dat we wel even wat lol kunnen trappen. Ik weet alleen nog niet wat, ik zat te denken aan zout in koffie gooien en dat soort dingen.' Ashton kijkt me met een grijns aan en geeft me een high-five.

~

Het is inmiddels bijna half drie en ik sta met mijn koffers te wachten tot we naar onze kamer kunnen. Ashton en ik hebben de hele rit bedacht wat voor geintjes we kunnen uithalen, het voelde net als vroeger.

Als we op onze kamer zijn, lopen we onze plannen nog een laatste keer door en gaan we de anderen ophalen. Als ik Lana en Michael heb opgehaald, komt Ashton net aan lopen met Luke en Calum. Iedereen stapt in de lift, behalve Lana en ik, wij gaan met de trap. We zijn eerder beneden dan de rest dus wachten we nog even voor de lift. Er komen nog een man en een vrouw bij ons staan, wachtend op de lift. Als de lift er is loopt iedereen eruit, Ashton drukt nonchalant nog even op alle knopjes en loopt fluitend de lift uit. Ik schiet in de lach en iedereen kijkt ons vaag aan.

'We gaan kattekwaad uithalen, net als vroeger,' grijns ik. Gelukkig lijken ze het allemaal een goed idee te vinden, zelfs Luke.

We starten bij de receptie, waar de receptionistes net koffie hebben gehaald. Luke en Lana leiden ze af, terwijl wij zout in hun koffie gooien. We lopen allemaal onopvallend weg en kijken hoe de receptionistes hun koffie een voor een uitspugen. We schieten allemaal in de lach en een van de receptionistes heeft ons in de gaten en komt boos op ons aflopen. We rennen allemaal weg, maar we hebben allemaal geen idee waarheen en we botsen tegen elkaar op.

'Jullie hebben dit gedaan hè?' vraagt ze boos.

'Inderdaad,' antwoordt Luke. 'Problemen mee?'

'Ja, eigenlijk wel ja. Dit is respectloos en-'

'Luister, dat weten we heus wel hoor. We proberen alleen wat lol te hebben. Dus als u ons nu wilt excuseren, wij gaan weer verder. Da-hag!' ontderbreekt Michael haar. We lopen allemaal weg en laten de vrouw verbaasd achter. Zodra we de hoek om zijn barsten we in lachen uit. 'Geniaal,' zeg ik.

Het is inmiddels een halfuur later en we hebben al onze matrassen verplaats naar de trap om er een glijbaan van te maken.

'Het ziet er niet heel veilig uit,' zegt Calum, die bestuderend naar ons kunstwerk kijkt.

'Dat is ook waarom jij als eerste gaat.' Luke geeft hem een vriendschappelijke mep op zijn schouder en duwt hem zachtjes naar voren. Calum zucht en gaat aan het begin van de "glijbaan" zitten. Hij zet zich af en glijdt zachtjes naar beneden, het ziet er echt enorm suf uit. Ik schiet in de lach en ik ben niet de enige.

'Ik heb het gefilmd,' grinnikt Ashton. Calum, die ondertussen met de lift weer naar boven is gekomen, rent naar hem toe. 'Ik wil wel eens zien wat er nou zo grappig was,'

Nadat Calum nog keihard heeft gelachen om zichzelf, Ashton het filmpje op twitter heeft gezet en we na veel gedoe de matrassen weer terug hebben gebracht naar onze kamers, is het tijd om te gaan. Vanavond is de show in Parijs en daarna hebben de jongens een paar dagen vrij.

Ik sta met Calum te wachten, we hebben allebei een muffin in onze hand vanwege onze honger.

'Deze muffin is echt lekker,' mompelt hij met zijn mond vol. Ik grinnik en neem ook een hap van mijn muffin.

Lana en Luke komen vrolijk aanlopen, Lana huppelt zelfs bijna. 'Mijn ideetje heeft blijkbaar gewerkt?' grinnik ik. Luke knikt en pakt ook een van de muffins. 'Lekker,' mompelt hij.

Even later komen ook Ashton en Michael aanlopen en gaan we naar de taxi. In de taxi zingen de jongens keihard mee met hun eigen liedjes terwijl Lana en ik ze aan het uitlachen waren omdat ze probeerden te dansen.