6.Bölüm: AYNA MUHAFIZLARI

6.5K 803 1.3K
                                    

Selamlarrrr^^

Nasılsınızz? Bu hafta okullar açıldı öncelikle geçmiş olsun dileklerimi kabul edin ve acınıza ortak olduğumu bilin isterim :( Umarım hepiniz için başarılı, az dertli, bol neşeli bir eğitim öğretim yılı olur diyorum.

Bu bölüm şimdiye kadar ki en uzun bölüm olacak. Heyecandan aklımı yediğim ve sonraki bölüme başlamak için can attığım olaylar yaşandı. Okuyunca anlayacaksınız :,)

Oy ve yorumlarınız benim için çok çok önemli. Elinizden geldiğince satır arası yorumlarıyla ve okuduğunuz bölümü oylayarak beni mutlu etmeniz tek ricam^^

Keyifli okumalar!

Tommee Profitt - Enemy

*

Ayna Muhafızları

*

Gölgelerin ilahisi atölyenin çıplak zemininde koşturuyor, pençelerini soğuk duvarlara sürterek ilahi fısıltılara ritim katıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Gölgelerin ilahisi atölyenin çıplak zemininde koşturuyor, pençelerini soğuk duvarlara sürterek ilahi fısıltılara ritim katıyordu. Yankılanan uğultular kulaklarımda artarken ellerimle bu kaosu susturmak istesem de bir işe yaramayacağını biliyordum. Gölgeler ve sesleri her yerdeydi.

Bir yeni doğanın avazı...

Bir annenin feryadı...

Bir insanın ağıdı...

Bir ölünün titreyen nefesi...

Erin'in cansız bedeninin başında gözyaşı dökerken duyduğum sesler ruhumun derinlerine işliyordu. Engel olamadığım bir titreme bedenimi ele geçirdiğinde kalbimi sıkıştıran bu his boğazıma çöreklendi.

En yakın arkadaşımı kaybetmenin acısı soluğumu kesiyordu. Sancıyan ruhumun ıstırabıyla inlerken kızarmış gözlerle Aryen'e baktım. Daha önce bilmem gereken şeyleri çok sonra söylediği ve Erin'in bütün gerçekleri bilerek karar verme hakkını elinden aldığı için tüm kalbimle ondan nefret ediyordum.

"Bana öyle bakma."

Fırtına öncesi sessizliğe boyun eğmiş Aryen'in sesinde sakinlik vardı.

"Onu öldürdün," diye mırıldandım hırçın bir şekilde.

Riyakâr gülüşü gecenin ortasında şimşek gibi çakınca dişlerimi sıktım. Burnumu çekerek gözlerimi sildim. Dile getiremediklerimi bakışlarımla anlatmaya ihtiyacım vardı. Onun ne kadar zalim olduğunu, nefretimi ve Erin'in katili olduğunu gözlerim  haykırıyordu.

"Belki." Umursamaz tavrıyla omuz silktiğinde sıktığım dişlerim gıcırdadı. "Belki de ölmedi."

"Belki, ha? Belki..." Hayretle söylediğini taklit ederken sesimin titrediğini duymak ağlama isteğimi körükledi. Zayıf görünmemek için gözlerimi yukarı kaldırarak bekledim.

YOZLAŞMIŞ HARABELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin