Ch.(1.3) 🔞

910 90 0
                                    

Unicode

မင်းနောက်တစ်ခါ ထွက်ပြေးရဲရင် မင်းခြေထောက်ကို ကိုယ်ရိုက်ချိုးပစ်မယ်။



ပြင်းထန်လှသော ကုတင်ကြီး၏ တုန်ခါသံကို လူတစ်ဦး၏ သနားစရာကောင်းသော အော်ဟစ်သံနှင့်အတူ နေရာအနှံ့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားနေရသည်။

အသံသည် အစမှအဆုံးထိ ကြမ်းတမ်းသော်လည်း ငိုသံသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးလာကာမကြားနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားသည်။

"မဟုတ်ဘူး...တော်ပါ-"

နီရဲရောင်ရမ်းပြီး သွေးထွက်နေသော အသားပေါက်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ခရမ်းရောင်အသားလုံးဖြင့် အဆက်မပြတ် ထိုးသွင်းနေသည်။ အပေါက်အတွင်းရှိ အလွှာများသည် လုံးဝပြန့်ကားနေပြီး ပန်းနုရောင်ထိပ်ခေါင်းက ခေတ္တမရပ်နားဘဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေသည်။ အပေါက်တစ်ခုလုံးသည်လည်း အရည်ဖြူများဖြင့် ပြည့်နေသည်။

ရုံကျွင်း၏လက်များကို ယန်ချန်၏လက်များက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး နောက်သို့ဆွဲယူကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ရှေ့သို့ မျက်နှာမူစေပြီး ပျော့ပျောင်းသောမွေ့ယာပေါ်တွင် ဒူးထောက်ကာ ယန်ချန်အား နောက်ကျောကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရစေသည်။

အထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီးနောက် လှိုင်းလုံးကြီးက ရုံကျွင်း၏ခေါင်းကို ပွက်ပွက်ဆူစေပြီး ညည်းညူသံများဖြင့် တုန်တက်သွားစေသည်။

သူ့ခေါင်းကို အားပျော့စွာ ငုံ့လိုက်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှာ ခွန်အားနည်းနည်းလေးတောင် မရှိတော့ပေ။ အနက်ထဲထိ ထိုးသွင်းတိုင်း ကျုံ့မိသွားပြီး လက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်ထားသည်။ သူ့ကိုအရူးလိုဖြစ်အောင်လုပ်တာ ယန်ချန်ရဲ့ ရှည်လျားလှတဲ့ လက်နက်ကြီးဆိုတာ ထင်ရှားပါတယ်။ ထွက်သွားဖို့ တွန့်ဆုတ်နေပြီး အခက်အခဲထဲရောက်အောင်သာ ကြိုးစားမိသလို။

"မင်းဘာလို့ဒီလိုလုပ်နေရတာလဲ။ အဲ့လောက်ထိ အိပ်ယာထဲမှာ သေတဲ့အထိ fu*kခံချင်နေတာလား!?"

ပြောနေရင်း ယန်ချန်၏ မျက်လုံးများက အမှောင်ရိပ်ပေါ်လာသည်။ သူက ရုံကျွင်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်လိုက်ကာ နူးညံ့တဲ့ ကုတင်ပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး ဒေါသကိုထွက်ပေါက်ပေးရန် ရုံကျွင်းရဲ့ တင်ပါးကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ သူ့ပစ္စည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထဲကို ရောက်တိုင်း sweet pointကိုထိသွားသည်။

ဒေါင်းဖြူလေး {ဘာသာပြန်}Where stories live. Discover now