Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar a...
Bölümler kısa olsa da sık sık atmaya çalışacağım o yüzden endişelenmeyin <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimdeki kupayı kenara bıraktım ve gözlerimi kapattım. Güçlerim üzerine çalışmalıyım. Ormanda neler döndüğünü bulmalıyım ve en önemlisi... teyzemi geri getirmeliyim. O yaratık kim veya ne bilmiyorum ama bir şey bildiğim varsa o da onunla henüz savaşacak güçte olmadığım...
Şu an ne mi yapıyorum? Derek'in evinde oturma odasında oturuyorum. Ben yarı yoldayken Derek geri gelmiş ve güvenliğimden emin olmak için beni evine getirmişti. Normalde kabul etmezdim, ama Jess ve diğerlerinin de burada olduğunu söyleyince kabul etmeye karar verdim.
"Beni çağırmanı beklerdim Nova"
Jess'in sesini duymam ile gözlerimi araladım ve sağıma baktım. Omzunu duvara dayamış ve elleri belinde bana bakıyordu. Gözlerindeki endişeyi görebiliyordum.
"Bir dahakine çağırırım"
Yüzünde oluşan ufak gülümseme ile bana yaklaştı ve karşımdaki koltuğa attı kendini.
'Teyzem yok'
Jess'e zihninden seslenmem ile duruşunu dikleştirdi ve şaşkın bir şekilde baktı bana. Ona zihnimi açtım ve kenardaki kupayı tekrar elime aldım.
'Nasıl yok? Ne demek istiyorsun?'
Kupayı hafifçe sağa sola yatırarak içinde az kalmış olan kahvenin daireler çizmesini izledim
'Gitti. Benim yıllardır yapmak istediğim şeyi yaptı ve gitti.'
Gözlerimin dolmasına mani olamadım ve bakışlarımı kupadan kaldırıp Jess'e baktım.
'Beni arkasında bıraktı ve bir korkak gibi kaçtı'
Söylediğim her bir kelime Jessica'da şok etkisi yaratırken umursamadan hissettiklerimi söylemeye devam ettim
'Sırf o istedi diye yıllarca bu şehre katlandım. Ama o arkasına bile bakmadan kaçtı Jess. O yaratığın peşimde olduğunu söyledi ve gitti"
Bakışlarımı kupaya indirdim. Ama anında gözümden düşen bir damla yaş kupanın içindeki kahveyle buluştu. Kahve anında buhar olup havaya karışırken gözlerim boş kupada gezindi.
'Bana güçsüzsün dedi. Belki de haklıdır'
Bakışlarımı tekrar Jessica'ya çevirdim. O ise kaşları çatık bir şekilde ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Yanağımdan aşağı akıp giden göz yaşım ile hafifçe gülümsedim
'Ne geçiyor aklından Nova?'
Jessica'nın sonunda konuşması ile bakışlarımı kupama geri indirdim. Göz yaşımın çenemden aşağı akmasına izin verdim. Göz yaşım kupaya değdiği an asit misali değdiği yeri eritti. Göz yaşım asit görevi mi görüyor? İstemsizce gülümsememi genişlettim.
