Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar a...
Hepiniz bir önceki bölümde 'en heyecanlı yeriydi' falan demişsiniz. Bu mesajlarınız beni motive ettiği için çabuk bölüm atıyorum, seviliyorsunuz <3
(Lucas'a düşen bir kitle var, sanırım benden sizdenim haberiniz olsun <3)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benden bir şeyler sakladıkları açıktı ve bunun farkındaydım. Ama onlara kısa zamanda o kadar güvenmiştim ki, çoğu zaman yaptıklarını sorgulamamıştım.
'Biz yokken, Derek ve Jesica tartışmışlar. Duyduklarına göre Jesica sana doğruları söylemekten bahsetmiş ama Derek öyle bir şey yapmaya kalktığı an onu parçalara ayırmaktan bahsederek tehtid etmiş'
Duyduklarımı algılamakta zorlanırken büyümüş gözlerim Ron'un üzerindeydi. Derek neden kendi sürüsünden birini bu şekilde tehtid ediyor ki? Üstelik öğrenmemden bu kadar sakındıkları o gerçek ne? Bir çıkmazdan çıkıp diğerine nasıl girebiliyorum, bu benim kaderim mi?
Sonunda cevapları bulmaya yaklaştığımda neden her şey üstüme geliyor? Derek bana yalan mı söylüyor? Ama ne konuda?
'Biraz dinlen. Ben bir şeyler öğrenmeye çalışacağım. Yakında dönerim'
Ron camdan çıkıp giderken kendimi yatağa sırt üstü bıraktım. Neden? Neden hiç bir zaman mutlu olamıyorum? Neden sürekli önüme barikatlar kuruluyor? Yalanlarla inşa ettikleri bu duvarlar neden?
Derin bir nefes vererek gözlerimi kapattım. Belki de sadece biraz dinlenmeliyim. Dinlenmeli ve kafamı toparlamalıyım... Üzerime kısa beyaz bir şort ve badi giydikten sonra sırt üstü kendimi yatağa bıraktım.
-----------
"Geldin"
Naif ama kalın sayılabilecek sesi ile bakışlarım ona döndü. Görüş açıma giren hafif kirli sakallı oldukça yakışıklı adam ile bedenimde gezinmeye başlayan hafif elektrik dalgası beni gıdıkladı.
"Yanımda olman gerek, buna ihtiyacım var"
Her bir kelimesi beni yeni sorular sormaya teşvik ederken en sonunda sesimi buldum
"Senin için bir ihtiyaç mıyım?"
Sorum üzerine masmavi gözlerini, gözlerimden ayırmadan bana yaklaştı. Bir kaç adımda aramızdaki mesafeyi kapatırken, belime hissettiğim sahiplenici tutuş kesinlikle ona aitti. Tuhaf bir şekilde rahatsızlık duymuyordum. Sanki defalarca kez bu şekilde yakınlaşmışız ve buna alışmış gibiydim.
"Sen benim için bir ihtiyaçtan fazlasısın Nova"
Kafasını bana yaklaştırırken aramızda az bir mesafe kalalı durdu
