1.

740 41 4
                                    

Zuchtend til ik de laatste doos in de auto en ga in erin zitten. Ik pak mijn gsm uit mijn achterzak met mijn oortjes en luister wat muziek. Als ik het liedje van Ariana Grande-problem op zet kijk ik naar mijn oude huis. Ik zie mijn mama een doos naar de auto brengen en mijn vader de verhuismannen ons nieuw adres geven. Ik geef een zucht en doe mijn lange bruine haar snel op een staart en kijk via mijn selfiecam of mijn make-up nog goed zit. Mijn blauw kleurige ogen staan een beetje dof, maar ja dat heb ik altijd als ik heel vroeg moet opstaan. Het is nu iets rond 6 uur s'ochtens, mijn ouders wouden graag vroeg vertrekken. Ik zie hier eigenlijk echt tegen op, ik was op school bijna populair, ik moet al mijn vrienden verlaten (ook al had ik er niet veel) en ik moet mijn vertrouwde kamer verlaten. Ons nieuwe huis is eng en muft precies dat daar iemand is gestorven.
Na een uur of twee rijden zijn we er eindelijk, ik had heel de rit muziek geluisterd en mijn ouders genegeert. Terwijl mijn ouders de verhuis mannen helpen ga ik met wat dozen naar mijn nieuwe kamer. Het is bovenaan de trap de eerste deur rechts, ik krijg een vreemde rilling als ik naar binnen ga. Het is hier ijskoud terwijl het buiten 40°C is, en het ruikt hier ook heel vreemd. Mijn nieuwe kamer is leeg, er staat niks in. Geen bed, bureau, nachtkastje,... Of toch wel, ik zie in een hoekje een doos liggen. Niet groot, niet te klein, het lijkt een schoenen doos. Ik leg de dozen op de grond en ga naar de vreemde doos, ik raap het op en het weegt niet al te veel. Ik ga op de grond zitten en doe de doos open, als ik het open heb gedaan zie ik er wel duizend brieven in zitten en een klein boekje. Volgens mij is dat klein boekje een dagboek, ik pak het boekje en kijk naar de kaft. De kaft lijkt van een soort leer en er is een touwtje waar een pen aan vast zit. Vol van nieuwsgierigheid wil ik het boekje open doen, maar toen verschoot ik van mijn mama die mijn naam roept:"Bella schatje!, kom is even helpen!" "Jha mam!", ik steek het boekje snel terug in het doosje en doe de doos in een grote doos van mij. Ik haast me naar beneden en zie mijn ouders in de tuin vanalles uit onze auto halen. Ik ga naar hun toe:"wat kan ik doen?" Mijn pap lacht naar me:" pak je wat dozen mee naar binnen? Leg ze maar allemaal in onze toekomstige living." Als mijn mam en pap met een doos weg zijn wil ik ook een doos pakken. Ik wil een doos pakken maar ineens gaat mijn aandacht naar mijn raam van mijn kamer. Staat daar nu een vrouw?! De vrouw had raven zwart haar, een bleeke huid, een witte jurk met rode plekken dat eruit zag als bloed en... Ik sluit mijn ogen een tijdje en kijk terug naar boven waar ik niemand zie. Ik zal het me wel verbeeld hebben....

het horror huisWhere stories live. Discover now