het horror huis

8.

Alles is zwart en koud, als ik mijn ogen open doe lig ik languit op de vloer in mijn kamer...is dit mijn kamer? Ja, het is mijn kamer, ik ben terug. Vol paniek ga ik rechtstaan en kijk mijn kamer rond waar niks te zien is...geen geesten, gewoon geen enge dingen. Opgelucht haal ik adem, was dit alles gewoon een droom? ik krijg een scherpe pijn in mijn arm, ik kijk naar mijn halve grijze onderarm. What the what is dat, ik prik er eens in en het lijkt net alsof ik met een mes in mijn arm stak in plaats dat ik normaal mijn vinger moet voelen prikken. ik leg mijn hand heel voorzichtig op mijn arm, die ijskoud aanvoelt, het lijkt of mijn arm af sterft. Okay, rustig blijven Bella...niks aan de hand....gewoon rustig blijven. "1,2 ze komt voor jou. 3,4 ze kilt je hier. 5 ,6 let maar op. 7 , 8 ze hangt je op. 9 , 10 je zult wel zien", hoor ik iemand zingen en het lijkt van achter me te komen. Ik voel elke spier in mijn lichaam verstrakken. Mijn nieuwsgierigheid wint van mijn angst en ik draai me om. En daar zit ze, die pop zit daar op mijn bed naar me te kijken en ze beweegt heel lichtjes. "Wat moet je?", komt er verstikt uit mijn mond. De pop stopt met bewegen en kijkt me aan. Ze zegt niks, misschien heeft ze ook niks gezegd... ik word gek!! Mijn benen beginnen te trillen als rietjes. Ik zak door mijn knieën en begin heen en weer te wiebelen. Waarom word  ik gek...wat doet dit huis met me... Mijn kamer koelt af, nog geen minuut later viel ik een ijskoude hand in mijn haren strelen. "Wil je met me spelen", hoor ik een kinderstem aan me vragen. Ineens gebeurt  er iets raars, ik wordt helemaal leeg vanbinnen . Ik draai me om en kijk naar het meisje die vorige keer binnen kwam en pak haar hand en knik:"ja, laten we spelen" zeg ik. Het klinkt niet als mijn stem, het klinkt zo hol en gevoelloos. Het meisje neemt me mee naar de zolder waar de jongen staat die mijn gsm heeft gegeven. Hij kijkt me scheef aan en zwaait naar me en ik zwaai terug maar mijn beweging is zo traag dat het eng is. Ik kan niet meer helder denken, mijn hersenen lijken pap.

"BELLA! BELLA, WAAR BEN JE!!!!", hoor ik iemand roepen. Ik doe mijn ogen sloom open en ik pijn schiet door heel mijn lichaam. Ik kijk rond me en zie niks... het is donker. Ik hoor vreemds geluiden. Paniek overspoelt me:"Mama!!" Ik hoor getik van boven me komen en hoor stellen.
"Het mevrouw, weet je waar Bella is?", het is Maxim. Omg, maxim komt achter me vragen. Ik krijg een belachelijke glimlach op mijn gezicht. Ineens voel ik handen op mijn lichaam en ik begin te gillen. De handen grijpen naar mijn enkels en sleuren me mee, een ijskoude bol verlaat mijn mond. "BELLA",hoor ik mijn mama roepen en ik hoor dat het vanboven me komt. Alles word steeds krapper en ik word steeds banger. "BELLA, schatje, ik heb toch gezegt dat ik je kom halen...je gaat eraan vandaag.", zegt er een kille stel ik mijn oor.