het horror huis

4.

Terwijl ik mijn ogen dicht knijp en terug naar het raam staar is de vrouw weer verdwenen net als ijs voor de zon. Maxim zet me weer op de grond als we voor mijn huis staan. Hij lacht naar mij en door die lach vergeet ik de vrouw en barts er een bom vlinders los in mijn buik:"ik app je vanavond." Ik knik en we geven een knuffel en ik storm naar binnen. Ik knal tegen mijn mama aan waardoor ik val:"au" mijn mama grinikt en trekt me recht:"wie was die jonge?" "Een nieuwe vriend.", zeg ik snel en loop naar mijn nieuwe kamer. Mijn bed staat al, mijn kast, bureau en mijn nachtkastje. Mijn doze zijn nog ingepakt, ik zoek de doos waar de schoenendoos inzit. Na bijna alle dozen gehad te hebben vind ik hem. Ik pak hem eruit en ga op mijn bed zitten, ik doe voorzichtig de doos open en zie het boekje. Als ik het boekje wil pakken hoor ik een lach. Van schrik blijf ik vestijft staan, bang om te bewegen. Als ineens mijn naam word gezegt:"Bella schatje, ik kom je halen.." en dan komt er weer gelach. Mijn kamer koelt ineens een stuk af, ik kijk om me heen en zie niemand. Mijn kamer word steeds kouder, ik spring recht en wil naar beneden maar mijn deur is vast. Ik ruk en duw, trek bijna de klink uit de deur. Ineens voel ik adem tegen mijn nek, ik verstijf meteen en durf me niet om te draain. Toch wint mijn nieuwsgierigheid van mijn angst en ik draai me langzaam om. Als ik omgedraait ben zie ik een jongen voor me, geen enge vrouw. Hij is iets rond de 17 jaar schat ik, hij was lijkbleek, stonk naar dood, had blond haar en had een pak aan met vlekken op. Hij keek me aan met een enge blik in zijn ogen als ik dat kan noemen want zijn ogen zijn helemaal zwart. Hij stak zijn handen naar voor, hij wou mij pakken! Ik draai me weer om en begin tegen de deur te trappen maar hij wou nie open. Ineens gaat de deur open en ik gil, als ik kijk wie het is vlieg ik haar in de armen. Het was mijn mama die mij kwam redden:"waarom trapte je je deur bijna in? En waarom gil je zo?" Ik schraap mijn keel en probeer zo snel mogelijk een smoes te verzinnen:"ik werd histerisch omdat ik een dikke spin zach...en... euh ik werd bang en het euh leek alsof de deur vast zat van schrik?" Mijn mama kijkt me niet gelovig aan:"en waar is die spin nu?" Ik kijk naar de open deur:"ontsapt." Mijn mama knikt en gaat weg, wanneer ze mijn kamer dicht wil doen zegt ze nog snel:"pak je dozen uit eh, en straks gaan we naar je nieuwe school." Ik knik en ze sluit mijn deur, ik kijk snel om me heen maar de jongen van dernet is verdwenen. Ik doe snel het boekje in de doos en doe de doos onder mijn bed. Ik begin met uitpakken, na een uur of twee ben ik klaar met alles op zijn plek te zetten. Zuchtend smijt ik mijn laatste lege doos in en hoek, ik hoor een geluidje, geen eng geluidje. Nee het lijkt op het geluidje van mijn gsm....het geluid van mijn gsm is afkomstig van mijn muur. Zit mijn gsm nu in de muur? Als ik mijn oor tegen de muur leg hoor ik het beter. Ik ga mijn kamer uit en loop de kamer naast me in, de badkamer. Maar daar ligt mijn gsm ook niet, mijn gsm blijft maar een deuntje maken....