Bizim Apartman'ı okumadan okumayın!
Aysun'la Rüzgar, sevgili olmuşlardı. Lakin Rüzgar'ın ailesi hakkında gerçekleri öğrenmesi ile işler biraz karışıcaktı. Küçük Serçe ve Küçük Serseri'nin hayatı tekrardan değişmişti. Küçük Hanım ve Küçük Bey'in mas...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkısı; Barış Diri- Derinden Derinden
~Aysun~ Rüzgar'ın sağ gözünden bir damla akarken konuştu, "Ben sana nasıl güvenicem abi?"
Ağlıcam şuracıktı ya. Gözlerim dolmuştu. Eymen abinin sol gözünden bir yanağından süzüldü. Rüzgar gözlerini silip konuştu, "Sen söyle, nasıl güvenicem?"
"Zamanla, zaman her şeyin ilacı."
Rüzgar gözlerini sildi. Bir kaç dakikanın sonunda ayağa kalkarken konuştu, "Yarın Hayal Çağlayan'nın yanına gidince şey yaparız. Biz kalkalım artık."
Ayağa kalktım. Bir kaç adım atmıştık ki Eymen'nin sesi ile durduk, "Yukarda bir sürü oda var. Bir geceliğine lütfen kalın. Gece gece tehlikelidir yollar. Lütfen."
"Benim evim var-"
"Burası da senin evin. Kabul etmesende burası da senin evin Rüzgar. Sadece bir gece, lütfen."
Rüzgar bana, ben ona baktım. "Benlik sıkıntı yok, annemler Alya'da olduğumu düşünüyor." Dedim kısık bir sesle. Rüzgar Eymen'e döndü, "Sadece bir gece ve burda en siyah renk olmayan oda neyse orda Aysun kalması şartıyla. Kız siyahtan nefret ediyor, sizin eviniz siyah dolu."
Eymen gülerek konuştu, "Yağmur 2'yle tanıştığıma göre. Ve tamam, üst katta Yağmur'un odasının karşısında siyah renkten uzak bir oda var, orda Aysun kalır. Sende-"
"Aysun'a en yakın oda nerdeyse orda."
"Aysun'nun yanında ki oda. Orda da çok siyah yok."
"Tamam, o zaman iyi geceler."
Rüzgar tam yürücekken durup Eymen abiye baktı, "Neden bu kadar siyah bir ev?"
"Siyah içine herkesi çeker, bataklık gibi. Burası da bir bataklık gibi, bela herkesi içine çekiyor. Gece sokaklar, siyah ve korktucu oluyor."
Rüzgar uzun bir kaç saniye düşündü. Ardından konuştu, "İyi geceler."
"İyi geceler." Diye mırıldandım. Rüzgar'la bir kaç adım atmıştık ki Yağmur abla, "Aysun bekle, sana kıyafet bir şeyler vereyim. Ve odalarınızı göstereyim."
"Peki, teşekkür ederim." Dedim. Rüzgar ve Yağmur abla ile yukarı çıktık. Yağmur abla odasından bir kaç kıyafet alıp karşıda ki odada götürdü bizi. Odada siyah rengi o kadar çok yoktu.
Bana dönüp konuştu, "Burası senin odan Aysun, Rüzgar yanda ki odada senin odan. Eymen'nin kıyafetlerinden var orda, onlardan giyebilirsin. İyi geceler." Diyip kıyafetleri bana uzattı. Teşekkür edip iyi geceler dedikten sonra Yağmur abla odadan çıktı. Rüzgar'la bir birimize baktık. Merakla konuştum, "Nasılsın Rüzgar?"
