Merhaba!
Yeni bir kurgu ile karşınızdayım.
Şuana kadar yazdığım tüm kurgukardan çok daha farklı bir hikaye oldu.
Ben yazarken çok eğleniyorum.
Umarım sizde eğlenirsiniz.
İyi okumalar!
"ASKER!"
Duyduğum kalın sesle alnımda ağrı hissettim. Kafamı yere çakmıştım! Daha doğrusu, yataktan düşmüştüm! YATAKTAN!
"ABİ!!" Kafamı ona doğru çevirdim. Bana, suç işlediğini bilip ben yapmadım diyen çocuklar gibi bakıyordu.
"Tamam ya, kızma. Uyandırdım. Hem alışacaksın, bundan sonra böyle asker."
Hâlâ asker kelimesine baskı yapıyordu. Elimi alnıma koydum. Acıyordu. "ŞİŞİP MORARACAK ŞİMDİ!"
"Bağırma ya. Başım ağrıyor zaten." Oğlum sen benim kafamı kırdın kırdın.
"Anneeee!"
"Çıkıyorum hazırlan. Yine uyursan, bu sefer alnında vazo kırarım haberin olsun."
Deyip odamdan kapıyı kapatarak çıktı.
Abim bir askeriyede binbaşı olarak görev yapıyordu. Eğittiği askerlerin yanına bende katılmak istemiş ve çok ısrar etmem üzerine ailem bazı şartlar koyarak izin vermişti. Babam da askerlik yaptığından, işin içine babamı soktuğumda sorun yaratmadan izin aldım.
Saate baktığımda 05.12 yi gösteriyordu. Bu saatte uyandığıma inanamıyorum. Rüya falan olmadığına emin miyiz?
Kendi düşüncelerime gülümseyip duşa girdim.
Oyalanmadan bütün işlerimi halledip mutfağa geçtim.
"Ey, ev halkı!"
"Ne diyorsun ya, gel kahvaltını zıkkımlan."
Abime gözlerimi devirip dört kişilik masanın boşta kalan bir sandalyesine oturdum.
"Kızım, gitmek istediğine emin misin?"
"Anne Alçın gitmekte kararlı." Hak verircesine kafamı salladım, ardından iki elimi birleştirip,
"Çok istiyoruuum." Annem gözlerini devirdi ve babama baktı. Babam konudan bir haber, kahvaltısını bitirmeye çalışıyordu.
•🍁•
"Ay çok heyecanlıyım ayol." Ben böyle söyleyince abim, 'ben ne yapıyorum ya? nerede yanlış yaptım?' diye düşündüğüne eminim. Etrafa bakındı. Arabayı çalıştırdı ve inecek miyim diye bana baktı.
"Sen bu halinle iki gün dayanamazsın orada."
Gülerek cevapladım,
"Ben çoktan hayallerimi kurdum Adil bey. Beni kimse tutamaz."
•🍁•
"Hassiktir!" Arabanın birden durup abimin küfür etmesiyle yerimde doğruldum.
"Ne oldu!?"
"Arabada sıkıntı var. Bekle."
Kapıyı açtı ve dışarı çıktı. Arabanın önüne geçerek, ön tarafı yukarı kaldırdı. Artık birşey göremediğimden dışarıya çıktım.
"Ne olmuş?" Abim konuşmak yerine arabanın ön tarafını hızlıca kapattı ve telefonunu eline aldı. İsmini okuyamadığım birini aradı.
"Binbaşım"
...
"Abi, araba bozuldu. Orman yolunu geçmediysen bizi alsana."
...
"Çağıracağım çekici ben. Yanımdakini falan boşver hadi gel al."
