"Sevda Karan?"
"E..Evet benim.."
Adam elindeki kimliği bana uzattı.
"Düşürdünüz daha demin ama fark etmediniz."
"Aah..Şey teşekkür ederim. Sağolun."
Kimliğimi alarak çantama koydum.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktım adam yoktu,nereye gitmişti hemen?
...
Helal olsun size işte benim istediğim bu beeeğ! Yorumlarınız beni yazma konusunda şevklendiriyor Sınır hızlı dolsun bende hızlı bölümleri yazarak yayınlayım.
2 bin yorum sınırı
Seviyorum sizi Keyifli okumalar
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ama bu olmadı Sevda, tüm planı mahvettin." Rıhtımdan gülerek çıkan Ceyda'ya baktım. Saçları açık üstündeki tişört ve üstüne giydiği çelik yelek ile korkarak ona baktım. Benim gibi herkesin gözü onun üstünde ona bakıyorlardı.Hortlak görmüş gibi bakıyorlar desem tamyerinde olurdu.
"Kardeş kardeşe böyle şeyler yapmamalı ama." Ağır ağır attığı bir iki adım ile bize doğru geldi. Cümle içimde kullandığı kardeş kelimesini bana bakarak söyledi.
"Ne kardeşi?" Soruma cevap vermek yerine iğrenç pet sesiyle kahkaha atmaya başladı. Demir omuzun üstünden bana bakarak bir açıklama yapma ihtiyacı duydu.
"Sana sonra anlatacağım söz." Gözlerimi Şahine çevirdim bu konuda onun konuşması gerekiyordu sonuçta onun abisi oydu! Ama onun gözleri Ceyda'daydı. Dış dünyayla iletişimi kesmiş gibiydi
"O sen baya baya aptalmışsın yazık acıdım şimdi sana." Sıktığım elimle dolan gözlerimi kaçırdım. Bu berbat bir rüya olmalıydı yoksa bu saçmalığın başka bir açıklaması olamazdı!
"Kardeşim.." Şahin kız kardeşine doğru yürümeye başladı. Kollarını açarak kız kardeşine sarıldı. Demir kafasıyla ekibine işaret verdiği an onlar harekete geçemeden etrafa beyaz dumanla beraber silah sesi yayıldı. Korkuyla kulaklarımı kapatarak yere çöktüm. Sıkıca sıktığım gözlerimi tekrar açtığım an yere düşen Şahin'i gördüm. Ceyda elinde tutuğu silahı bana doğru çevirdi. Etrafta yükselen silah sesleri ile yutkunurken namlusu bana doğrultulmuş bir silah kadar korkutmamıştı. Şahin karnını tutarken yere yığıldı.
"Bunu bizim için yapıyorum abi."
Demir'in hamlesi ile Ceyda omuzundan vuruldu. Beklemediği bu hamle karşısında sersemlese de onu etkilememişti. Gözlerini Demir'den çekti geriye doğru giderek rıhtımın içine girdi. Korkuyla diğerlerine baktım onlar ne yapıyordu! Kimse Şahin'e yardım etmediği gibi Ceyda'nın peşinden de gitmemişti. Gözlerimi çevirdiğim an ikinci şokumu yaşadım..
Ceyda için koruma ateşi ne zaman açılmıştı, Ceydanın adamları hangi ara çıkmıştı bizim çocukların durumları berbattı. Arabanın diğer yanına geçerek kendilerine barikat yapmışlardı. Puslanan görüş açıma Deste girdi, Kolundan kan akıyordu, yakışıklı onu belinden tutmuş arabanın arkasına çökmüş bir yere gitmesine izin vermiyordu. Bana bağırdığını saniyeler sonra anladım. Sesler tamamen kesilmişti, yanaklarımdan akan yaşlarla Demir'e baktım oda duvarın tipine kendini zar zor atmıştı. Rıhtımdan onlara açılan ateşe karşılık veriyordu ama sayı olarak üstün değillerdi. Allah'ım neler oluyordu!
