"Sevda Karan?"
"E..Evet benim.."
Adam elindeki kimliği bana uzattı.
"Düşürdünüz daha demin ama fark etmediniz."
"Aah..Şey teşekkür ederim. Sağolun."
Kimliğimi alarak çantama koydum.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktım adam yoktu,nereye gitmişti hemen?
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yunus abim odada yalnız kalmak istediğimizi söyleyerek odayı boşalttı. Giden ayak sesleri ile burnumu çekerek abime baktım. Biz nasıl buradaydık bana anlatması gereken şeyler vardı.
"Abi biz nasıl?"
"Anlatacağım.." Sesi titremişti.
"Anlat korkuyorum gidelim buradan o insanlar iyi değil abi. Annemle babam bize çok kızacak. Belki bizi aramaya bile çıkmışlardır.. Onları yeterince üzdüm daha fazlasını yaşatmaya hakkım yok."
Abim bana cevap vermeden beni kucağına alarak yatağa koydu. Yatağın kenarında bir bilim bıraktığım gibi duran Demir'i gördüğüm an gözlerim kocaman açıldı. Bu adam niye çıkmamıştı odadan!
"Demir sende çık. Kardeşime durumu benim anlatmam gerekiyor." Abimin sözleri ile bakışlarını benden çekip kısa bir saniye abime baktı.
"Çıkmıyorum." Cevabı ile abim şaşırdı. Ne bekliyordum ki bu kral bozuntusundan.
Daha verdiği cevabın şokunu yaşayamadan yanıma oturdu.
"Bende burada oturacağım. Karımın yanında. Sen anlat." Başımı ondan çekerek abime çevirdim. Elini tutarak ona baktım.
"Gitmek istiyorum gidelim lütfen." Yanağımdan akan yaşı parmakları ile sildi.
"Şuan ona iyi gelmiyorsun. Çık odadan yoksa o kadar konuşmamızı unutur kardeşimi de alır giderim." Abimin tepkisi ile yavaşça yataktan kalktı.
"İyi konuş sonrada ben konuşacağım. Aynı seninki gibi özel. Sevda ile baş başa" Abimin ellerini sıktım. İstemiyordum onu.
"Bakarız. Kardeşim isterse neden olmasın." Kafamı anında hayır anlamında iki yana salladım. Ben onu dinlemek için yeterince bekledim.
O gelmedi bende onu dinlemeyi bir kenara bıraktım.
Uzaklaşan ayak sesleri ile kapı açılıp kapandı.
"Abi çabuk anlat."
"Sevda canım kardeşim.. Senin için bir süreliğine onlarla beraberiz." Gözlerimi kısarak abimin dediklerini anlamaya çalıştım.
"Ne?"
"Şöyle kardeşim sana zarar vermek isteyen biri varmış. O kutuda iki tane bomba var sanıyorduk ya."
"Evet polis memurları öyle demişti."
"İşte öyle değilmiş. O gece bu çetenin içinden iki kız seni ziyarete gelmiş. Onda içlerinden biri kutudaki gizli bölmede duran bombayı görmüş. Çünkü aynısı Demir'e de gelmiş. O gece o bombayı alıp gitmişler hemen. Sonra.." Sustu konuşmaya dili varmıyor gibiydi.
"Evet abi sonra?" Devam etmesini istedim. Demek o gece Serçe benim ve ailemin hayatını mı kurtarmıştı..
