"Sevda Karan?"
"E..Evet benim.."
Adam elindeki kimliği bana uzattı.
"Düşürdünüz daha demin ama fark etmediniz."
"Aah..Şey teşekkür ederim. Sağolun."
Kimliğimi alarak çantama koydum.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktım adam yoktu,nereye gitmişti hemen?
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#Değmesin Ellerimiz #Model
Annemin kolları arasından çıkarak gelen uğultu seslerini takip ettim. Abim ve babam hala konuşuyordu. Onlarında göremeyeceği şekilde merdivenlere çöküp oturdum.
"Baba nasıl yapacağız? Bir an korktum ablamın ağızından bir şey kaçacak diye.. Zaten görsen kızardın öyle kelimeler kullandı ki Sincap kendini gelene kadar perişan etti. Seni elin bir gün bize kalkmamışken ablam Sevda'ya tokat attı. Ondan sonra da onu dinlemedim kardeşimi aldım geldim. Her şeyi söyledi baba bu ameliyat için senin maddi sıkıntıya düştüğünü, sağlık sıkıntılarınızı, benim reddettiğim işi. Ablam değişmiş tanıyamadım onu. Sevda kalp nakli oldu ablam da beyin nakli olmuş gibiydi. Karakteri huyu değişmiş." Yunus abimin sözleri ile basamakta otururken ayaklarımı kendime doğru çektim, kollarımı dizlerime sardım çenemi dizlerimin üstün koydum.. Abimin her sözünde bir damla yaş aktı yanaklarımdan.
Derin bir sessizlik oldu babam düşünüyor olmalıydı zaten o hızlı karar veren hızı konuşan bir adam değildi. Kırk kez düşünür bir kez konuşurdu.
"Ben babayım.. Benimde imtihanım demek buymuş. Seval.. İlk göz ağrım. Ben gider konuşurum olayları bire ondan dinlerim. Tepkisi yanlış ama eşini nasıl sevdiğini hepimiz biliyoruz. Allah'tan o şok ve sinir anıyla Sevda'ya söylememiş. Yavrum yeni ameliyat oldu zaten." Son cümlesinde ki üzüntü yerli yerindeydi. Elimle yanaklarımdan akan yaşları sildim.
"Yok baba çok şükür Sevda'ya evlatlık olduğunu söylemedi." Abimin sözleriyle gözlerim irice açıldı hemen elimle ağızımı kapattım. Yanaklarımdan akan yaşlar bir set misali olan parmaklarıma dolandı. İrice açılan gözlerim ile boşluğa bakmaya devam ettim.
Yok yok kulaklarım yanlış duymuştu.
"Oğlum sus yerin kulağın var. Siz kardeşsiniz. Bir daha o çirkin kelimeyi kullanma."
Gözlerimi kırptım. Islak kirpiklerim ile merdivenin kolçağına tutundum.
Bir adam gelir ve değiştirir seni diyen şair ne kadar da doğru söylemiş. Bir adam gelmişti ve değiştirmişti beni, hayatımı..
Ceyda ile neden benzediğimizi şimdi anlamıştım..
İkizler benzerdi birbirlerine.. İçim yandı kor oldu küllerimi savurmak istedim bir daha bir araya gelmesini istemiyordum. Bu gerçek beni öldürmüş, gömmüştü.
******
ÜÇ AY SONRA..
Gelen güler bana susmayı öğretmişti. Evde bir ölünün cesedini taşıyordum sanki. Babam ve annem ablamla konuşmak için gitmişlerdi geldiklerinde annemin mimikleri ve babamın yüz hatları kötüydü. Ablama kırgınları gözlerinden belliydi.
Aileme bu kötülüğü ben yapmıştım.
Kendime kızarak odama kapattığım günlerden sonra ailemin sıcak ilgisi ile kendimi odamdan çıkardım.
