7. bölüm

6.1K 372 113
                                    

Yine mezarın başındaydı Deniz. Fakat bu kez sessizdi. Çiçekleri suladı ve mezarın yanına çöktü. Kafasını mezar taşına yasladı. Göz yaşları usulca akıyordu...

"Ay yüzlü..."

Hıçkırıkları konuşmasına izin vermedi bir süre.

"İçim yanıyor..."

Toprağı avuçladı.

"Buraya gelmem bile birilerine batar olmuş... Ben kötü biri değilim ki..."

Sesi o kadar çaresiz çıkmıştı ki. Kenarda onu dinleyen adamın da kalbi acımıştı.

"Ay yüzlü, ben sana aşık oldum..." umutsuzca söylediği şey canını yakıyordu Deniz'in. Ama kalbine söz geçiremiyordu.

Fakat beyni ısrarla onun ölü olduğunu haykırıyordu. Kalbi kabul etmese de ay yüzlü artık yoktu...

"Biliyorum benim aptallığım..." elini kalbine koydu "Ama kalp bu... Hiç kimse seveceği kişiyi seçemez... Bu aptal organ sevmek için seni seçti..."

"Şimdi de içimde bir savaş var. Aklım, beynim öldüğünü kabul ediyor, ama bu organ..." derin nefes aldı.

Kalbini yumrukladı genç oğlan bir kaç kez.

"Bu aptal organ... Bir türlü kabul etmiyor... Sen söyle, bir yol göster bana. Lütfen..."

Sonlara doğru sesi iyice kısılmıştı çocuğun. Hiç konuşmadan oturdu öylece. Mahir de olduğu yere çöktü.

Bu çocuk nasıl aşık olurdu ki ona? Aklı almıyordu bir türlü?! Pek tabii bir erkek başka bir erkeğe aşık olabilir. Ama sorun bu değildi ki? Bir insan nasıl bir ölüye aşık olurdu??? Nasıl..?

Genç çocuk ayaklanınca o da ayaklandı. Deniz mezarın yanındaki gencin gülümseyen fotoğrafına baktı ve elini uzatarak yanağını okşadı.

Bir kaç saniye gözleri kapandı Mahir'in. Bu hareketine kendisi de anlam veremedi.

"Görüşürüz ay yüzlüm. Yakın zamanda..."

Mahir'in gözleri irice açıldı. Ses tonu... Ne dedi o? Ani bir dehşet dalgası vücudunu sardı.

NE DEMEK YAKINDA GÖRÜŞÜRÜZ?!

Deniz caddeye çıktı. Süratle geçen arabalara bakıyordu.

"Hayır, hayır, hayır... Lütfen düşündüğüm şeyi yapma Deniz".

Mahir onun ne yapacağını anlamıştı. Hızla ardından koştu.

Çocuk tam kendini arabanın önüne atacakken Mahir onu belinden yakaladı ve hızla kendine çekerek göğsüne yasladı kafasını. Sarıldı sıkı sıkı. Çocuk aldığı koku ile hıçkırdı. Derince nefesler aldı.

"Ay yüzlü..." dedi kısık sesle.

Kafasını kaldırdı ve endişe ile ona bakan adamla göz göze geldi. Göz bebekleri titriyordu. Göz yaşları hızlı hızlı yeri boyladı. Elini kaldırdı ve ay yüzlünün yanağına koydu.

"Rüya değil" dedi.

Zayıf düşmüş bedeni daha fazla dayanamadı ve bayıldı.

Mahir kucağındaki perişan olmuş bedene baktı.

"Ben böyle işin ta..."

Çocuğu dikkatle arabasına taşıdı. Yolda Ela'yı aradı ve özet geçdi.

Gözleri arka koltuğa kaydı.

"Ne yapıyorsun bana..?" diye sordu baygın bedene. "Niye yapıyorsun bunu..?" daha çok sayıklıyor gibiydi.

Başını tuttu sonra.

"Sikeyim böyle işi..."

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hello everyone... Ay ben geldim... Nasılsınız umarım iyisinizdir. Hikayemi beğenirsiniz umarım... Love you all 🤎

~•~•~Elaine Laila Parker~•~•~

~•~•~10.01.2023~•~•~

AY YÜZLÜ •|• BxB •|•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin