12. bölüm

5.6K 367 74
                                    

Normalde Deniz'in çalıştığı kafenin yarım saat önce kapanması gerekiyordu. Fakat saat çoktan 23:04 olsa bile ne gelen vardı ne giden.

Deniz hep bu yolu kullanırdı oysa ki...

Endişelenmeye başladı Mahir. Daha fazla dayanamadı ve kafeye doğru sürdü arabasını.

Kafenin ışıkları yanmıyordu ve etraf fazla sessizdi.

Mahir Deniz'in çoktan kafeyi kapatıp evine gittiğini düşündü.

Arkasını dönüp arabasına geri binecek iken fark ettiği ayrıntı ile gözleri kocaman açıldı.

*Flashback*

Mahir nefes nefese koşan çocuğun arkasından garip garip bakıyordu. Aynı zamanda ona yetişmeye çalışıyordu. Çocuk son sürat çalıştığı yere geri döndü ve kapıyı açarak içeri girdi. Kapıdaki açıktır yazısını kapalıdıra çevirip derin nefes aldı. Tekrar kapıyı kilitleyip evine doğru yol aldı...

*Flashback end*

Açıktır... Mahir hızla kapıya koştu ve bir anda kapıyı sertçe açtı. Aynı anda üzerine hücum eden duman ile sertçe öksürdü. İçeride göz gözü görmüyordu.

"DENİZ!!!" diye bağırdı.

Şuan hiçbir şey gözüne gözükmüyordu. Çocuktan ses gelmeyince kolu ile ağzını kapattı ve içeri daldı.

Duman mutfaktan yayılıyordu.

"DENİZ..! OĞLUM SES VER!" ses yoktu.

Mutfağa daldı Mahir. Duman o kadar yoğun idi ki... Nefes alamıyordu. İşte bu zaman yerde kıpırdamadan yatan bedeni gördü.

"DENİZ..." kalbi şiddetle çarparken hızla yerde yatan bedene koştu.

Onu kucakladığı gibi dışarı çıkardı. Sertçe öksürürken yere çöktü. Şuan çok büyük bir risk alıyordu fakat kaybetme korkusu iliklerine o kadar işlemişti ki...

"DENİZ YAVRUM AÇ GÖZÜNÜ..."

Kulağını kalbine dayadı. Kalbi atmıyordu...

"Hayır... Hayır... Hayır... Hayır Deniz..!"

Ne ara telefonunu çıkarıp ambulansı aradığını bile hatırlamıyordu. Telefonu sertçe yere attı ve hareketsiz yatan bedene kalp masajı yapmaya başladı.

"Gidemezsin Deniz..." gözlerinden akan yaşlar görüşünü bulanıklaştırırken sertçe sildi onları. "BANA HAYALLER KURDURDUKTAN SONRA GİDEMEZSİN LAN..!" diye bağırdı.

Evet... Kabul etmişti Mahir. Kollarında yatan bu küçük bedeni seviyordu o... Toprak gözlü bu güzel çocuğa aşık olmuştu.

Derin nefes aldı ve nefessiz bedene suni tenefüs yapmaya başladı. Dudaklarına değen soğuk dudaklar bütün vücudunu titretti. Gitmezdi değil mi..?

Dakikalarca suni tenefüs ve kalp masajı yapmaya devam etti. Kulağını kalbine dayadı ve duyduğu hissedilemeyecek kadar zayıf atışlar ile hıçkırdı.

"Şükür Allah'ım." şiddetle ağlamaya başladı. "Şükür Allah'ım..."

Bu sırada ambulans ve ardınca itfaye gelmişti.

Deniz hızla ambulansa taşındı ve solunum cihazına bağlandı. Hastaneye kadar bir saniye bile elini bırakmamıştı Mahir onun. Ta ki Deniz yoğun bakıma alına kadar...

Şimdi her şey Allah'ın elinde idi...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hello hello... Şubat'ın ilk bölümü. Nasılsınız bebeklerim? Umarım bölümü beğenirsiniz. Fikir belirtmeyi unutmayın... Love you all 🤎

~•~•~Elaine Laila Parker~•~•~

~•~•~01.02.2023~•~•~

AY YÜZLÜ •|• BxB •|•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin