Ailesini her şeyini depremde kaybeden, genç kız çok hastalanır, ardından okul zamanı komutanla tanışır ve ona aşık olur, komutanın onu redetmesi ile kötü günlere tekrar döner yaşadığı tüm zorlukların ardından, askeri üniversiteye giderek 5 yıl eğiti...
Gözlerimi açtığımda saat sabahın 6 sıydı, erken kalkmamın tek sebebi midemdeki bunalmaydı, hastalığım günden güne boyut atlıyordu, dayanılmaz bir şey'di bu, gözlerimi sımsıkı kapadım, dişlerim artık kırılma derecesine gelmişi, nefret ediyordum istifa etmekten, modemin bunaltısı geçer diye bekledim ama nafile, ayaklanarak lovaboya gittim, istifa etmeye başladığımda canım çok yanıyordu, gözlerim doldu doluydu, derin nefesler aldım, sakinleşikden sonra odama giderek okul için hazırlanmaya başladım, üzerime geçirdiğim okul kıyafetinden sonra uzun saçlarımı Altan yumşak bir at kuyruğu yaptım, işte hazırdım çantamı alarak annanemle yaşadığım evden çıkmış bulunmaktaydım, anneannemle yaşıyordum çünkü ailemi bir deprem de enkaz altındayken kaybetmiştim, o kadar kötü zamanlardı ki, anlatılmaz bir acı veriyordu ruhuma, kendimi yola attım, her şey üzerime geliyordu artık, okulun önüne geldiğimde derin bir nefes daha çektim içime, lise son sınıftım, okulun kapanmasına ve sınavıma son bir ay kalmıştı, beni bahçede karşılayan arkadaşlarıma gülümseyerek selam verdim, buralara geldim geleli beni hiç yalnız bırakmamış ve derdime ortak olmuşlardı, haklarını ödeyemezdim onların, üzerime atlayan defne sayesinde yeri boylamıştık, acıyla inledim, bu kız manyağın tekiydi mutluluk abidesi arkadaşım hep güler ve güldürürdü, diğer kız arkadaşlarımız bize gülürken, ben üzerimdeki arkadaşımı yan tarafıma çoktan atmış ve ayaklanmıştım, yerde yerli yerince uzanan arkadaşımıda kaldırdıktan sonra üzerimi silkeledim, sıraya geçmemiz için kendisini yırtan öğretmene, öğrencilerin atığı bakış içler acısıydı adeta, sıradaki yerimi aldığımda, istiklal marşını okumaya çoktan başlamıştık, her okumamda, her duymamda, gurur duyuyordum, kafamı havada dalgalanan Türk bayrağına çevirdim, ne de güzel dalgalanıyordu öyle, uğruna kaç şehid vermiştik, kaç Anna göz yaşı dökmüştü, dalgalansındı tabi, biten marştan sonra bakışlarım yeri bulmuştu...
Sınıfataki yerimi aldığımda, derse hocanın gelmeyeceğini biliyordum. Son ayda olduğumuz için sürekli test çözüyorduk, testimi çıkarmıştım çıkarmasına da sabahın köründe hiç de sarmıyordu, elimdeki kurşun kalemle testin arkasını karalamaya başlamıştım, çizim konusunda çok iyiydim, bakarsanız
Çizimim bitiginde çoktan zil çalmış teneffüs olmuştu, kızlar ısrar kıyamet beni bahçeye indirmek istese de, kabul etmeyip karşı gelmiştim, atıştırmalık bir şeyler aldıktan sonra, tekrar yerime oturmuş bu kez testimi cözmeye başlamıştım çoktan, testi, dersti derken çoktan son saatlere gelmiştik bile, sınıfa giren öğretmen bahçeye inebilecegimizi söylediğinde sevinçden havalara uçmuştu sınıftakiler, voleybol oynamak için sağaya geçen arkadaşlarıma, baygın baygın bakıyordum, ağacın altında yerimi almış onları izliyordum, sonrasında canım sıkıldığı için ben de oynamaya karar vermiştim, yerimi aldığımda, oyuna başlamıştık.
Sayı 19'a 19'du bu sayıyı alan kişi, bu turun, galibiydi, karsı sadan gelen topu karsılamak için zıplamıştım ki, benimle aynı anda zıplayan, erkek arkadaşla, kafa kafaya gelmemiz bir olmuştu, umurumda değil di, top onların sağaya düşmesiyle galip gelen takım bizdik, arkadaşlarımızla beşlik çaktık heyecanla, yer değişiminde oyundan çıkmıştım bu kadarı yeter di, terledigim için leş gibi kokuyordum, çantamdaki parfümü alarak üzerime sıktım, şimdi olmuştu işte, agacın altındaki yerimi aldığımda heycanla yanıma gelen defneye baktım...
+Hayırdır kızım ne oluyor, ne bu telaşın.
-geldi
+Kim geldi
-askerim, selvi boylum, deniz gözlüm geldi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
