bölüm 14

516 21 8
                                    

Sana en çok gitmek yakışıyor, sana yakışanı yap git.

Acı çekiyordum, ciğerim yanıyordu, nefes almak çok zordu artık, mezarlığa gelmiştim, babamın mezarının başına oturdum, ellerim kara toprağı buldu, kafamı mezar taşına yasladım, Usulca yanaklarımdan akan göz yaşı, babamın üzerini örten toprağı ıslatı.
babam beni çiçeğim diye severdi, sen olmasan evimiz güzel kokmaz derdi, sesizce fısıldadım.

+ uyansana baba kalk da bir bak kızına

Derin bir nefes aldım, titriyordum, gözlerimden yaşlar firar ediyordu.

+B-a-ba yapraklarımı kopardılar, kökümü kurutulur, a-y-ay- ayaklarım tu-tutmuyor babam.

Ellerim tirtir titrerken, toprağını okşadım.

+Ba-ba dalarımı kırdılar baba, dalarımı kırdılar.

+Yoruldum baba, yoruldum kendimi gezdirmekten, nazlanmak istiyorum baba, yere düşeyim kaldır istiyorum, şekerimi aldılar diye ağlamak istiyorum, ayaklarımı yere vuraa vuraaa ağlamak istiyorum.

Sesizlik!!!

+Öldüm ben baba, öldürdüler beni baba, sen yoktun baba, sadece sana küsüyorum, sadece sana ağlıyorum, Allah affetsin çok isyan ediyorum babam.

Uzaktan beni izleyen hakana baktım, gelmesi için işaret ettim, koşar adımlarla yanıma gelerek beni kucaklayıp arabaya doğru götürdü, arkamda bıraktığım mezar taşlarına baktım, gözlerim babama takıldı, son kez fısıldadım.

+Çok canım yanıyor baba...

...

Karanlık gerisi, bayılmışım, uyandığımda yatağımdaydım, halam gelmiş başımda bekliyordu, sesinden tanıdım, zira gözlerimi açamıyordum, oda hala baygın olduğumu düşünüyor olmalı ki, konuştuğu şeylerden hiç çekinmiyordu, sinirlenemiyordum bile felç geçirmiş gibiydim.

-Bu çocukende böyleydi, annesi bile sevmezdi bunu, bir de yatalak kalması kalmıştı, işin yoksa başında dur, kılıksız, yükseklerden uçuyordu, kaldı iki tekerleğe, annesi hep derdi ama aptal bu kız hiç sesi bile çıkmıyor diye, sana çekmiş diyememiştim o zamanlar

Gözlerimi kapatmaya devam ettim, ne diye bilirdim ki, yatalaktım şuan elimden ne gelir'ki

Kapının gürültüyle açıldığını işittim, ardından Alp Arslan'ın sesini duymamla kalp atışlarım hızlandı, hırsla bağırdı.

-seni hatsiz, defol git burdan asena'nın senin gibi bir kaleşe ihtiyaçı yok!

Yengemin uzaklaşan ayak sesleri duyuldu, kapı kapandı gitti...

Gitmişti...

Her zaman ki gibi...

Saçlarıma değen buz gibi ele titrediğimi hisetim, gitmemişti bu içimde solan çiçeklere baharın geldiğinin habercisi gibiydi, yavaşca elleri saçlarımı okşadı, ardından titreyen sesi kulaklarıma doldu, hasret kaldığım kokusu buram buram burnuma gelirken odaklanmakta Zorluk çekiyordum.

-asenam kalk ve toparlan, benim yüzümden bu halere gelmen beni çok üzüyor, üniversiteye gideceksin, asker olucaksın.

Derin bir nefes aldı, titreyen ellerini korkakca çekti saçlarımdan.

-olmaz asena olmaz, oluru olsa ben bırakırmıyım git dermiyim hiç sana, aramızda kaç yaş var be gülüm, şimdi sevebilirsin görmezden gelebilirsin, büyüdükçe fikirlerin değişecek şimdi verdiğin kararlardan belki ilerde pişman olacaksın, ileride dizine vura vura ağlamaktansa şimdi ağla üzül ama canın yanmasın istedim.

Anlıma kondurdugu öpücükden sonra kalkarak yanımdan uzaklaştı, ardından odayı terk etti, kapanan kapının sesi kulaklarımda yankılanırken, aklımda binlerce soru vardı, beni seviyordu ama korkuyordu pişman olurum diye, onu bırakmak istememden, bana bağlanmaktan korkuyordu, bunun içinmiydi bunca acı, bu kadar rekabet, artık onu görmek dahi istemiyordum, onun gibi bir korkagı hayatımdan çıkarmak en iyi yöntemdi, kısa sürede toparlanıp o okula gideceğim.

Günlük(bölümün devamı asenanın günlüğüne yazdığı gibi devam edecektir)

1 hafta...

Gözlerimi yavaşca araladım, zorlukla da olsa uyana bilmiştim, bu gün hastaneye gidecektim tedavi için, yatakdan kalkarak yatağımı düzenledim, tuvalet ihtiyacını haletikden sonra üzerimi giyindim, tam yürüyemesemde toparlamiştim.

2 hafta...

Tamamen toparlamaya başladım.
Okula alındım, mülâkatlar için ankaraya gideceğim, kendimi tamamen toparlayıp her şeyin üstesinden geleceğim, bir gün kendimle gurur duyacağım çok az kaldı.

3 hafta...

İyi haber her şeyi haletim, okul kaydım onaylandı haftaya gideceğim, sağlık sorunlarımı hallettim, artık kendimi çok iyi hissediyorum, kötü haber Alp Arslan kaydını başka şehire aldırdı, neresi olduğunu bilmiyorum, haftalardır karşılaşmıyoruz, onun sevgisini yüreğimin en derinlerinde hissediyorum ama bu korkak olduğunu ve beni en kötü zamanlarımda yalnız bıraktığı gerçeğini değiştirmez.

4 hafta...

Sabah gözümü açtığımda yastığımın kenarında evin anaktarını gördüm, Alp Arslan ve annesi gitmiş olmalıydı, yüreğim burkuluyor ama susmaktan başka yapacak hiç bir şeyim yok! Elimi'de kolumu'da Alp Arslan bağladı, onu asla afetmeyecegim, Allah Bir daha yoluma da karşımada çıkarmasın.

4'üncü ay

Okula geldim gelelli kendime bile vakit ayıramıyordum, güzel yanı Alp Arslanı aklıma getirecek pek bir vaktim olmuyordu, ne kadar kaçsamda "gece ay çökünce içime güneş gibi doğuyor"

5'inci ay

Çok yoruldum, anneannemi özlüyorum, onu orada tek bıraktığım için içim hiç rahat değil, sabrım tükeniyor hayelerimenel her yaklaşmamda kendimden bir parça kaybettiğimi hissediyorum.
q
Yaz tatili

Yaz tatilindeyiz okular kapandı anneannemi gördüğüm için çok mutluyum, kimsem yok demiyorum artık çünkü anneannem her zaman benim yhwvbanımda, odamın canımdan her dışarı baktığımda Alp Arslanı görür gibi oluyorum, "onun sevgisi hala yüreğimin en derininde bilseydi onu bu denli sevdiğimi yine'de bırakırmıydı beni"

4 yıl sonra...

Bitti!!! günlük senin sayfaların gibi benim de sevgim, hasretim, okulum bitti, bu yol beni çok yordu, "yol uzun değildi belki ama yolcu yoruldu"

Asena'dan devam...

Bu gün meslekde ilk günüm'dü Sonunda başarmıştım, bu yolda tek değişmeyen şey bakışlarım demek isterdim ama o bile değişti ben bile kendimi tanımıyorum sahi, heycanlımıydım hayır! mutluydum, sadece ama içim de bir burukluk vardı, Alp Arslan'ın Sevgisi hale yüreğimin en güzel yerindeydi, derin bir nefes alarak aynada ki üniformanın içinde olan yansımama baktım.

Başarmıştım.

Bu bölümün karışıklığının farkındayım, şimdilik böyle yazdım, ilerde degiştirmeyi düşünüyorum, bundan sonrası farklı bir dünyaymış gibi olucak, artık asena 24 yaşında bir teğmen, arkadaşlar yorum yapmak bu kadar zor bir şey değil sizden rica ediyorum.

 ÇEŞME BAŞINDA Where stories live. Discover now