ÇEŞME BAŞINDA

Bölüm 10

Sınav günü...

Hayatıma yön veren bu artılar ve eksiker, her güzel şeyin önünde kurulmuştur engeller.

BeLkİdE BiZ En BaŞtA KaYBedEnDik...

Yeni bir güne yine bir yorgunlukla başlamıştım, yatağımdan kalkmak şöyle dursun gözlerimi bile açamıyordum, 4 yılın sonu gelmişti bu gün üniversite sınavına girecektim, MSÜ sınavına ise çoktan gitmiştim çok güzel geçmişti, güzel bir puan bekliyordum, yatakdan kalkarak üzerime rahat kıyafetler geçirdim, ardından odadan çıkarken anneannemin hazırladığı sofraya oturdum, kahvaltımı bitirerek çoktan ayaklanmıştım, anneanneme sarılarak vedalaştım, arkamdan bol bol dualar ederken, çok hoş görünüyordu, tatlımı tatlı bu kadın, ben de geliyim diye ısrar ediyordu ama yola dayanamazdı, sınav için merkeze gidiyorduk zaten saat de sabahın 6 sıydı, sınav bitikden sonra ne olacak diye düşünüyordum, sahi torpilsiz girebileceğim bir meslek varmıydı, annesiyle vedalaşan arkadaşıma uzakdan bakıyordum, çok mutluydular, ya da ben öyle sanıyordum...

-beklenen gün geldi ha

+Haa

Alp Arslan'ın sesini duymamla daldığım düşüncelerden çıkarak ona döndüm, verdiğim cevaptan memnun kalmamış olmalıydıki bana böyle bakıyordu, belkide o da fark etmişti daldığımı..

+Günaydın.

-Günaydın, sınavamı?

+Evet.

-umarım istediğin yerlere gelirsin.

+Teşekkürler ama benim için önemli olan msü sınavıydı...

-kararlısın yani askeriye konusunda.

+Kesinlikle

-Askeriye zordur.

+Biliyorum.

Saçımı karıştırırken o muhteşem kahkasını bana bahşeti, ardından parlayan gözleri ona hayranlıkla bakan gözlerimi buldu, hala gülümsüyordu ama saçımı karıştırması hiç hoşuma gitmiyordu, bu geçen zaman sürecinde onunla iyice yakınlaşmıştık, tekrar konuşmak için hareketlenen dudaklarına kaydı gözlerim.

-Nerden biliyorsun bakayım.

Dudaklarımı hafiften büzerek gözlerine baktım, onun gözleri benim ki gibi dudaklarıma hiç kaymamıştı, gözleri gözlerime öyle bakıyordu'ki, konuşmayı bile unutuyordum, sahi nerde kalmıştık...

+Öyle diyorlar hep, haklılarda ama zor olmayan hiç bir şey çekici değildir bu hayatta.

-Zoru severim diyorsun yani.

+Sevmek zorundayım diyorum.

-nasıl yani?

+kolay kazanılan şeylerin farkına bile varmayız ama geriye dönüp baktığımda görüyorum'ki, zoru yaşadığımızda unutması bile kolay olmuyor.

-başarılar.

+Teşekkürler.

Yanımdan ayrılarak asker arabasına bindi, aben de defnenin yanına giderek arabaya bindim, babası bizi götürecekti, defne çok heyecanlı görünüyordu, bu arada defneyle sarışın bir kaç hafta önce ayrılmışlardı, sebepse defnenin sınavı varmış engel olmak istemiyormuş paşam, bir anda kızın hayatından çıkmasıyla defne koca bir boşlukta kalmıştı, onun ilgisini sevgisini arıyordu, gurur da yapıyor onun yüzüne bile bakmıyordu, iki haftada zayıflamıştı, sınava girecek morali bile yoktu günlerdir, gülen yüzü beni de mutlu etmişti, hafiften gülümsereyerek önüme döndüm gözlerimi kapatarak kafamı arkaya yasladım, yol akıp gittikce düşünceler kafamı doldurmaya başlamıştı, Alp Arslanı düşünüyordum, şu kısa zamanda ona sevdalanmıştım, aslına bakarsanız ilk gün den sevdalıydım ben ona,

"içimden seviyorum onu bir müddetdir, onun ruhu bile duymadan."

Geleceğimi düşünüyorum yavaştan ne olacak benim bu halim, başımda annem yok babam yok, geriye kalan bir anneannem, ya ona da bir şey olursa yapa yalnız kalırım, kardeşimin küçük elleri geliyor gözümün önüne oda kalmamışmıydı son nefesinde yapa yalnız, oysa o küçücükdü...

Dolan gözlerimi dışarı çevirdim, "Gidenemi zor kalanamı" sorusunu değiştirelim...
"Ölenemi zor, ardında bıraktıklarınamı"

Daldığım düşüncelerimden bir kere daha kurtuldum, çokdan sınava gireceğim yerdeydim, defne heycanla koluma asıldı.

-gitmek istiyorum, asena ve bu benim tek çıkış biletim.

+Yanlış düşünüyorsun tatlım, kimden ne kadar uzağa gitmek istiyorsun, senin gitmek istediğin yer onun gönlü, şehiri terk etsen neye yarar onu gönlünde taşıdıktan sonra...

-Haklısın.

Sınav çağrısıyla herkez içeri dolmaya başlamıştı, ben de çok adan yerimi almıştım, başlıyoruz...

...

Defne; nasıl geçti asenam.

+ Şükür güzeldi ama bilgi sorusu yoktu, çoğunluk paragrafdı, boşa çalışmışız o kadar.

Defne; katılıyorum ama güzel sonuçlar bekliyorum Allahın izniyle.

+Hayırlısı.

....

Kısa bir bölümdü ve uzun bir zaman dan sonra geldi farkındayım, çalıştığım için sürekli bölüm yüklüyemiyorum, çok üzgünüm...

Hepinizin bayramını en içten sevgilerimle kutluyorum, iyi ki varsınız bayram şekerlerim, kendinize popüler davranın.🌺😘