-Meigas e bruxos- pronunciaba Raoul, xa no remate da obra.
-Serpes e corvos- seguíuno Agoney.
-Trasnos e fadas- dixo o loiro, pois neste conxuro final ían alternando os versos.
-Pantasmas e morcegos.
-Mortos e vivos.
-Sempre lembrade.
-Que a finais de Outubro.
-Castañas no chan.
-Xabaríns a voltar.
-Lume nos fogares.
-Esbeltos feitizos.
-En Galicia.
-O Samaín perdura.
Ambo-los dous votaron a rir maliciosamente, o que fixo que as luces do teatro voltaran máis escuras e que do caldeiro no que o feitizo fixeron saíran charamuscas vermellas.
Os magos riron máis forte e tras un último berro:
-En Galicia o Samaín perdura!
Baixou o pano e á vez que os aplausos do público sacudían dun temblor o teatro no que esa obra tan escalofriante tivera lugar hai un anaco, dende o teito de xeito máxico caían colares de castañas como agasallo ao público.
************************
Que non se perdan os costumes.
Agora sí, feliz Samaín🌰🍂🎃
Lémonos🫶🏻
YOU ARE READING
ragoney headcanons✨
FanfictionPequeñas situaciones/diálogos inventados y ambientados en una etapa anterior y de la que forman parte diferentes personas 🦋🧚🌈 Muchos no tendrán ni contexto, ni a veces sentido. El único objetivo de esto es sacar alguna sonrisilla. Disfrutad💖 #1...
