Terkedilmiş bölgede hafif ayak sesleri duyuluyordu. Uzun kıyafet giyen adam, salıverilmiş uzun saçlarının altındaki kasvetli koyu yeşil gözleriyle ilerliyordu. Siyah hangi tarzı kıyafet altın işlemelerle işlenmiş soluk bir kumaştandı. Sürekli giymekten biraz aşınmıştı. Dahası, vücuduna biraz dar gelmemesi nedeniyle göğsü hafifçe açıkta kalacak şekilde giyilmiştir. Açıkça serseri modası. Zaten dağınık ve özensiz görünümüyle pek de farklı sayılmazdı.
Dikkatli bakılırsa o altın iplikçikler belli bir runeyle işlemeli büyüye sahiptir. Aslında solgun duran renk bile, kumaş kendini onaracak kadar düzeltse dahi örtülemedi.
Üzerindeki bu kıyafet, ustası ölürken giydiği kıyafettir. Takıntısı öyle bir aşamaya ulaştı ki, ondan bir parça taşımadığı sürece gece gözüne uyku girmeyecektir.
O bunun açıkça doğru olmadığını bilmesine rağmen.
Aslında uzun zamandır yoldan çıkmıştır.
En büyük günaha sahip olduğunda. Yoldan saptığı ilk o anlar. Geri dönüşü olmayan bir yola çoktan girmişti. Son pişmanlık fayda vermez ve o da pişman olmaya istekli değildir.
Ustasına karşı, tarif edilemez düşüncelere ve kalbe sahip olmak.
Ne zaman bu yola girdiğini o bile bilmiyordu.
Yavaşça duraksadı. Sazdan kulübe git gide daha da kasvetli bir atmosfere bulunuyordu. O gittiğinden beri. Bu basit, mütevazı ama huzurlu yer sadece iç karartıcı ve boğuk bir yer haline geldi.
Kapı açıldığında içeride yığılmış içki şişeleri, parçalanmış mobilyalar ve harabeye dönmüş bir yer ile yüz yüzeydi.
Birkaç kadar önce o burada çürümeye yüz tutmuştu. Sonunda kapı açılıp küf tutmaya yüz tutmuş odaya güneş girdiğinde bu pislik açığa çıkmıştı. O günü hatırlıyordu belli belirsiz. Sanki sonsuz bir kabustan uyanmış gibi sırtı sırılsıklamdı.
***
O gün, o zamanlar her sabah yaşandığı hadise, yine şişelerin arasında darmadağınık ve pislik içinde yatıyordu.
Ama Bu sefer biraz farklı.
Kapı sertçe teknelendi. İçeri giren kısa saçlı, yumuşak hatlı bir kızdı. Boyu kısaydı. Lâkin verdiği his küçümsenecek türden değildir. Olgunlaşmamış yüzüyle yerde ölü gibi yatan kişiye suskunca baktı.
Amanda:...
O böyle bir karakter yazdığını hatırlamıyor!!
Alnını sinirle tuttu. Parmak ucundaki kristali ovuşturdu. Şuandaki Gui Jian gerçekten perişan. Ustası öldürüldü. Ağır depresif hale geldi. İntikam ve hırsla körüklendi. İntikamını tamamlamanın ardından yapacak hiçbir şey kalmamıştı geriye. Sadece ustasıyla yaşadığı bu sazdan kulübeye gelebilir, eskide yaşamak adına eski günleri yad edebilir. İçki, içki, içki. Şu gibi içti ve kendini uyuştumayı başarıyla seçti ve ölümün ona gelmesini bekledi.
Yaşamanın anlamını her gece düşünmekten bunaldığı için en iyisi düşünmemekti!
Amanda bakışlarını çevirdi.
O, zamanında iki kurgu yazmıştır. Amoli'nin kuruluşu ve binlerce yıl sonrası. Kuruluş Ustasının önceki hayatıdır. Heijin, kara büyücü. Kurucu başbüyücü imparator.
Bir şekilde o ve kendisi modern zamanın dünyasında buluştular. Sonra intikam olarak onun tarafından buraya çekildi. Özet geçmek gerekirse o ve Heijin yakın tanıdıklar.
Lâkin önceki hayatında Gui Jian hiç ortaya çıkmamıştır. Çünkü bu açıkça bu dünyanın insanıdır.
Heijin uzunca bir saltanatın ardından her ölümlü gibi öldü. Amanda bir nebze üzülse bile... ne bir nebzesi ağlamaktan gözü domuzun götü kadar şişmişti. Her neyse. O da bir şekilde öldüğünde şaşırtıcı derecede kendini ikinci kurgusunun geçtiği zamanda buldu... ama o geldiğinde çok geçti. Yakın dostu yine ölmüştü.
Amanda "..."
Ve bunun yazarı olarak o herşeyden sorumludur. Sadece bu da değil Heijin onun yakın bir arkadaşıydı. Bu nedenle uzunca bir yolculuk adına ayrıldı. Bir şeyi bulmak adına.
Elinde kalan yadigarsa bu kristaldi. Heijin'den geriye kalan tek şey. Bu, ilüzyon kristali anıları kayıt etmek amacıyla onun elinde basit bir oyuncak gibi kullanılsa da. Onun ruhundan bir nebze taşımakta.
Bu, gerçeğin yanıtını ve kendine bir yol bulması adına ona yol gösterebilirdi.
Lâkin azap da verebilirdi.
Gözünü yumdu.
Onun yazdığı karakter herşeyden önce kendisine bile zalim olmayı başaran uçuk kişiliğiyle bilinir. Bundan hiç şüphe yok, o herşeyi anlayacak kadar zekiydi. Bu nedenle Heijin'in önceki hayatının simülasyonuna katılmaya onu davet etti...
Buz mavisi kristal soğuk ışıkta parıldadı. Alnına dayadığında bilinçsizce kıvrılmış kişi yavaşça gözlerini araladı. Lâkin bilinci bir anda kristal tarafından yutuldu.
Amanda iç çekti.
Aşırı tetikte olan o kişi artık ölümü bile umursamadan bu raddeye varabilir.
Ben elimden geleni yaptım. Gerisi senin elinde. İyi şanslar.
Amanda yorgun bir şekilde geri çekildi. Ayrılmadan önce bir süre sessizce boşca ayakta bekledi. Ağır iç çekişi odada duyulan tek gürültü haline geldi.
"Bu işin sonu nereye gidecek bilmiyorum..."
-Devam Edecek-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Obsession;i love you 💎 (ara verildi)
FantasyBaşlangıç: 08/07/2021 Bitiş: (?) ___ Herkesin bir takıntısı vardır. Öz annesinin asıl takıntısı paraydı. Hayır aslında paranın getirdikleri. O sosyal çevre. Parası olmadan o da var olamazdı. Bir hiçti. Paran kadar konuş durumu. Özgüven boyutu parmağ...
