Pupilek Nauczyciela [18+]

XXI - Węże

UWAGA!

Do czytelników - rozumiem wasze zdezorientowanie, jednak uważam, że czas najwyższy zmienić imiona i nazwiska głównych bohaterów. Dlaczego? Na pewno były na swój sposób oryginalne, jednak zauważyłam, że wiele osób zrezygnowało z czytania właśnie ze względu na nie. Dlatego też przedstawiam:

Główna bohaterka - Astoria Boruta

Główny bohater - Zayn Coldwell.

. . . . . . .

- Co? - Pan Bęben nie brzmiał na przekonanego.

- Zapytaj ją! Ona jest autorką erotyki! - Przekonywał.

- Pornografia i erotyka to bardzo różne rzeczy. Zanim zaczniesz mówić, zapoznaj się z faktami. - Ta uwaga zbiła mnie z tropu, ale bardziej zaskoczył mnie mój obrońca Dawid Micha.

Czy to naprawdę jego plan? A może chciał, żebym go nie podejrzewała?

- Ale wciąż chodzi o seks! Kogo obchodzi, jaki gatunek...?

- Wystarczy! - Mam dość. Próbowałam wstać, poczułam, jak Zayn i Paweł ciągną mnie za sobą. - Co z tego, że piszę erotykę? Skoro wszyscy tutaj nie wstydzą się jej czytać, to po co mi się wstydzić pisać? I nawet nie próbuj temu zaprzeczać. Ostrze to dość małe miasteczko i wiem, skąd przychodzą zamówienia. A jeśli uważasz, że pisanie erotyki to takie przestępstwo, które może być karane tylko przez ****, to całkowicie przestań czytać literaturę! A ze wszystkich tych pisarzy na świecie, wybraliście nękać akurat mnie? Czemu? Inni nie byli wystarczająco dobrzy, czy nie mieli czasu? Jestem pisarzem do cholery i nikt tutaj nie powie mi inaczej! - Zwróciłam się do czterech chłopców. - A wy czworo! Czy jestem jedyną na tej Ziemi, która odważyła się napisać erotykę? Jeśli nie, to idź za innymi, jeśli masz jaja! Twoje matki byłyby dziś z was cholernie dumne. Gratulacje! Idźcie dalej i świętujcie w jakimś barze ze swoimi fałszywymi dowodami tożsamości, że próbowaliście zjebać dziewczynę, bo pisze erotykę! Brawo za największe osiągnięcie w całym waszym pieprzonym życiu! - Cała czwórka spojrzała na mnie szeroko otwartymi oczami. Prawie wszyscy obecni tutaj byli zbyt wstrząśnięci, by mówić lub ze mnie żartować. To był pierwszy raz, kiedy stanęłam w swojej obronie.

Odwróciłam się do osoby, która położyła mi rękę na ramieniu, napotkałam oczy stopionego szmaragdu. Wtedy zobaczyłam dyrektora Bębna stojącego przede mną, jego oczy mówiły mi, że rozumie.
– Panie Coldwell, proszę zabrać panią Borutę do gabinetu pielęgniarek. - Wskazał na drzwi. – A wy czworo macie nagany. Zbierzcie wszystkie swoje rzeczy i wynoście się z mojej szkoły. I nie zadawajcie sobie trudu, by kiedykolwiek wrócić, bo ja złożę zakaz zbliżania się. Wasi rodzice i policja zostaną powiadomieni o waszym zachowaniu.

Poczułam falę ulgi, która przepłynęła przeze mnie, gdy czterej chłopcy wyglądali na gotowych do omdlenia. Przypływ adrenaliny opadł w ciągu kilku sekund. Nie minęło dużo czasu, zanim czarne plamy pokryły moją wizję. Teraz, gdy zagrożenie minęło, po prostu nie miałam już w sobie energii. Ale nie martwiłam się, ponieważ ramiona Zayna wciąż mnie wspierały. Złapie mnie, kiedy upadnę.

- Astoria?

- Astoria!

Astoria...

Otworzyłam oczy ze zdziwienia. Nocne niebo wypełniło moją wizję. Na początku nie rozumiałam, czy to w ogóle nocne niebo. Było tak ciemno, prawie czarne bez gwiazd. Usiadłam.