ခွဲခန်းထည်းကနေသူနာပြုဆရာမရဲ့လက်ထည်းမှာ ကိုကို ကိုယ်တိုင်မွေးပေးထားတဲ့ကလေးနီတာရဲလေးဟာ မျက်လုံးတောင်မပွင့်သေးပေ၊ချစ်စရာကောင်းလွန်းသည်သို့သော်....... ဘာလိုများ မပျော်နိုင်ရတာလည်း
"လူနာ...လူနာကို ကယ်ပေးဖို့ကျွန်တော်ပြောခဲ့တယ်လေ ကိုကို ကို့ ကယ်ပေးဖို့ခများတို့ကိုကျွန်တော်ပြောခဲ့တယ်လေ ဘာလို့လဲ! ဘာလို့ ကယ်မပေးတာလည်း ဘာလို့လဲ !!ကိုကိုမရှိရင်ကျွန်တော်သေမှာ ခများတို့ဘာနားလည်လဲ "
ခွဲခန်းရှေ့တည့်တည့်ကိုပြေးရောက်လာတဲ့ခန့်အာဏာနဲ့ကောင်းထက်ဟာ ဆေးရုံကြမ်းပြင်မှာထွေထွေကြီးထိုင်ငိုနေတဲ့သော်ကိုမြင်ပြီးဆွဲထူရပြန်သည်
"ငါတားလိုက်သင့်တာသူကလေးယူမယ်ပြောတုံးကငါတားလိုက်သင့်တာ လက်မခံလိုက်သင့်ဘူး အခုတော့ "
ပြောစရာစကားတွေပျောက်ဆုံးနေကြပြီးကောင်းထက်ဟာလည်းသော်နည်းတူငိုကြွေးနေလေပြီးခန့်အာဏာဟာလည်းမတ်တပ်ပင်ကြောင်နေမိသလို
Bossငိုတာတစ်ခါမှမမြင်ဖူးမိ တစ်ခါမှကိုပင်၊ဒီလောက်အသံတွေပြာဝင်နေတဲ့အထိ အသိစိတ်ကင်းမဲ့နေတဲ့ပုံစံတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသေးပေ လောကကြီးကရီရသား အစတည်းကခွဲမယ်ကြံခဲ့ရင်ဘာကြောင့်စုံစည်းပေးနေသေးသလဲ ကျီစယ်လွန်းသည်မိုးကောင်းကင်ကိုသာအပြစ်တင်ရတော့မယ်
ခွဲခန်းထည်းကအပြေးထွက်လာတဲ့ဆရာဝန် က သော်ကိုပြေးထူလာသည်
"စိတ်အေးအေးထားပါလူနာဘေးကင်းပါတယ်"
သော်ရဲ့ခေါင်းဟာထောင်ခနဲပင် မျက်ဝန်းညိုတွေဟာငိုထားလို့ရဲပတောင်းခတ်နေခဲ့တယ် နူတ်ခမ်းတွေဟာလည်းတစ်စက်စက်ပင်တုံနေခဲ့သလိုဘယ်အချိန်ကဖြစ်ခဲ့လည်းမသိတဲ့သော်ရဲ့လက်တွေဟာလည်းပေါက်ပြဲထွက်နေသလိုသွေးတွေဟာလည်းမတိတ်သေးပေ၊ဒါတွေကိုစိတ်မဝင်စားသေး သိချင်သည်ကိုကို ထားမသွားဘူးဆိုသည်ကအမှန်ပေလား ကိုကိုတစ်ကယ်သူကိုထားမသွားခဲ့ဘူးလား
ဆရာဝန်ကအခြေနေကိုနားလည်နေသလို
"လူနာကနှလုံးရော်ဂါကြောင့်ကလေးမွေးတဲ့နေရာမှာရှော့ဖြစ်ပြီးနှလုံးခုံရပ်သွားခဲ့တာပါ ဒါပေမဲ့ဆရာဝန်တွေကဆက်ကြိုးစားပေးပြီးခွဲစိတ်ခဲ့တာကြောင့်လူနာဘေးကင်းပါတယ် ခဏနေရင်အထူးကြပ်မတ်ဆောင်ကိုပြောင်းရွှေ့မှာပါ "
YOU ARE READING
My Brother is Mine (Completed)
Romance"မောင်ဘာဆုတောင်းလည်း" "ဘဝဆက်တိုင်းကိုကိုနဲ့ပေါင်းဖက်ရပါစေလို့လေ" "ဘဝဆက်တိုင်းတွေ့ဆုံရပါစေမဟုတ်ဘူးလားမောင်?" "မောင်ကအတ္တကြီးတယ်လေ တွေ့ဆုံရုံနဲ့မကျေနပ်နိုင်ဘူး ကိုကို ကို့အပိုင်လိုချင်တာ ဘဝတိုင်းအတွက်" "ေမာင္ဘာဆုေတာင္းလည္း" "ဘဝဆက္တိုင္းကိုကိုနဲ႕ေပါင္း...
