CHAPTER 23

15.9K 677 132
                                    

This chapter is dedicated to all my readers here in MUS4 who have been patiently waiting for my updates. Sa mga laging nagv-vote at nag co-comments thank you so much po. I really appreciate it at syempre sa mga silent readers din ramdam ko kayo mga beh. At sa mga bagong bumabasa dito, welcome po! ^-^ Enjoy reading y'all!!
———————————————

Chapter 23

Colt Pov

Matapos ang pag-uusap namin nila Manang Saring ay naisipan namin na magbonfire sa tabing dagat. Mabuti at nakisabay din sa amin ang panahon. Napakaraming bituin at ang laki ng buwan sa kalawakan.

Napangiti ako habang tinatanaw ang himpapawid. Parang kailan lang nang dumating kami dito. Parang kailan lang nang dalhin ako dito ng kapalaran ko dito sa Isla Maligaya.

Maybe my fate really brought me here to see how wonderful the world is. to see the beautiful nature that the Almighty created. Maybe He brought me here to see how beautiful it is to live in this land. Maybe it is His way of showing me that there's still a life outside my cruel world, that there's still a life away from my chaotic and ruthless surroundings. Maybe it is God's way of showing me that there's still a wonderful life that awaits me. 

I shifted my eyes away from the starry night and batted my eyes to where Manang Saring and Mang Hermes is. My heart pounded. Through them, through these people, I was able to feel the parental love that I didn't experience from my biological parents. Simula nang lumayo ako sa kanila, iniisip ko nalang na wala na rin sila sa buhay ko. I even consider them dead in my mind. Yet, my heart would always look for them.

"Beibu? Are you okay?" Johannes silently asked me. His large hand roamed to look for my hand, and when it found mine, he squeezed them before filling his fingers in the gap between my fingers.

Since alam na naman nila ni Manang Saring ang relasyon namin ni Johannes, di na kami nahihiya sa mag-asawa na ipakita ang ganitong senaryo sa kanila. And it seems naman na nasanay na rin sila Manang doon. Saka alam na naman nila at tanggap nila kung ano kami.

"Yeah," I gave him a cheeky smile.

Hindi ko alam kung ilang minuto kaming nagkatitigan ni Johannes. He locked his hazel pair of eyes on mine. Parang may gusto itong iparating sa akin ngunit di ko ito maintindihan.

"I love you, beibu." Bigla nitong turan sa akin habang nakatuon pa rin  sa akin ang kanyang mga mata.

"I... love you. I love you, Johannes." sagot ko dito. "Please, don't disappoint me."

Kinabig ako nito at niyakap ko naman ang kamay ko sa kanya. I'm anxious. I'm feeling anxious because of what we have right now. And I am anxious because of my feelings and emotions. Natatakot akong na baka isang araw mawala rin ito sa akin. Natatakot ako na baka isang araw masira ang lahat ng ito. Natatakot ako na baka pagsisihan ko ito. I'm afraid because I already let Johannes pull down the wall I built for years. If he disappoints me, it'll be hard for me to build my walls back. 

Naitulak namin ni Johannes ng isa't isa nang biglang kumanta si Manang Saring. Si Mang Hermes naman ay sinasabayan niya ito sa pamamagitan ng palakpak at tampal sa kahoy na kinauupuan nila. It was slow song, parang harana.

"Sige na, Johan. Isayaw mo na si Colt." tulak ni Mang Hermes kay Johannes.

Napabaling tuloy ako kay Johannes at ngumiti naman ito kay Mang Hermes saka tumayo at niluhod ang isang tuhod sa buhangin.

[MUS4] The Bachelor's Desires|✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon