Yâre-i Dil: Gönül yarası

dördüncü bölüm (4)

Miraç'ın ağzından

Sen ne zaman böyle zihnime girdin, neden seninle atışmak böyle hoşuma gidiyor... O mimiklerin kızgın hallerin öyle tatlı geliyor ki ,ne zamandan beridir seni düşünür oldum kıskanır oldum dün senin için nişanlım dedim neden yaptım böyle bir şey, aklım yerinde değildi sanki sonra kızdım kendime 'Ben nasıl böyle bir saçmalık yaparım,ben nasıl nişanlım derim ,neden kardeşim yerine nişanlım dedim
Bu his ne zaman başladı bende, yeni değil bu his sanki uzun zamandır var ama ne zaman başladı...' dün konuşmaması beni rahatsız etti ama akşam o sözü söyledim, nasıl da sinirlendi öyle ki ite ite yola attı sonra araba geliyor diye  elimden tutup kendine çekti 'hem öldürmeye çalıştı hemde hayatımı kurtardı bu kız manyak ...'diye düşünüyordum ki annem bana seslendi "-oğlum iyi misin dünden beridir bir garipsin neyin var hasta mısın yoksa" dedi kafamı çevirip anneme "-yok annem iyiyim sadece bir soruşturma varda ona kafam takıldı" dedim 'tabi ne soruşturma ama kafamın içinde dolanan Pakize operasyonu'ben yine düşüncelere dalarken annem tekrar konuştu "-oğlum bak ne diyecem sizin düğünü çok fazla beklettik bir an evvel olsun bitsin ne dersin"dedi yine mi bu konu ben her defasında aynı şeyleri anlatmaktan yoruldum annem anlamamaktan yorulmadı "-anne lütfen "dedim ama annem sözümü kesti "- oğlum bir senedir nişanlısınız artık mürvetini görmek istiyorum"offf anne ben seninle ne yapıcam masadan kalkıp annemin oturduğu tarafa geçtim "- annem bak daha hiç bir şey hazır değil ben buraya yakın evlere bakıyorum ateş pahası bunun eşyası var, dekorasyonu var biraz daha zaman tanı lütfen ama" dedim annem her ne kadar içine sinmese de 'tamam'dedi bende 'işe gidiyorum' diye çıktım evden...

Ben arabaya doğru yürürken onu gördüm dün ki haline nazaran daha iyiydi galiba eve geçiyordu...ben ona bakarken aklıma dün akşam geldi o yürüyüşü,o kokusu, o kıyafeti çok güzeldi sonra kendimi silkeledim 'kendine gel lan 'diye kendime kızdım arabaya bindim sonra telefonum çaldı kim arıyor diye baktım 'Ferit' in aradığını görünce açtım "-ooo Ferit bey siz bizi arar mıydınız nişanlınız kızmasın" dedim ben gülerken o konuştu "-sus lan doğru konuş benim sevdiğim hakkında ben seni bilgilendirmek amaçlı aradım akşam mahallecek Buğlem cafede toplanıcaz haberin olsun Kuzey'leri aramadım sen ararsın şuan önemli bir işim var"dedi bir an düşündüm Kuzey'leri arıcam onlarda akşam gelicek o da gelicek 'yine saçmalamaya başladın Miraç 'diye kızdım ve Ferit 'e "-tamam akşam görüşürüz o zaman hadi selametle"dedim ve kapattım...

Karakola geldim yerime geçtim önümde ki dosyalara baktım ama hiç bir şekilde odaklanamıyordum bıraktım dosyalara bakmayı kafamı geriye yasladım gözlerimi kapattım ama onun gözleri belirince tekrar açtım 'ne oluyor lan kendine gel 'dedim kızarak sonra haber vermek için telefonu elime aldım Kuzey'i aradım açmadı bende biran tereddüt etsemde ona mesaj attım...
İlk ne yazsam diye düşündüm 'merhaba Deren yada nasılsın Deren ,off lan bu kaçıncı oldu neden onu görmek ya da konuşmak seni bu kadar heyecanlandırıyor, kendine gel ne demen gerekiyorsa de' diye kızdım kendime sonra yazdım...

Ben: deren akşam mahallenin gençleri Buğlem cafede toplanıcaz ... Abine ulaşamadım sen söylersin...

Aradan birkaç dakika geçti mesaj geldi...

Pakize: Miraç abi akşam dedin akşama kadar ulaşırsınız birbirinize zaten de neyse tamam ben söylerim gelir...

'gelir mi? Sen gelmiyor musun ' diye düşünüyordum ama parmaklarım düşüncemden hızlı çıktı ve yazdı, bunu aldığım cevaptan anladım...

Ben: sen? Onu neden görmek için çabalıyorum bilmiyorum ama bu akşam onu görmek istiyorum...