မနက်ဖြန် သင်္ကြန်ကျတော့မည် ။ မေဦးတို့နေတဲ့ ရပ်ကွက်လေးက ချောင်ကျတော့ သိပ်မစည်ကားလှ ။ မြို့ထဲမှာတော့ သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေ အများကြီးနဲ့ အရမ်းစည်သည် ။ ခါတိုင်းနှစ် သင်္ကြန်တွေ မြို့ထဲ မလည်ဖြစ်သော်လည်း ယခုနှစ်တွင်တော့ အဖေ့သူငယ်ချင်းက သူတို့အဖွဲ့တွေ မြို့ထဲ ကားနှင့်လည်သည့်အခါ မေဦးကို လာခေါ်မည်ဟု ပြောထား၏။ မေဦးက တစ်ယောက်ထဲ မလိုက်ရဲသဖြင့် ရပ်ကွက်ထဲက မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ် ကိုခေါ်ထားသဖြင့် အဖော်တော့ပါသေးသည် ။ သင်္ကြန်လည်တာ ခွင့်ပြုပေးဖို့ မေဦး ရည်းစားကို အတော်ပင် ပူဆာရသည်။
” ကိုကိုကတော့ မေဦးကို မလိုက်စေချင်ဘူး စိတ်လဲမချဘူးကွာ ”
ဟု ကိုကိုက ခွင့်မပြုချင်။
” ကိုကိုကလည်းကွာ မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ်လည်း ပါတာဘဲ ယ။ ဘာစိတ်မချစရာရှိလဲ။ ပြီးတော့ မေဦးတို့ အဖေရဲ့ သူငယ်ချင်း ကားနဲ့လည်မှာကို ဘာစိတ်မချစရာရှိလို့လဲ “
” ဘယ်စိတ်ချမလဲ မေဦးရာ ”
ကိုကို လိုက်မသွားစေချင်မှန်းတော့ သိသည် ။
” တစ်ရက်ထဲပါ ကိုကိုရယ်။ နောက်နေ့တွေ ကိုကိုနဲ့ လည်မယ်လေ နော် နော်လို့ “
မေဦးရဲ့ အပြောလေးတွေကြောင့် ကိုကို ဆက်မပြောတော့ ။ မေဦးကို ဖက်ထားရင် လက်က မေဦးနို့လေးကို ဖွဖွလေး ကိုင်ထားသည်။ မေဦး နို့လေးမှာ အပျိုဝင်စ နို့လေးမို့ လုံးကျစ်ကာ မာမာလေးမို့ ကိုင်ရတာ ကောင်းလှ၏။ မေဦးနှင့် ရည်းစာဖြစ်တာ တစ်နှစ်နီးပါး ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း နို့ကိုင်တာလောက်ဘဲ မေဦးက ခွင့်ပြုထားသည် ။ ဒီထက် အဆင့်ပိုမပေး။ ဒီနှစ်သင်္ကြန်တော့ မေဦးကို ရအောင် လိုးမည်ဟု မင်းသူ ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် ချစ်သူ စိတ်ကောက်သွားလို့ အစီအစဉ် ပျက်သွားမှာလည်း စိုးသည်။ ထို့ကြောင့် ခွင့်မပြုချင်သော်လည်း မတတ်သာ၍ ခေါင်းငြိမ့် ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရ၏။
မေဦးက “ဒါမှ ဒို့ကိုကိုကွ” ဟု ဝမ်းသာအားရ ပြောလိုက်ပြီး မင်းသူ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အပြာစာ
Short Storyထန်တဲ့အချ်ိန်ဖတ်ဖို့ စုထားတာတွေပါ ကိုယ်တိုင်ရေးသားခြင်းမဟုပါ crdပေးပါတယ်
