found & lost • banginho

1: ruh eşleri

minho bizzat yaşayana dek kimsenin hayatının bu kadar hızlı değişebileceğine ihtimal vermezdi. evden çıkana dek kendi halinde çiftçilikle uğraşan bir anne ve babanın oğluydu, eve döndüğündeyse peşinde minho'nun soylu bir alfanın ruh eşi olduğunu iddia eden bir kalabalık vardı.

yumruk yaptığı eli kapıya vurduğunda tüm vücudu titriyordu. babası çoktan eve gelmiş olmalıydı. belki babası peşindeki alfalarla konuşup oğlunu rahat bırakmalarını isteyebilirdi.

annesi kapıyı açtığında yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. annesinin güzel gülümsemesini görmek minho'nun nemli yanaklarının tekrardan ıslanmasına neden olmuştu. bir sorun olduğunu anlamıştı annesi. ağlayan minho'ya sarılırken arkasındaki iyi giyimli iki alfaya baktı. alfaları takip eden meraklı kalabalıktaki yüzler tanıdıktı, buraya ait olmayanlar karşısındaki iki alfaydı.

"oğlum bir suç mu işledi efendim?" kadının korkarak sorduğu soru üzerine minho daha şiddetli ağlamaya başladı. sorun buydu. böylesine güçlü, önemli ailelerde doğan alfaların minho ve ailesi gibi kurtlarla işi olmazdı. hepsi aynı sürünün üyesi olabilirlerdi ama aralarında bariz bir sınıf farkı vardı. herkes kendi dengi olan biriyle hayatını birleştirirdi, sürünün çoğu üyesi hayatı boyunca gerçek bir soyluyla konuşmamış olurdu. bu yüzden pazarda olduğu gibi annesinin de aklına sadece minho'nun bir suç işlemiş olabileceği geliyordu. yine de sakinleşmesi için bedeni sarsılan oğluna sıkıca sarıldı.

"hayır, efendim. izin verin kendimizi tanıtalım." konuşan hyunjin'di. aralarında mantıklı kararlar alan genelde chan olsa da uzun süredir aradığı ruh eşini bulmak ve onun kendisinden kaçması ona iyi gelmemişti. hyunjin onun ilk defa böylesine kontrolünü kaybettiğini görmüştü ve chan'ın konumu düşünüldüğünde bu iyi bir şey değildi.

bu sırada minho'nun babası da yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunu anlayıp yanlarına gelmişti. önce ağlayan oğluna ve ona sıkıca sarılan, korkmuş eşine baktı. kapının karşı tarafında duran alfaların buraya ait olmadığını ve bir sorun olduğunu çoktan anlamıştı. karşısındaki alfalar kadar güçlü olmayabilirdi ama ailesini korumak için her şeyi yapardı.

"bir sorun mu vardı efendim?"

"hayır." konuşan yine hyunjin olmuştu. chan'ın feromonlarından onun ne kadar kötü bir duygu karmaşası yaşadığını anlayabiliyordu ve bu halde onun konuşmasına izin verirse karşısındaki aileyi daha çok korkutabilirdi.

"ben hyunjin, bu da kuzenim chan." söyledikleri minho'nun ailesi için açık değildi. "bang ailesinden geliyoruz. chan, bang soyundan gelen son ve en genç alfa."

"ku-ruculardan olan bang ailesi mi?" minho babasının sesinin titrediğini ilk defa duyuyordu. yaşlı alfa kendini güçlükle tutuyormuş gibi görünen soylu alfaya baktı. oğlunun soylularla nasıl bir işi olabilirdi?

"evet."

kocaman bir sessizlik oldu. hyunjin pazardan omeganın evine kadar onları takip eden meraklı kalabalığın önünde aile sırlarını ifşa etmek istemiyordu. zaten pazarda chan olay çıkarıp küçük omeganın onun ruh eşi olduğunu söylediğinde çok fazla kişi bunu duymuştu. hyunjin kalabalıktan güvenilir birini doğrudan sürü evine yollayıp aile büyüklerine durumu anlatmasını söylemişti. aile büyükleri çok geç kalmadan burada olurlardı, sonuçta chan'ın omegasını bulmuş olması çok önemli bir şeydi onu destekleyen herkes için. hyunjin'in tek yapması gereken onlar gelene kadar olayı kontrol altında tutmaktı.

"içeri gelebilir miyiz? daha sakin bir yerde konuşmamız daha güvenli olacaktır."

"tabii efendim. buyrun." yaşlı adam alfaları içeri buyur ederken eşini ve oğlunu arkasına almıştı. isterlerse onu çok kolay alt edebilirlerdi ama bir kurt için ailesi her şeyden önce gelirdi. kapıyı kapatırken onlara küçük evlerinin salonunu gösterdi.