7🔱

147 16 7
                                    

Andrei, Asher'la daha fazla vakit geçiremediği için üzgündü lakin eve döndüğünde onun orada kendisini bekleyeceğini bildiği için mutlu da hissediyordu. Yüzünde  kendisinin bile farkında olmadığı ufak bir gülümseme ibaresi oluşurken Leonard'ın kapısını çaldı. 

Will, Leo'ya Andrei gelmeden önce bir takım şeyler anlatmıştı. Bu yüzden sanki önceden hazırlanmış gibi kapıyı hiç bekletmeden açarken sesinde hüzün dolu bir tonlama vardı. "Olanları duydum ve üz-," yere eğdiği bakışlarını kaldırdığı anda kendisine anlamaz tavırlarla sırıtarak bakan Andrei'yi görmesiyle lafını böldü. Bakışları bu sefer Will'e döndü.

"Ölü gibi dediğin adam bu mu?" bir eliyle kapıda gülümseyerek içeridekilere bakan Andrei'yi göstererek. 

Will, şaşkın bir şekilde Andrei'ye baktı. "Sen iyi misin?" 

"Evet, Will. Daha iyi olamazdım." Andrei, içeriye kendisini merakla süzen şahısları umursamadan girdi.

Boş bulduğu bir koltukta yerini alırken arkasında bıraktığı iki adam hala şaşkın bir şekilde bu duygu durum değişikliğini anlamaya çalışıyordu.  Will, "Güzel bir şeyler mi oldu?" diye sordu.

Andrei, bakışlarını yere indirirken aklı hala kendisini sevdiğini söyleyen sevgilisindeydi. "Asher, geri geldi..." onu öpen dudaklarına gitti parmakları. Ardından bakışları Will'e döndü. "Beni sevdiğini söyledi ve-," bir kaç saniye duraksadıktan sonra lafına devam etti. "Kendi isteğiyle ilk defa beni öptü..."

Leo, ilk başta Will'e ardından Andrei'ye tiksinir bir ifadeyle baktı. "Öpmek mi!? Sen kafayı mı yedin!" 

Will, Leo'nun susması için ensesine sert bir darbe geçirdi. Leo, ağzından acı dolu bir inilti bırakırken, Will'e ters bakışlarını gönderiyordu. "Derdin ne senin!? Sence burada garip davranan ben miyim?" dedi sitemkar bir şekilde, fakat kafasına yediği ikinci bir darbeden sonra susmak zorunda kalmıştı.

Will, duruşunu düzeltirken Andrei'ye dönüp sakin bir ses tonuyla konuştu. "Başka neler yaptınız? Yani sana geri dönmüş. Bu güzel."

Andrei, garip davranan ekip arkadaşını umursamadan Will'e baktı. "Sarıldık bu kadar."

"Cennetteki babamız ve İsa Peygamber aşkına neyseki bu kadar!" dedi Leo, aldığı iki darbeden sonra ağrıyan boynunu düzeltmeye çalışırken. Fakat Will, buna fırsat vermeden üçüncü bir darbe daha indirdi.

"Boş konuşma." dedi kesin bir dille ve cebinden çıkardığı telefondan saati gösterdi. "Buluşma yerine gitmemiz lazım. Olanları sonra konuşacağız."

________________________________

Avrupa kıtasında, şuanda içinde oldukları kıtada, bulunan illegal odalardan biri her sene üç ayda bir düzenlenen etkinliğe Will ve Andrei'yi Leonard aracılığıyla davet etmişti. Master olarak...

Normal şartlarda davet edilmeselerdi sadece 20 kişilik kotası olan misafir bölümüne girebilmek için bile ,yani lobiye, 0.4 btc ödemeleri gerekecekti.

Commander ise sadece bir kişilikti ve fiyatı 0.6 btc. Bunlar da etkinlik tarihi yayımlanır yayımlanmaz sadece beş dakika içinde tükenmişti.

Will'in uyarısıyla birlikte odada bulunanlar hazırlanmaya başladı. Andrei ise biryandan hazırlanırken diğer yandan proton mailini kontrol etti. 

Her 90 saniyede bir kendini yenileyen QR kodun kendisine ulaşmış olduğunu görünce diğerlerine işaret verdi. Hepsi dışarıda Leonard'ın arabasına giderken Andrei, kodu okutup aynı Qr kodun kendisini sürekli yenilemesi gibi her yenilemede linki değişen ana sayfaya girdi.

Sitede gitmeleri istenen harita gözüküyordu. Bulundukları konumdan 10 km uzaklıkta bir noktaydı. Ana sayfanın hemen altında başka bir site daha vardı.

Bu da oraya ulaştıklarında nerede bekleyeceklerini gösteren bir elektrik direği fotoğrafıydı. Direğin üstünde de fotoğraftan görüldüğü kadarıyla bir kayıp kedi ilanı asılıydı. Sitede metin olarak, "Direkte bulunan kayıp ilanını al, adres arkasında." yazıyordu.

Yaklaşık iki saatlik bir yolculuğun ardından QR kod ile gösterilen noktaya ulaşmışlar, direkte asılı olan kayıp ilanını Will alarak, Andrei'ye uzatmıştı.

Andrei, ilanın arkasını çevirdiğinde ikinci bir QR kod buldu.  Bu kodun yönlendirdiği site de önceki gibi kendisini her yenilemede değiştiriyordu. Bunun yanında birtakım kurallar da yazılıydı. 

"Davetli olmayan biri gelirse ölürsün."

"Polis, gazeteci, muhbir ya da casussan ölürsün."

"İlk iki kurala uymazsan ölürsün."

Andrei okuduğu bu prosedürlere alışkın gibi hiç umursamadan kuralların altında duran başka bir kodu daha okuttu.

Etkinlik günü, etkinlik vaktinden en az bir gün önce orada bulunmaları gereken bir konum daha verilmişti. Tekrardan bindikleri arabada kendilerine verilen konuma doğru gittiler. 

Issız bir sokaktı burası. Çok fazla hareket veya insan yoktu. Yaklaşık bir yarım saat de burada belirtilen konumda bekledikten sonra araçlarının yanına siyah bir jeep yaklaştı. Will, oturdukları yerden bıkmış bir şekilde, "sonunda." diyebilmişti sadece.

Jeepin arka kapısı açıldı ve içeriden dört tane kar maskesi takan adam indi. İçlerinden biri Andrei ve diğerlerine "binin." manasında eliyle arabaya çağırırken diğerleri vakit kaybetmeden aşağıya indi ve kendilerini almaya gelen arabaya bindiler.

Kar maskeli adamlar arabaya aldıkları bu kişilerin gözlerini prosedür icabı siyah bir bant çekerek kapadılar. Ardından kim olduklarını bilmediği başka bir adam emir verir gibi, "Soyunun." dedi.

Leonard, kıyafetlerini ağır adımlarla çıkarırken konuştu. "Bu lanet şey her seferinde daha da utanç verici oluyor."

Kar maskeli adam, hafifçe güldü. "Biliyorsunuz, bunu yapmak zorundayım."

"Emin ol onlar da en az senin kadar bu durumdan şikayetçilerdir." Will de bu duruma gülerken üstündekilerini çıkartıyordu.  Hepsi işini hallederken diğer adamlar kıyafetleri ve diğer şeyleri kontrol ediyorlardı.

Hatta, kıyafetler harici üstlerini ararken burun ve kulak deliklerine dahi bakmışlardı. Daha sonra işleri bitince hepsi tekrardan kendilerine verilen kıyafetlerle giyindiler.

Aradan uzun bir süre geçmemişti ki araba durdu, inenlerin sesi duyuldu. Kapılar açılıp kapanıyordu. Bir kaç dakika ardından Andrei'nin bulunduğu arabanın kapısı da açıldı.

Dışarıda hafif bir uğultu vardı. Üçü de indikten sonra arabadan kar maskeli diğer adamlar da indi ve gözleri bantla kapatılmış olan Andrei, Will ve Leo'nun kolundan tutarak onlara yol boyunca ilerlemeleri için eşlik ettiler.

Konuklar ayrı kapıdan, üçüyse farklı bir girişten mekana dahil oldular. Şayet bu üçü konuklara eğlence düzeyen  çalışanlardan birisiydi.

Sen Daima Bendesin ||TAMAMLANDI||Donde viven las historias. Descúbrelo ahora